Angstige moeder

Ds. A. van Vuuren | 3 reacties | 20-11-2015| 09:46

Als ik om me heen kijk in de wereld, word ik gek... Aanslagen in Parijs, dreigingen in Europa. Deze dingen maken mij bang en ik weet zeker niet alleen mij. Ik ben 21 jaar en moeder van een prachtige zoon van elf maanden. Sinds de aanslagen in Parijs is er een knop in mijn hoofd omgezet, ik weet dat ik me tot God moet bekeren. Ik lees vaker de Bijbel, zoek dingen op en ik bid tot God, maar mijn gebed is zo koud en zo leeg. Ik heb het gevoel dat mijn gebed niet tot God komt. Er zit een harde muur omheen.

Als ik aan de wereld denk, aan dreigingen die ook naar ons land komen, word ik bang. En juist dan weet ik: ik kan zo niet blijven leven. Ik heb God nodig. Maar tegelijkertijd denk ik, misschien ga ik op een verkeerde manier naar God, omdat ik bang ben voor de wereld en Hij de enige redding is. Dus niet uit liefde voor Hem, maar uit angst voor de wereld. Als ik mijn zoontje zie, weet ik als wij nu sterven is hij ook verloren. Mijn schuld. Onze schuld. En dat doet mij zoveel pijn en verdriet. Natuurlijk bid ik voor hem, of hij toch gered mag worden. Maar mijn gebed is zo leeg. Ik kan niet bidden zoals het hoort. En dat maak mij zo angstig, want ik weet dat we zo verloren gaan.

Beste angstige moeder, 

Je haast panische angst is heel begrijpelijk, we leven in een zorgelijke tijd. De angstaanjagende gebeurtenissen in Parijs zijn signalen van de eindtijd die vooraf gaan aan Jezus' wederkomst. Je beseft terecht dat voor eeuwig verloren gaan erger is dan getroffen worden door kogels van de IS en dat bekering nodig is. De vraag is natuurlijk of die angst meer is dan een momentopname en waar die angst ons brengt?

Het is beter dat die angst ons tot God uitdrijft, dan dat we na verloop van tijd weer over gaan tot de orde van de dag. Natuurlijk is dat niet het meest zuivere motief. Want dat is niet de kern van de verhouding tot God. Daarin gaat het om een liefdesrelatie. Jij wilt toch ook dat je zoontje van je houdt en op je vertrouwt? In de geestelijke verhouding hemelse Vader-kind gaat het ook zo toe. Bekering is dan ook geen doel op zich, maar een middel tot een leven met en voor de Heere. Overigens kan de Heere die angst als middel gebruiken. Eens sprak ik een vrouw die zich inmiddels een kind van God mocht weten. Ze zei: Ik ging de Heere zoeken uit angst voor de hel, maar toen ik de Heere leerde kennen en Zijn liefde, verdween de angst en maakte plaats voor kinderlijke vreze van zijn Naam. Dat kan de Heere ook bij jou doen. 

Je gebed is leeg en koud zo meen je. Onlangs kwam ik thuis met een koude rechterhand omdat ik daarmee het stuur van mijn fiets vasthield. Mijn linkerhand had ik in mijn zak. Toen ik thuis kwam voelde ik pas hoe koud mijn rechterhand was, omdat ik mijn warme linker er om heen sloeg. Met andere woorden, het is niet enkel negatief als we ons geestelijke koud en leeg voelen. 

Jij hebt het gevoel dat jouw gebed niet tot God komt. Maar gevoelens kunnen bedriegelijk zijn. We lezen in Hebreen 11: 6b): “Wie tot God komt moet geloven dat Hij bestaat en een Beloner is van degenen die Hem zoeken.” Als je via de Heere Jezus tot God gaat is je gebed altijd vol en komt het bij God binnen (Hebreeën 7:25).

Maar begin jij eigenlijk niet aan de verkeerde kant? Moet je niet beginnen bij Gods roepen en beloven?! Ik weet niet of je als kind gedoopt bent, maar daarin wordt bekrachtigd dat God jouw behoud wil, een relatie met je wil. Dat geldt ook voor je kind dat in Gods verbond is opgenomen. Ik krijg de indruk dat je denkt eerst zelf geestelijk heel wat te moeten (o.a. bekering). Maar hoe kun je je bekeren in eigen kracht? Daar hebben we toch de kracht van de Heilige Geest voor nodig? Het lijkt er ook op dat je meent dat verhoring afhangt van de kwaliteit van jouw gebed. God verhoort niet om ons bidden, maar op ons bidden. Houdt je slechts aan de oproep en belofte van de Heere Jezus: “Bidt en u zal geven worden., zoekt en u zult vinden, klopt en u zal worden opengedaan. Want eee ieder die bidt die ontvangt en wie zoekt die vindt en wie klopt die zal worden opengedaan” (Mattheus 7:7 en 8). Houdt  de Heere die beloften maar maar voor in je gebed. Ga zo tot Hem met al je schuld en je angst. En vraag of Hij door zijn Geest je angst wil omzetten in kinderlijke vreze.

Jij schrijft: “Ik kan niet bidden zoals het hoort.” Nee ik ook niet. Paulus schrijft in Romeinen 8: "Wij weten niet te bidden gelijk het behoort..." Quido Gezelle dichtte al: “Ach leer mij arme dwaas hoe dat ik bidden moet.” God redt uit pure genade. Dat betekent dat de verhoring niet af hangt van de kwaliteit van ons bidden. Was dat gebed van de cipier in Filippi (Handelingen 16) wel zo zuiver? Hij bad in zijn angst: “Wat moet ik doen om zalig te worden?” Waar was op dat moment de liefde tot God? Waar was het zoeken van de eer van God? Waarom had hij het over "doen"? Toch werd dat gebed niet afgewezen. Paulus gaf als antwoord: “Geloof in de Heere Jezus en u zult zalig worden.” In dat vertrouwen op Christus vindt een zondig en angstig mens vrede en rust en geborgenheid. Opmerkelijk: het Hebreeuwse woord voor vertrouwen is batach. Het betekent ook "veilig en gerust zijn."

Overigens hoop ik dat de angst momenteel niet je totale leven vergalt, maar dat je af en toe ook eens tijd hebt om van je zoontje te genieten. En vooral bid ik je toe dat je van de liefde mag genieten van Hem, die zijn eigen Zoon naar deze wereld zond tot in de dood van het kruis. “Zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven op dat een ieder die in Hem gelooft niet in het verderf komt, maar het eeuwige leven zal hebben” (Johannes 3: 16). In de overgave aan Christus krijg je het uit zijn mond te horen: Vreest niet!

En wat de verschrikking van deze tijd betreft: Het loopt God niet uit de hand. De gelovige mag zich geborgen weten bij zijn hemelse Vader, die alle dingen leidt en bestuurt. Dus; Kijk niet alleen naar jezelf, kijk niet alleen om je heen naar alle enge gebeurtenissen, maar zie vooral omhoog, naar Hem die op de troon zit. Rust mijn ziel, uw God is Koning!

Sjaloom!

Ds. A. van Vuuren

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Vuuren

• Geboortedatum:
  02-11-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Capelle a/d IJssel
• Status:
  Actief

135 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven