Zegen over huwelijk met niet-gelovige
Ds. G. van de Groep | Geen reacties | 02-05-2003| 00:00
Vraag
Ik ben christen en lid van een Chr. Geref. Kerk. Mijn vriendin is niet gelovig. Wij willen elkaar eeuwig trouw beloven. Ik zou dat het liefst ook doen door in de kerk te trouwen. Het standaard huwelijksformulier gaat echter uit van twee christenen. Mijn vriendin respecteert mijn wens, maar wil niet liegen en dus geen "ja" zeggen tegen Iemand die volgens haar niet bestaat. Hoe kan ik toch de zegen over ons huwelijk vragen en beloven dat ik haar trouw zal zijn?
Antwoord
Ik wil proberen jou een eerlijk antwoord te geven. Laat ik allereerst iets zeggen over de bevestiging van een huwelijk in de kerk. Daarover is in de Chr. Geref. nagedacht. Artikel 70 van de kerkorde, waarin de Chr. Geref. Kerken een aantal zaken met elkaar hebben afgesproken, gaat over huwelijksbepalingen. Voor jouw situatie geldt met name punt 1a van artikel 70. Ik citeer dat punt even: De huwelijken van hen, die nog niet door de doop in de christelijke kerk zijn ingelijfd, kunnen niet kerkelijk worden bevestigd, voordat zij de doop ontvangen hebben en het is ongeoorloofd huwelijken met geëxcommuniceerden en met buitenkerkelijken openlijk in de kerk te bevestigen. Met name de laatste woorden "het is ongeoorloofd huwelijken... met buitenkerkelijken in de kerk te bevestigen" zijn op jou van toepassing.
Welke gedachte zit hier achter? In elk geval dit, dat het bijbels gesproken onmogelijk is dat een gelovige een huwelijk sluit met een ongelovige. Een huwelijk sluit je "in de Heere", zoals Paulus benadrukt in 1 Korinthe 7:39. En dat kan niet als een van de twee een ongelovige is. Bovendien, op vele bladzijden in de Bijbel wordt het huwelijk een afschaduwing genoemd van de tere omgang tussen God en Zijn volk. De huwelijksomgang wordt in Efeze 5:32 een verborgenheid genoemd. Ze moet iets vertonen van de verhouding tussen Christus en Zijn gemeente.
Je zegt dat je elkaar eeuwig trouw wilt beloven. Maar welke garantie heb je daarvoor? Onze trouw kan zomaar omslaan in ontrouw. Tenzij onze trouw gevoed wordt door de trouw van God. Hij moet en wil ons door de kracht van Zijn Woord en Geest getrouw maken. Maar dan zul je beiden toch iets moeten kennen van je afhankelijkheid tegenover de Heere en van een biddend leven om die werking van Zijn Geest.
Dat jouw vriendin zegt, dat ze niet wil liegen en dus geen "ja" kan zeggen tegen God, die volgens haar niet bestaat, vindt ik eerlijk. Diezelfde eerlijkheid wordt echter ook van jou, die zegt christen te zijn, verwacht. Eerlijk betekent: als je wel gelooft in de levende God, dan zul je ook oprecht naar Hem moeten luisteren en doen wat Hij in Zijn Woord zegt. En dan lees ik, dat Hij in 2 Kor. 6:14 zegt: Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen, want wat heeft de gerechtigheid gemeen met de ongerechtigheid en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis.
Dat klinkt wellicht hard voor je, maar daarin is de Heere heel eerlijk. De Heere wil ons het diepste levensgeluk geven, namelijk de geestelijke gemeenschap met hem en met elkaar. Daartoe zal het niet komen wanneer we niet één zijn in de beleving van de intimiteit van het geloof. Met andere woorden: geloof en ongeloof kunnen als het om de beleving van de eenheid van het huwelijksleven gaat(zowel de lichamelijke als geestelijke eenheid), niet samengaan. In Ezra 10 lees je dat de Israëlieten als kinderen van het verbond zich vermengd hadden met heidense, ongelovige, vrouwen. Dat vindt de Heere zo erg, dat Hij beveelt dat ze die vrouwen moeten wegsturen (Zie ook Nehemia 13:23-27).
Daarbij komen ook veel praktische zaken aan de orde binnen een huwelijk, waarvan de een ongelovig en de ander gelovig is. Als er kinderen komen, hoe moet het dan met het dopen? Moet je dat alleen doen? En hoe moet je ze opvoeden, als een van de partners niet geloofd in Gods Woord? Welk voorbeeld krijgen ze mee? Als je mij nu vraagt op grond van wat ik gezegd heb: wat moet ik doen, dan heb ik maar één advies, pijnlijk, maar eerlijk naar de Heere, naar jezelf en naar je vriendin toe: je vriendschap beëindigen. Tenminste in die zin, dat je met haar geen huwelijksleven kunt beginnen. Als je elkaar wat dat betreft vrij laat, dan mag je de Heere bidden, dat Hij iemand op je weg stuurt, die Hem wel wil dienen en volgen, iemand, die de wil vrezen.
Het mooiste zou echter zijn, wanneer de vriendin, over wie je het in je vraag hebt, tot geloof zou komen. Daar mag je ook om bidden, samen met haar. Stel daarvoor wel duidelijk een tijd. Als na verloop van die tijd je vriendin ongelovig blijft, dan moet je -en als christen krijg je daarvoor van de Heere ook de kracht- eerlijk zeggen: we kunnen niet langer samengaan. We kunnen niet met elkaar trouwen.
Ik wens bij je beslissingen Gods kracht en wijsheid toe.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
