De hemel van koper
J.W.N. van Dooijeweert | 52 reacties | 24-09-2015| 09:31
Vraag
Aan evangelist Van Dooijeweert. Mijn geloof voelt soms ver weg. Ik lees elke dag Bijbel, bid elke dag naar God of Hij me wil bekeren, een nieuw hart wil geven en mij het ware zaligmakende geloof wil schenken. Maar vaak ontbreekt het me aan woorden in het gebed en het is net alsof de Bijbelteksten niet tot me doordringen. Ik verval ook altijd in zonden waar ik me elke dag weer van voorneem om er mee te breken. Ik krijg soms het gevoel dat God klaar met me is en me niet meer wil horen. Ik verlang zo naar de rust die de Heere Jezus beloofd heeft in Matt:11:28, maar krijg het maar niet. Elke dag is weer een worsteling met mezelf en mijn zonden die ik voor mijn gevoel niet kwijt kan aan de voeten van het kruis. Wat te doen als de hemel van koper lijkt? Met vriendelijke groet, een 30-jarige man.
Antwoord
Weet je mijn lieve broeder, ik denk dat God klaar is met deze manier van Hem zoeken. Het is zo uitzichtloos als de poolnacht. Hoe lang is het nu al zo? En het verandert niets. Dan moet je toch gaan denken, wat doe ik verkeerd? De Heere Jezus zegt: “Wie tot Mij komt zal ik geenszins uitwerpen.” Of op een andere plaats zegt de Heere: “Eer zij roepen zal ik antwoorden.” Mankeert er iets aan de Bijbel? Of is de Heere veranderd in Zijn omgaan met mensen? Of is Zijn liefde op? Wil God mij het zaligmakend geloof niet geven? Of zou er misschien iets mankeren aan mijn manier van geloofsbeleven? Doe ik iets verkeerd?
In die uitzichtloze, blinde, trieste, altijd zoekende wereld moet je een gat slaan! Ik kan me niet bekeren. Het wordt nooit iets met mij. God wil mij niet horen. Aan de voeten van Jezus weet ik niet te komen. Ik verval elke dag in mijn zonde. Ik bid steeds hetzelfde vurige gebed. Elke dag is een grote worsteling voor me. De hemel is van koper. De Bijbelteksten spreken me niet meer aan... Het is een muur rond om je heen. Een muur die o zoveel mensen in ons Reformatorische wereldje kennen. En dan zeggen we tegen elkaar: “Veel bidden. Houdt maar moed. De Heere is genadig. Het bloed van Jezus reinigt van alle zonden.”
We zeggen het, ja! Maar wat bedoelen we daarmee te zeggen?? Niets! Maar we kunnen weer verder; de Heere moet het doen. En we weten een ander ook geen andere raad te geven dan af te wachten tot “HET” komt, gegeven wordt.
Zou dat de vorm van geloven zijn die Jezus bedoelt? Hij zegt: “Wie in Mij gelooft zal leven.” Filippus zei tegen de man uit Ethiopië: “Als u gelooft met uw gehele hart, dan kunt u gedoopt worden.” En de man roept het uit: “Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is.” Jezus zegt niet: “Bidt om bekering, of vraag maar veel om een nieuw hart.” Hij raad u niet aan om in je twijfel je rust te vinden.
Het eerste wat Jezus preekte was: “Bekeert u!” Hij riep op tot een daad. Een echte daad. Echt breken met de zonde. Echt gaan lezen in Gods Woord om de weg naar Jezus te vinden. De Bijbel roept ons ook op om te geloven. “Foei!!”, roepen dan veel mensen onder ons. “Dat is Evangelisch! Foei.” Ja! Dat is Evangelisch. DAT is Evangelisch! Dat eindeloos roepen om een nieuw hart, om bekering, dat is niet het komen tot de Heere zoals de Heere bedoelt. Dat is een gegroeid systeem dat we eindelijk eens moeten doorbreken; er “een gat in slaan.”
Doe het zoals de discipelen in Johannes 21. Ze hebben de hele nacht gewerkt. Gezweet, geploeterd... En niets gevangen. Dan zegt Jezus: “Werp het net aan de rechterkant.” Dat gebeurde nooit. Onlogisch, daar is het schip niet op gemaakt. De linkerkant dat is de juiste kant. Wie zal nou toch ooit in zijn hoofd halen om het net aan de andere kant uit te werpen. Weet je Wie??? De Heiland Zelf. Hij zegt het... en ze vangen. Geweldig veel. Overstelpend!
Dat bedoel ik je te zeggen. Vergeet eens het rijtje dat je van kind af geleerd hebt. Nu ben je een volwassen man. Nu moet je zelf gaan denken. Wat je tot nu toe gedaan hebt heeft je niets gebracht. En het zal je ook niets brengen. Wacht niet tot je sterfbed maar gooi nu je net aan de andere zijde in de zee. Gooi het in de zee van Gods oneindige genade. De zee die gevuld is met Jezus bloed. Je hebt niets te verliezen. De zee die eindigt bij je sterven. Ga naar Jezus zoals je bent. Biedt jezelf maar aan met alles wat er aan je mankeert. Keer je af van je zonden, waar je je steeds toch weer aan overgeeft. Gooi ze de deur uit! Het zal niet direct opgelost zijn. Maar zoals het nu is, kom je er nooit uit. Stop met routinegebedjes die de kinderen al leren. Ga je uitspreken tegenover de Heere God. Ga je zonden belijden bij Jezus. Overdenk Zijn kruisdood, zijn vreselijk lijden om een weg te banen voor jou om tot God te kunnen gaan. Paulus wijst het je aan: “Want God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd”, 2 Korinthiërs 5:19.
De weg is open. God hoort. Jezus ontvangt zondaren. Mensen, die zichzelf erkennen als zondaar tegenover God. Ga zo naar Hem toe! Hij wacht op je. Hij steekt Zijn handen naar je uit: “Kom!” Sla een gat in jouw manier van “bezig zijn met het geloof.” Je komt er zo nooit! Volg de weg die de Bijbel wijst en ervaar Gods liefde. Oneindig groot en diep. Voor een zondaar die niets verdient dan Gods straf. Zie op Jezus, vlucht naar Jezus. Geloof dat Jezus Zaligmaker is.
Gods zegen!
Evangelist J. W. N van Dooijeweert
Naschrift redactie: Wil je hier meer van weten? Heb je (hierover) vragen aan evangelist Van Dooijeweert? Denk je dat het ‘zomaar’ niet gaat? Zoek je genade bij de Heere en vergeving van zonden? Kom dan naar de lezing op 30 september in Ede.
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En het lijkt mij eerder gemakzucht dan onkunde, maar aan beide valt wat te doen toch?
.
schreef als antwoord op het bericht van de heer dooiyenweerd .Dank voor u conclusie die u meent te moeten trekken uit de reacties .Die u dus zelf hebt veroorzaakt en nu laar u de huig toch wel een beetje hangen ,naar de wind die onstaan is daardoor .Mag ik mischien u geheugen wat opfrissen ?.Mijn inziens gaf u de vragensteller een antwoord wat niet zo pastoral was .Want U kent die vragensteller toch niet personelijk .HOE zou u dan kunnen veronderstellen dat hij de zonde zou vasthouden .hebben we niet dagelijks de strijd tegen een driehoofdige vijand de zonde de wereld de duivel en ons Eigen ik ?.
En dan zegt u ook nog dat het zijn manier van geloven is .MIJN vraag kan dat dan ,ik dacht dat geloof een gave van GOD was toch ? .En dat god daar nu klaar mee was nou nou is GOD dan zo maar klaar met een zondaar die u een vraag stelt en juist in die nood waar hij in zit nml dat de hemel van koper lijkt. En vervolgens geeft u dan ook nog het om meer in de bijbel te lezen enz .Nu8 je kunt daarin lezen tot je een ons weegt maar als het WOORD mij zelf niet gaat lezen dan zal dat weinig baten toch ? .Is het ware geloof niet een gave van GOD dus wat zou dat dan zoals u beweert met de vorm van geloof te maken kunnen hebben ? is vorm dan ook niet min of maar een systeem geworden en geen eeuwig wonder dan . En dat de bijbel oproept om te geloven hoe ziet u dat dan .Is dat niet een eis dan GOD eist dus wat we van nature zelf niet kunnen . Want als het alleen maar een oproep zou zijn ,waarom doen de meeste mensen dat dan niet ?.Dus sorry u uitleg kan ik niet ov ernemen .Wat ik wel lees inn GODS WOORD is dat er de roeping uitgaat naar iedereen ook dat er mi ,geen vorm is .Maar een heilsorde die de schrift ons leert in rom8 vers 29 en 30 ook wel de gouden keten des heils genoemd . Dus een levende orde geen papieren van dogmas dus .U citeerde ook zelf al psalm 32 daar kan k me zeker in vinden met u .
Tenslotte vanmorgen horde ik een preek over rom 8 vers 1 zo is er dan geen verdoemenis voor degene die in CHRISTUS JEZUS zijn en moest denken ook DAT het kruis ,ook scheiding brengt als die ene moordenaar vmag inblikken in de wonden van onze HEILAND dan komt zn schuleigening hij rechtvaardig enz dan komt die wonderlijke vrijspraak van de BORG Dan kan het toch als je datt mag beleven dat je door je bekering heen zakt .En je het geloof als instrument zeker niet mag uitsluiten maar dat niet je grond meer is maar alleen CHRISTUS.HADDEN de dicipelen dan alles al begrepen wat zie JEZUS zelf ben ik nu niet al 3 jaar bij jullie en verstat ge nu nog niet en wees niet ongelovig maar gelovig >En dat tegen dicipelen die HEM gevolgd waren en alles voorHEM verlaten hadden toch ?
tenslotte ik vraag geen gelijk daar gaat het mij niet om en ook geen pennestrijd menbeer maar de strijd en overwining des geloofs alleen in HEM .
Nu hoop ik dat ik wat duidelijker geschreven heb en hg naar pinda die mij er bij bepaalde dank daar voor
Veel wijsheid gewenst in uw worstelingen en verzuchtingen.
Het weergeven van zulke diepgaande zaken vereisen mijns inziens ook een worsteling om de zaken in fatsoenlijk leesbare zinnen te verwoorden.
Hierin heeft pinda groot gelijk. Wanneer dit niet lukt, of hier de tijd niet voor word genomen is het tot ergernis zoals blijkt.
Wij zijn trouwens niet eens in staat om te worstelen..
De Geest zelf bid voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.
Wat mag ik veel leren, en bemoediging vinden in het mooie antwoord van de heer van Dooieweerd.
Uw antwoorden op de zoektocht naar hoop van de vraagsteller beste Arie zijn zeer verwarrend en warrig.
Ik kan me vinden in de vraagsteller.
Maar vind echt geen houwvast in uw uiteenzettingen.
Misschien kun je God vragen om je ongeloof te hulp te komen.
Als je weet en gelooft wat Jezus voor ons heeft gedaan en je leest de beloftes die God ons geeft , dan mag je gaan leven uit dankbaarheid.
Het is alleen maar genade !!!
Dan denk je niet meer , ik moet eerst hier mee breken en dan word ik misschien bekeert.
Dan wil je uit liefde voor God die dingen niet meer doen !
Onze grote opdracht is mensen die God niet kennen vertellen over Jezus.
Hoe moet je dat doen als je zelf niet weet of je geredt ben ?
Twijfel is niet van God , maar van de grote aanklager.
Geloof en vertrouw op God dat zijn Woord waarheid is.
Levend Woord ,sla je bijbel maar weer open ,God zelf zal voorzien.
Gods zegen gewenst
1. De bijbelse lijn die de evangelist aangeeft. Niet om geloof bidden, maar geloven! Dat is een opdracht, een bevel van de Heiland Zelf. En in dat geloof komt de Heilige Geest ons ongeloof te hulp. We denken met ons worstelen, bidden en tobben ergens recht op te hebben. Maar niets is minder waar als we het bevel om ons te bekeren en Zijn Woord te geloven zogenaamd vroom ("een mens kan maar zo niet en moet eerst dit of dat...") naast ons neerleggen.
2. Dat er wel degelijk een vormgeloof bestaat. We denken God te behagen door maar veel te bidden en te worstelen, maar het is niets anders dan stinkende drek in Zijn heilige neusgaten. Er is maar één weg tot de zaligheid en dat is Jezus Christus. Niet via een omweg, maar onszelf zonder enige aarzeling direct aan Zijn voeten werpen met al onze zonden en eigengereidheid. Niet je handen eerst vol proberen te bidden en jezelf opknappen, maar die handen uitstreken om ze te laten vullen met al de weldaden van Christus.
Arie, je zegt: "Als het Woord mij niet gaat lezen, zal het weinig baten." Bedoel je dat een mens maar moet afwachten tot er wat met hem gebeurt? Als hij niet uitverkoren is, dan kun je bidden tot je een ons weegt? Paulus zegt iets heel anders: Nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart... Oftewel, door het Woord te horen of te lezen, wordt Christus al in je hart gelegd. Dat zegt Paulus. Ik weet natuurlijk niet of je Paulus betrouwbaar acht, maar met deze boodschap ontstaat er wel een totaal andere situatie. Dan kunnen we God niet meer de schuld geven van onze onbekeerlijkheid ("het Woord moet mij gaan lezen"), maar dan ben ik het die Christus uit mijn hart stoot en verwerp door mijn ongeloof. Jezus zegt niet voor niets: Gij hebt niet gewild. En niet: Gij hebt niet gekund.
De heilsorde waar je over spreekt is bestemd voor een kind van God, na wedergeboorte en bekering ("die God liefhebben", Rom 8:28). In de vraag gaat het echter over de levendmaking. Je maakt er een dogmatische hutspot van. Christus Zelf wordt ons in de belofte aangeboden. En in die belofte ligt het heilig recht (en de plicht) van iedere zondaar om tot Hem te komen en Hem te omhelzen met de armen van het geloof.
Ik had je trouwens nog een vraag gesteld. Kun je in de Bijbel een plek aanwijzen waar een bekering langer heeft geduurd dan drie dagen? En als je dat niet kunt, waarom verheerlijk je dan die jarenlange worstelingen?
nml de afsterving vabn de oude mens in de opstanding van de nieuwe mens dus de droefheid naar GOD en k heb het al eerder gezegd HEERE bekeer mij zo zal ik bekeert zijn en dat zie een bekeerde man hoor dus je ziet maar wayt je nu hier weer voor argumenten hebt ik heb je nu geantwoord en ga echt niet mer op verder zaken in einde verhaal nu wat je ook beweert miscien wer over kommas en punten sjalom hoor
Een kind van God is pas afbekeerd als hij zijn ogen voorgoed sluit. Dan valt hem de eeuwige zaligheid ten deel. En daarom spreekt HC vr/a 114 ook over: "maar ook de allerheiligsten, zolang als zij in dit levenzijn, hebben maar een klein beginsel dezer gehoorzaamheid."
Nogmaals, in de vraag gaat het over die eerste stap, die eerste liefde.
Dan maak je nog een ernstige denkfout (een grote dwaling in onze rechterflank) door de tekst uit Jer. 31:18 aan te halen: "Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn." Je rukt dat volledig uit zijn verband, lees maar na. Het gaat hier niet om een klacht, een verzoek van een mens, maar om de klacht van de tien stammen van Israël (Efraïm), waarin ze de Heere vragen om de tuchtiging (tot wederkeer) voort te zetten. Het heeft dus niets, maar dan ook helemaal niets te maken met een mens die zich niet kan bekeren. In Klaagliederen 5 staat exact hetzelfde. Ook daar is één persoon namens een heel volk aan het woord.
Bovendien, roepen om bekering (dat is wat anders dan een oppervlakkig gebed) is al bekering. Want hoe zal iemand, die niet met zijn hart tot God is teruggekeerd, die in een godvijandige weg voortgaat, tot God roepen om een werk aan zijn ziel te doen tot bekering?
Vraagsteller heeft het over: zijn geloof voelt ver weg, hij heeft een voornemen om met zonden te breken, maar vervalt er iedere keer weer in, verlangt naar de rust in Jezus, klaagt erover dat hij zijn zondenpak bij het kruis niet kwijt kan. Dit zijn toch levenstekenen? Op het woord van Jezus tot Lazarus: "Kom uit" volgt een ander woord: "ontbindt hem". Volgens mij heeft vraagsteller daar behoefte aan.
Arie, wil je me trouwens het verschil tussen wedergeboorte in nauwere zin en ruimere zin eens uitleggen. Volgens jou snap ik er helemaal niets van, dus hoor ik graag wat jij er mee bedoelt.
Ik krijg trouwens nog steeds antwoord van je op de vraag waar in de Bijbel een bekering voorkomt die langer duurt dan drie dagen. En voordat je er weer omheen draait: ik bedoel dus een eerste bekering.
Allereerst heb ik niets tegen bevinding. Tenminste, zolang ik ze kan spiegelen aan Gods Woord en de persoonlijke bevinding niet wordt gebruikt om anderen de maat te nemen. We hebben namelijk al snel de neiging om onze eigen bekering als maatgevend te hanteren. Dominees hebben daar ook wel eens een handje van. De enige betrouwbare bevinding ligt daarom in de vraag: wie is Jezus Christus voor jou/mij en wat zijn de vruchten van bekering?
