Anorexia voor zijn

BSc J.H. Nijsink-Haase | Geen reacties | 01-10-2015| 13:19

Hoe kan ik anorexia bij mijn dochter zo veel mogelijk voor zijn? Eten is voor mijzelf heel m'n leven een strijd geweest en zeker nu ik worstel met enorme teleurstellingen in mijn leven heb ik daarmee weer extra moeite. De kerkdiensten leveren mij alleen nog maar meer een gevoel van afgeschreven te zijn op. Eigenlijk weet ik het niet meer. Begin niet over professionele hulp, want daar ben ik helemaal klaar mee! Zij beloven dingen die ze echt niet na kunnen komen!

Beste moeder,

Dank voor uw vraag. U geeft aan dat eten uw hele leven al een strijd is geweest. U wilt anorexia graag voor zijn bij uw dochter. Ik krijg de indruk dat u niet wilt dat zij doormaakt wat u door hebt gemaakt. Daarnaast proef ik teleurstelling. Teleurstelling in de kerkdiensten en teleurstelling in de hulpverlening. Uw vraag klinkt als een noodkreet. Als moeder wilt u het beste voor uw dochter. Ik kan niet inschatten of u overbezorgd bent of dat er juist wel een (beginnend) probleem is bij uw dochter. Of ligt het probleem veel meer bij uzelf? U worstelt met teleurstellingen in uw leven en u hebt daardoor extra moeite met eten.

Ik weet te weinig van u om een persoonlijk antwoord te geven. Ik weet niet hoe oud uw dochter is. Ik ken uw gezinssituatie niet. Hoe zijn de onderlinge verhoudingen? Hoe gaat het met uw dochter? U wilt geen professionele hulp. Ik kan u mogelijk wat adviezen geven, maar ik kan u niet de hulp bieden die u wellicht nodig hebt. Ik wil u wel adviseren om uw zorgen en teleurstellingen met iemand te delen. Als u geen professionele hulp wilt, dan zult u het wat dichter bij moeten zoeken. Mogelijk kunt u dit bespreken met een ouderling, een predikant, een goede vriendin? Als u die drempel te hoog vindt, kunt u concreet een vraag stellen over uw teleurstelling en kan iemand anders van Refoweb hier verder op ingaan. Maar ik denk toch dat u op de één of andere manier (persoonlijke) hulp nodig hebt.

Ik wil vooral ingaan op uw vraag: “Hoe kan ik anorexia bij mijn dochter zo veel mogelijk voor zijn?”

Ik moet zeggen dat ik persoonlijk geen ervaring heb met het begeleiden van cliënten met anorexia. Ik spreek dan ook niet uit ervaring. Maar ik wil graag met u delen wat ik hierover heb gevonden.

Uit verschillende studies is gebleken dat familieleden van personen met anorexia een hoger risico lopen op het ontwikkelen van een eetstoornis. Daarom is het belangrijk om alert te zijn. Er is een aantal risicofactoren voor het ontwikkelen van anorexia. U zou na kunnen gaan of deze risicofactoren aanwezig zijn. Risicofactoren zijn onder andere:

-gebrek aan zelfvertrouwen
-negatieve gevoelens en depressiviteit
-(sociale) faalangst
-bezorgdheid over anderen
-prestatiegerichtheid en perfectionisme
-impulsiviteit
-angstigheid
-een negatieve lichaamsbeleving
-de sterke wens om slank te zijn
-de aanhoudende angst om dik te worden
-extreem lijngedrag
-extreem veel bewegen of sporten om af te vallen
-extreem dwangmatig gezond eten (orthorexia)

Ook moeilijke gebeurtenissen en stress vormen een risicofactor bij anorexia nervosa, evenals seksueel misbruik.

Eetstoornissen komen vooral in samenlevingen waarin slankheid wordt gezien als ideaal. Jonge meiden en vrouwen kunnen door het zien van foto's van slanke of magere modellen minder zelfvertrouwen krijgen. Dit geldt vooral voor meisjes in de adolescentiefase. De media en allerlei reclames spelen hierin een belangrijke rol. Door slanker te worden kan een meisje proberen meer zelfvertrouwen te krijgen. Het slankheidsideaal leidt echter niet per definitie tot anorexia.

Als moeder hebt u een voorbeeldfunctie voor uw dochter. U geeft zelf aan dat u veel strijd ervaart omtrent het eten. Als u lijngedrag laat zien, kan dit er toe leiden dat uw dochter ook geneigd is om te gaan lijnen. Het ligt er natuurlijk wel aan of uw kind gevoelig is voor uw lijngedrag en in welke mate u zelf lijnt. Verder kan lijngedrag van zussen, vriendinnen en klasgenoten van invloed zijn. Lijnen kan onschuldig zijn, maar het wordt gevaarlijk als het een competitie wordt.

Dan een aantal belangrijke dingen die kunnen helpen om anorexia te voorkomen. Allereerst is het belangrijk dat uw dochter leert om boodschappen in de media en reclame kritisch te analyseren. Stel het slankheidsideaal gerust ter discussie. Bespreek de risico's van extreem lijngedrag en het belang van een gezonde voeding. Ongetwijfeld leert uw dochter op school iets over het functioneren van het lichaam. Om het lichaam goed te kunnen laten functioneren zijn alle verschillende voedingsstoffen van belang! Sta er eens bij stil hoe mooi onze God alles heeft gemaakt. Hij heeft ons gemaakt. Sta daar eens samen bij stil. Sta er ook eens bij stil hoe waardevol u en uw dochter zijn in Gods oog. Ik wijs u graag op Johannes 3:16. God gaf uit liefde Zijn Eigen Zoon om ons het eeuwige leven te kunnen geven!

Heeft uw dochter problemen of is er gebrek aan zelfvertrouwen, zorg dan dat uw dochter altijd bij u terecht kan voor een gesprek en schakel zo nodig hulp in. Dat hoeft niet direct professionele hulp te zijn, dat kan ook een vertrouwenspersoon op school zijn bijvoorbeeld.

Pas ook weer op dat u niet overbezorgd bent! Maak ook niet van uw probleem haar probleem. Mocht uw dochter wel hulp nodig hebben, onthoudt dit haar dan niet, ondanks uw negatieve ervaring met hulpverleners.

Anneke Nijsink-Haase

Dit artikel is beantwoord door

BSc J.H. Nijsink-Haase

• Geboortedatum:
  07-03-1988
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Inactief

11 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven