Samen slapen en op vakantie
ir. Raymond H. Warnaar | 29 reacties | 21-08-2015| 11:10
Vraag
Mijn vriendin en ik hebben nu ruim twee jaar een relatie. Wij zijn 22 jaar en hebben nog geen gemeenschap gehad, omdat het onze sterke overtuiging is dat dit alleen binnen het huwelijk hoort. Ik heb al belijdenis gedaan (GG) en mijn vriendin hoopt dit seizoen belijdenis te doen (ook GG). Vanwege redelijk grote afstand tussen onze woonplaatsen zijn wij gewend om bij elkaar te slapen. Wij hebben duidelijke afspraken en wij zijn onze grenzen nooit over gegaan. Voordat wij slapen gaan, lezen en bidden wij samen. Wij praten ook veel met elkaar over geestelijke dingen. Wij ervaren het samen slapen niet als vechten tegen verleidingen (of voelen dat we daardoor extreem geprikkeld worden), omdat wij het daar samen op een rationele en open manier over kunnen hebben. Onze vraag is of er, naast allerlei waarschuwingen e.d., ook bijbelse argumenten zijn die het verbieden om samen te slapen en om samen op vakantie te gaan (reden voor censuur?).
Vorig jaar zijn wij al een week op vakantie geweest en dit jaar hopen we dat ook te doen. Zelf vinden wij het geen probleem, omdat we onszelf kennen (sterke persoonlijkheden) en leven bij onze sterke overtuigingen. Wij zijn vooral bang voor 'de mensen' die hun mening hierover klaar hebben en geen mogelijkheid onbenut laten om roddels de wereld in te sturen. Daarom vragen wij het u. De antwoorden op vergelijkbare vragen blijven helaas hangen bij dat je geen kat op het spek moet binden, maar misschien geeft de Bijbel zelf duidelijkere aanwijzingen.
Antwoord
Beste jongelui,
Ik kan het kort houden: de Bijbel heeft geen concrete tekst over samen slapen of samen op vakantie gaan tijdens verkeringstijd. Simpelweg omdat er in de tijd van de Bijbel geen verkeringstijd in het Midden-Oosten bestond! Trouwens, dat is vandaag in de meeste landen in deze regio nog niet veel anders. Het huwelijk wordt door de ouders met behulp van familieleden of vrienden voor je geregeld. Enkele maanden geleden sprak ik een voorganger in Pakistan, die me uitlegde dat zijn zoon (na het regelen door wederzijdse ouders) zijn toekomstige bruid eerst enkele malen mocht ontmoeten om te kijken of ze het daadwerkelijk goed met elkaar kunnen vinden. Deze ontmoetingen vonden steeds plaats in het ouderlijk huis van de bruid. Na afloop konden ze op het bankje bij de voordeur nog even privé doorpraten… Dat is dan zo ongeveer de verkeringstijd! Vervolgens zal de toekomstige bruidegom zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn (Gen.2:24).
Zie je hoe ver de Bijbelse situatie afstaat van de situatie vandaag in Nederland? Door de toenemende welvaart, de seculiere tijdgeest en de moderne communicatiemogelijkheden is een verkering anno 2015 zelfs in ‘christelijk Nederland’ niet meer te vergelijken met een verkeringsperiode van 25 of 50 jaar geleden in hetzelfde Nederland. Het wordt daarom steeds moeilijker om als christenjongere op een Bijbelse manier te willen leven! Dat willen jullie toch?