Vervolgens: het kan niet zo zijn dat iemand geen weet heeft van zijn/haar bekering. Wie eenmaal vergeving van zonden heeft ontvangen, vergeet dat nooit meer. Dat wil niet zeggen dat je nooit meer twijfelt aan jezelf, zeker als je ziet op je dagelijkse zonden en tekorten. Dan kan de vreugde inderdaad (tijdelijk) weg zijn. Maar wie Zijn armen heeft geslagen om zijn Borg en Zaligmaker Jezus Christus, kan daar nooit meer los van komen. Die kan alles missen, maar niet Zijn nabijheid. Die vertelt inderdaad aan de 'dochters van Jeruzalem wie haar/zijn liefste is. Kan er ook niet meer van zwijgen. Maar dan heb je er wel weet van (gehad). Het is onmogelijk om onwetend bekeerd (wedergeboren) te zijn. Dat besef je toch zelf wel Arie? Je spreekt nota bene zelf uit die bevinding. Dan weet je toch wie je Liefste is?
Vervolgens komt Van Dooijeweert met zijn antwoord. En dat is: niet om bekering bidden, maar bekeren! Precies hetzelfde als wat de Heere Jezus ook zegt. Wat is daar mis mee dan? Het geloof is een zeker weten en een vast vertrouwen. En wel dat de beloften in het Woord, over het komen, kopen, roepen, bidden, kloppen allemaal ja en amen zijn in Christus. Je hand er in vertrouwen op leggen en de Heere wijzen op Zijn Eigen beloften. Dat is geloof, dat is bekering, dat is wedergeboorte.
Nog wat. Het gaat niet om onze gevoelens van vreugde, blijdschap, treuren enz., want dan staan wij in het middelpunt. Maar het gaat om Gods eer.
En dan je persoonlijke vraag: durf je jezelf er bij te zetten? Nee, dat zou ik nooit gedurfd hebben. Maar dat hoeft ook niet, want Christus Zelf heeft mij er bij gezet. Onverwacht, ongedacht en uit onverdiende genade. Soli Deo Gloria. En dat gun ik alle worstelaars en twijfelaars. Ik heb een smekende Heere Jezus veel te lang laten wachten en al die tijd geweigerd om Zijn aanbod van genade aan te nemen. Wat een domme en vrome dwaasheid om die onbeschrijfelijke, gunnende liefde van de Zaligmaker af te wijzen. En daarom zie ik in al die mitsen, maren en uitvluchten van anderen ook mijn eigen leven terug.
Vraagsteller: Je leven verliezen en dat in Zijn handen te leggen, zal je een vrede en vreugde geven die alle verstand te boven gaat. Nu en voor eeuwig. En dat moet per direct. Wacht daar geen seconde meer mee.
Je hoeft niet te bidden om zondekennis voordat je denkt te mogen vragen om vergeving. Alsof zondekennis voorwaarde is om te mogen gaan tot Hem. Hoe remonstrants, want gaan we dan niet allemaal heel erg ons best doen onze zonden te zien? En wanneer is het dan genoeg? Het gebed mag een middel zijn om tot Hem te gaan, om te vragen of je een hart mag hebben dat mag verlangen naar Hem of Hem mag lief hebben. Dan zal Hij zeker overkomen en zal Hij ook je leven gaan heiligen, dan zullen er in je leven pijnlijke plekken openbaar komen waarvan je voelt dat het daarin anders moet gaan.
Ik zou de vragensteller willen adviseren om die leegheid en kilheid nou eens bij de Heere neer te leggen. Want is dat niet wat iedere gelovige ervaart? Lauwheid, eigen gerichtheid, liefdeloosheid, ongeduld... verwacht van Hem dat Hij u vervult. Zoek Hem in de diensten, luister naar goede geestelijke liederen, luister eens een preek tijdens het koken/strijken, geef Hem gelegenheid om u te vullen met Zijn liefde. Wie nat wil worden, moet in de regen gaan staan! Wie in de regen gaat staan, wordt vanzelf nat. Wie het op de goede plek zoekt, zal Hem vinden!
Ik zou de vragensteller willen adviseren om onder een ruime prediking te zitten. Luister eens preken van ds. J.C. den Ouden. Of ds. van Vlastuin. Ds F. van Binsbergen.
En nee, geen predikant, wel een ander ambt.
@3parels Prachtige reactie. Ook je bijdragen trouwens bij andere antwoorden! En het is waar: we zullen nooit genoeg zondekennis bezitten. En daarom is de genade en het aanbod daarvan onvoorwaardelijk. Ik zou je rijtje graag willen aanvullen met Ryle, McCheyne, Boston en (die vooral) de Erskines. Opmerkelijk hedendaags. http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/16085/erskines/