Wat is nou bekering?

J.W.N. van Dooijeweert | 5 reacties | 10-09-2015| 09:13

Ik vraag me vaak af: wat is nou bekering? Wat voel je dan? In de preek hoor je vaak dat het geen gemoedstoestand is. Ik weet dat bekering is het belijden van je zonden met je hele hart en dat Christus je aanneemt. In woorden weet ik het heel goed. Maar de praktijk? Wat is het dan? Een soort levensstijl? Je leven helemaal aan Hem wijden? Afgelopen zomer werden de zonden die ik gedaan heb me zo teveel, dat ik -toen ik alleen thuis was- op m’n knieën ben gevallen (letterlijk) en m’n zonden beleden heb aan God. Maar ik doe die zonden nog steeds. Ik kan er niet mee breken. Verschillende keren geprobeerd, maar het lukt niet. Dan bid ik: “O God verlos me toch.”

En tegelijkertijd voel ik dat ik er niet eens mee wil breken. Dan bid ik ook: “God bekeer me omdat U het wil. Niet omdat ik het wil.” Dan denk ik wel eens: wat moet er gebeuren om tot God te komen? Moet er een ongeluk of iets dergelijks gebeuren? Ik leef er totaal niet naar. Lees ook geen 'goede' boeken. Ben pas aan de Christenreis begonnen. Dat spreekt me erg aan. Moet ik mezelf dan aanpakken en wel 'goede' boeken gaan lezen? En dan maar zien of God tot je spreekt? Ik word er erg onrustig van.

God roept op tot bekering. Veranderen van inzicht, veranderen van wil, van hartstocht, van ideeën, kortom totaal veranderen. Je hele wezen moet veranderen.

De bekering is geen vroom spelletje. Het is het meest ernstige wat er in je leven kan gebeuren. Als je dit mist, dan ben voor je eeuwig verloren. Dat is de consequentie van het “mens zijn zonder God.” De bekering is ook geen half gebeuren. Een beetje de wereld en de zonde dienen. Nee het heeft te maken met een totale omkeer. 

Ik ben er direct mee akkoord als je zegt dat je het niet voor elkaar krijgt. Daar moet je dan maar weer mee naar God toe! Bedenk dat het niet alleen een bevel van God is om je te bekeren, maar Hij verlangt er naar dat je je bekeert tot Hem. De weg is open door het sterven van Jezus aan het kruis. 

Ik denk wel eens dat wij te gemakkelijk “bekering” en “wedergeboorte” als hetzelfde zien. Maar dat zijn twee zaken. Opnieuw geboren worden is Gods werk. Dat kan Hij alleen doen. Hij doet dat  langs de weg van bekering. En bekeren is een opdracht, een oproep, een bevel. Veelal begint de bekering met een droefheid naar God. Een verlangen naar Hem. Een hunkeren naar Zijn liefde. De grote fout die veel mensen maken is dat zij denken dat er een enorm iets moet gebeuren in je leven. Een klap zo ongeveer zoals bij Paulus. Nou, vergeet dat maar! Het meest schokkende is niet instaat om een mens te bekeren. Dat heeft de praktijk heel duidelijk geleerd. De liefde van God die in een preek doorschittert of in een stukje Bijbel dat je zit te lezen. 

Een voorbeeld zien we in de verschijning van God aan Elia in 1 Koningen 19:11-13: “Hij zei: Ga uit, en sta op deze berg, voor het aangezicht van de HEERE. En ziet, de HEERE ging voorbij, en een grote en sterke wind, scheurende de bergen, en brekende de steenrotsen, voor de HEERE heen; doch de HEERE was in den wind niet; en na deze wind een aardbeving; de HEERE was ook in de aardbeving niet; En na de aardbeving een vuur; de HEERE was ook in het vuur niet; en na het vuur het suizen van een zachte stilte. En het geschiedde, als Elia dat hoorde, dat hij zijn aangezicht bedekte met zijn mantel, en uitging, en stond in de ingang van de spelonk.”

Bij je bekering ben je ten nauwste betrokken. Met hart en ziel. Met alle zintuigen. Met je hele bestaan. De bekering van de mens staat direct in verband met het nieuwe Koninkrijk dat komt. De weg van wedergeboorte en bekering is de weg waarlangs God mensen bekwaam maakt om inwoners, onderdanen, van dat nieuwe rijk te kunnen zijn. Een mens kan zoals hij geboren is dat Koninkrijk niet ingaan. Hij deugt daar niet voor. Maar door wedergeboorte wordt hij of zij er een onderdaan van.

Als je het schematisch zou willen voorstellen dan zou je het zo kunnen doen: Een mens wordt wedergeboren (Gods werk). Daarna begint de weg van de bekering (de heiligmaking of dagelijkse bekering). Dat is werk waar de mens zelf betrokken is. Maar hij kan dit alleen in de kracht van God. Die weg van bekering is voor de één heel anders dan voor de ander. Maar voor iedereen die wedergeboren wordt is het dezelfde lijn; gaan leven zoals God wil. Dat is een weg van vallen en opstaan (of misschien is het beter om te zeggen: vallen en “opgeraapt worden”).

Het is ook een weg van ontdekken hoe hardnekkig de zonde in mij geworteld zit. Zo vast en zo diep dat ik er telkens weer in verval. Ook is het een weg van ontdekken hoe wonder heerlijk het is om iets van Gods liefde te proeven. Het geheel van de weg van wedergeboorte en bekering heeft natuurlijk haar fundament in “Geloof het Evangelie.” Geloof in Jezus als Zaligmaker. Neem het aan dat er buiten Hem geen zaligheid is. Schuw het niet om aan Zijn voeten je zonden te belijden, steeds maar weer. Kruip telkens maar weer naar Hem toe. Zo zondig als je bent. Maar laat Hem ook zien dat het ernst is bij je. Ik bedoel: Laat Hem zien dat je strijdt tegen de zonden. Ook tegen je boezemzonden, je verslaving aan zondige dingen.

Wat kun je zelf doen? Zonder de Heere niets.  Maar daar heb je niets aan, al zeg je het duizend keer. Daar kun je alleen vroom achter wegkruipen. En dat wil de Heere niet. Hij roept het je toe: “Bekeert u, waarom zou je sterven!” Er staat een uitroepteken en geen vraagteken achter Zijn opdracht. Je kunt: jezelf zetten tot het gebruiken van een dagboek, het lezen in de Bijbel, het luisteren in de kerk, het spreken over deze dingen met anderen. Heel goed is het ook om het tot een gewoonte te maken om op een bepaalde tijd -elke dag een kwartier- bezig te zijn met de Bijbel, gebed en spreken met de Heere.

Hartelijke groeten en Gods zegen,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven