Aangetrokken tot oudere mannen

E. (Betsy) Westeneng | 2 reacties | 24-11-2015| 08:03

Ik ben een meisje van 17 jaar en zit in vwo 6. Sinds het begin van mijn puberteit voel ik me totaal niet aangetrokken tot jongens van mijn eigen leeftijd, überhaupt was ik niet bezig met het andere geslacht. De afgelopen twee jaren echter voel ik me  aangetrokken tot oudere mannen. Mannen boven de 35. Is dit zondig? Komt dit vaker voor? Sommigen zegen dat het komt doordat je een vaderfiguur mist, maar ik heb een geweldige band met mijn vader. Wat moet ik doen met deze gevoelens?

Het zou kunnen zijn dat je de afgelopen jaren vooral bezig bent (geweest) met je studie. Misschien ben je wel iemand, die heel plichtsgetrouw is en alles goed wil doen? De overgang naar middelbaar onderwijs en de studiebelasting daarna vragen immers veel. Het kan zijn dat je daardoor nog helemaal niet zo gericht bent op vriendschappen met leeftijdgenoten, met name ook jongens. Je komt daar misschien gewoon nog niet aan toe? Verliefdheid/je aangetrokken voelen ontstaat vaak wanneer iemand zich op zijn/haar gemak voelt bij de ander, zich gezien en begrepen voelt. Als er een fijne sfeer is, als je je thuis voelt in een vriendengroep kan je soms ineens meer aantrekkingskracht gaan voelen tot iemand uit die groep.

Dat je je aangetrokken voelt tot oudere mannen kan zeker wel te maken hebben met de goede band die je met je vader hebt: dat is voor jou bekend, je weet dat je op hem kunt vertrouwen. Die band voelt veilig en vertrouwd aan. Dan kunnen behoeften aan intimiteit, die je nu eenmaal als puber en adolescent ontwikkelt, vooral geprojecteerd worden op een ouder persoon, waar je voor je gevoel sneller verbondenheid mee voelt. Gevoelens zijn er, die kun je niet ontkennen. Dat is op zich niet zondig. Je kunt vervolgens zelf wel een keuze maken wat je met die gevoelens doet. Als je je bewust bent wat de reden kan zijn van het je aangetrokken voelen tot een ouder persoon, kun je er vervolgens mogelijk ook meer relativerend mee omgaan. En misschien de aandacht er wat van af leiden. 

Het zijn allemaal veronderstellingen van me hoor:  ik ken je onvoldoende om te weten of dit zo ook bij jou speelt. 

Ik raad je aan om (meer?) aandacht te besteden aan het aangaan/verdiepen van contact met leeftijdgenoten, evt. studiegenoten, in verenigingsverband of d.m.v. een eigen vriendenkring. Het is goed om daar de tijd voor te nemen. Je zit nu in je examenjaar: richt je daar eerst op. Zie het nog een jaartje of wat aan. En is het dan nog hetzelfde, dan kun je overwegen eens wat gesprekken te vragen bij een deskundige. 

Betsy Westeneng

Dit artikel is beantwoord door

E. (Betsy) Westeneng

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven