Ds. I. Kievit
Ds. D.W. Tuinier | 12 reacties | 19-10-2015| 10:59
Vraag
Ik loop al een tijd met een vraag die ik graag door een Ger. Gem.- dominee beantwoord zie worden. Aan het begin van de vorige eeuw kwam ds. I. Kievit in zijn eerste gemeente op de Veluwe als hervormd predikant. Momenteel worden zijn nagelaten werken en geschriften terecht breed aangeprezen. Onder andere niet al te lang geleden in de Wachter Sions. De jaren rond de Eerste Wereldoorlog waren echter ook de jaren van het ontstaan van diverse Gereformeerde Gemeenten (o.a. op de Veluwe). Werden behoudende hervormde predikanten uit die tijd toen anders beoordeeld dan nu 100 jaar later? Hebben onze voorouders in die tijd niet een fatale vergissing gemaakt door afgescheiden gemeenten te stichten? Is het niet bijzonder dat de werken van een predikant nu aangeprezen worden, terwijl men toen van hem is weggelopen? En ook nu is er gelukkig in diverse hervormde gemeenten zowel PKN als HHK nog steeds een volop bijbels geluid te horen!
Antwoord
Je vraag spreekt mij aan. Waarom? Omdat mijn moeder geboren en opgegroeid is in de Ned. Herv. Kerk te Utrecht en met haar ouderlijk gezin hartelijk betrokken en verbonden is geweest met de prediking van ds. I. Kievit, die in haar kinderjaren de gemeente van Baarn diende. Omdat mijn godvrezende grootouders zich aangetrokken voelden tot de preken van ds. M. Heikoop in de Boothstraatkerk (Ger. Gem.), kerkte men ook daar dikwijls. In Gods voorzienigheid ontmoetten mijn ouders elkaar daar.
Mijn vader kwam vanuit het Friese Oudemirdum in de Domstad medicijnen studeren en volgde de catechisatie bij ds. Heikoop. De Ned. Herv. Kerk van Oudemirdum kende tot de dertiger jaren voluit gereformeerde, bevindelijke predikers. Toen echter de vrouw in het ambt geaccepteerd werd, ontstond er in het kleine Friese dorp een Gereformeerde Gemeente. Ook omdat de inhoud van de prediking op meer plaatsen in ons land niet meer zuiver bijbels was, ontstonden er meerdere afgescheiden gemeenten. Mijn ouders zijn samen de catechisatielessen gaan volgen bij ds. Heikoop. De Heere heeft o.a. zijn prediking in de middellijke weg geheiligd aan hun ziel. In 1949 zijn ze getrouwd in de Ger. Gemeente te Utrecht. Heel hun leven zijn ze hartelijk verbonden geweest met het kerkverband, waarin de HEERE hen een plaats heeft gegeven.
Veel liefde is ons bijgebracht voor het eigen kerkverband, vooral wat betreft de leer der godzaligheid. Maar daarmee is de (liefdes)band met de vaderlandse kerk in ons gezin nooit weg geweest. Altijd hebben wij het Gereformeerd Weekblad gelezen. Met grote achting spraken mijn ouders over mannen als dominee E. van Meer en ds. I. Kievit. Hun boeken en geschriften lees ik nog... Waarom? Omdat ik ze van mijn ouders meekreeg en vooral omdat ik me verbonden weet met dat wat zij schrijven, voluit gegrond en gefundeerd op Schrift, belijdenis en zoals God het Zijn kinderen leert.
Wel moeten we oppassen dat we geen verheerlijkers worden van mensen, ook eerbiedwaardige dienaars des Heeren vanuit het verleden, die reeds jaren juichen voor Gods troon. Dat mag niet... Wij zijn wel verblijd met Gods genade werk in hun geschriften, zeker in onze tijd waarin er veel (geestelijke) spraakverwarring is. En ik besef heel goed, dat er buiten de Ger. Gem., die me lief zijn, ook nog veel prediking is dat bijbels, schriftuurlijk en bevindelijk is, Gode zij dank. Daarom zing ik voor me zelf nog wel eens de volgende psalm: (dat wens ik een ieder toe)
“Ik ben een vriend, ik ben een metgezel
Van allen, die Uw Naam ootmoedig vrezen,
En leven naar Uw goddelijk bevel...” (Ps. 119:32)
Pastorale groet,
Ds. D. W. Tuinier
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D.W. Tuinier
- Geboortedatum:28-04-1964
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kampen
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De korte schets op https://gereformeerden.wordpress.com/ds-i-kievit/ geeft hier wel een aardig beeld van.
Dus de vraag of het fout was om afgescheiden kerken te stichten laat zich niet beantwoorden door een beschouwing op de persoon en het werk van ds. I. Kievit.
Net zoals het onwaarschijnlijk is dat ds. Kievit de claim uit de gergem richting zou accepteren, dat hij eigenlijk één van hun was.
Hij was volgens mij te afgescheiden om echt hervormd te zijn, en te hervormd om echt afgescheiden te zijn.... Zijn boeken zijn er niet minder waardevol om!
Beste broeder je hebt me nieuwsgierig gemaakt door je reactie en hoop nnog eens naar een preek van ds tuinier te gaan luisteren op internet En zeker zn intentie begreep ik wel maar de leer der Godzaligheid was hem lief juist in de gerf gem want dat las ik dus er wel in daarin zat zijn liefde voor de kerk waar hij mee was opgegroeid .En mischien wat kort door de bocht van mij maar ik maak er ondanks alles, er uit op daar die leeruitspraak uit 1953 nooit heroepen is en daar ook ds tuinier daar mede deel van uit maakt van die kerk mischien zelf nu anders dan in die lijn van 53 zou preken ???? Maar goed Wat mij dus steeds opvalt broeder omega dat HET fijn is dat de boeken gelezen worden van kievit ook binnen de gef gem in dien zin kijk je over kerkmuren heen heb ik ook gezegd ,Maar daarin kun je de verschillen ook wel aanwijzen vind ik daar was mn reactie op gericht niet op ds tuinier personelijk dus dit om misverstanden te voorkomen .je hg Arie een zwerver in het refo landschap
Worden niet de leeruitspraken van 1948 bedoeld? Kwestie kok.
Waarom komt er geen herroeping van de leeruitspraken als deze niet goed zijn?
De kwestie Kok ging daar aan vooraf (1949). M.i. niet zozeer veroorzaakt door een leergeschil, als wel door een persoonlijk conflict tussen 'oorlogsheld' Kok en de 'Deutschfreundliche' Kersten. Door de erven van Kok wordt nog steeds gevraagd om eerherstel.
Wat me meer interesseert is of de gg de leeruitspraken moet herroepen of herijken.