Blijf daarom dichtbij de Bijbelse eenvoud en wijsheid! Vermijd een lange verkeringstijd. Als er wederzijdse liefde en vertrouwen is, en er geen andere serieuze hindernissen zijn, is trouwen op korte termijn de meest Bijbelse optie. Doe geen dingen die de Heere voorbehouden heeft voor man en vrouw, ook geen dingen die daar op lijken. Waarom zou je? Houd jezelf niet voor de gek. Sterke persoonlijkheden en overtuigingen bewaren niet voor de zonde. God noemt diegenen welgelukzalig (drie keer zalig en gelukkig!) die Zijn geboden en getuigenissen bewaren en Hem zoeken met heel hun hart (Psalm 119:2). Daarom opnieuw: word niet zoals de wereld (waar geen onderscheid is tussen getrouwd of ongetrouwd), maar zoek de Heere, zoek een eenvoudige en heilige levenswandel met Hem en leef! Daar zal de Heere Zijn zegen en vrede aan verbinden en daar zal een positief signaal van uitgaan naar de mensen om jullie heen. Tot Gods eer!
Vriendelijke groet,
Raymond Warnaar
Dit artikel is beantwoord door
ir. Raymond H. Warnaar
- Geboortedatum:17-08-1968
- Kerkelijke gezindte:ICF (zendingsgemeente CGK)
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Directeur NET Foundation (wereldwijd voorgangers toerusten), toeruster/spreker, voormalig evangelist in Latijns-Amerika en ouderling ICF Apeldoorn.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De gemeente heeft hier niets mee te maken, en als ze er een probleem mee hebben, dan gaan ze maar een persoonlijk gesprek aan met dit koppel.
@vragensteller: jullie zijn zelf prima in staat om geen grenzen te overschrijden. Samen op vakantie lijkt me dan geen enkel probleem. Als je "thuis" de grenzen kunt bewaren, dan kan je dat op vakantie ook.
Ik weet van een kerkenraad binnen de GG die het inderdaad expliciet heeft verboden dat ongetrouwde stellen in één huis slapen zonder dat daar een derde bij is. En nee, het gaat niet om een 'behoudende' GG. Vermoedelijk zit er ook een stuk ervaring van een of meer gemeenteleden achter dat, zelfs al menen mensen sterk te zijn, ze toch in zonde kunnen vallen. En als je relatie dan uitgaat, dan heb je een heel grote kater. Met andere woorden: Gods geboden volgen is heilzaam en beschermt tegen de zonde.
En wat ik me afvraag richting de vraagsteller/stelster: waarom kies je er niet voor om een van de twee bij een gemeentelid te gaan slapen? Ook dat is onderdeel zijn van een christelijke gemeente en elkaar helpen. Dit heeft gelijk als voordeel dat jullie in je relatievormingstijd ook anderen laten 'meekijken' in je relatie: dat lijkt vervelend, maar kan heel verrijkend zijn.
Quote:
''Ik weet van een kerkenraad binnen de GG die het inderdaad expliciet heeft verboden dat ongetrouwde stellen in één huis slapen zonder dat daar een derde bij is.''
Ik wist niet dat de GG tegenwoordig ook wetten (geboden) uitvaardigden? En hoe wilden ze die handhaven, is er soms een Geheime Gereformeerde politie ofzo?
Ik moest een beetje aan dat spreekwoord van de waard en z 'n gasten denken, snap je?
@CrA
Op wat voor manier zou je je mede gemeenteleden ergeren door met elkaar op vakantie te gaan? Zou jij je ergeren als mensen dat binnen jouw kerk dat deden? Ik kan me daar echt niks bij voorstellen, het lijkt inderdaad vooral te gaan om de uiterlijke schijn.
@Vraagsteller
Hou je niet bezig met wat andere mensen denken of zeggen, dan doe je het toch nooit goed. Jullie leven samen dicht bij de Here van wat ik begrijp en hebben duidelijke grenzen gesteld. Ik zou niet weten waarom jullie niet zouden gaan. Prettige vakantie ! ;)
Je vraagt:“Zou jij je ergeren als mensen dat binnen jouw kerk dat deden?”
Ik zou het volgende tegen ze zeggen: Ga eerlijk met jezelf om. Juist als je denkt sterk in je schoenen te staan moet je extra alert zijn. Wie meent te staan zie erop toe, dat hij niet valt.
In sommige gemeenten zal het niet gevoelig liggen, in anderen wel. Binnen de GG ligt het, denk ik, wel gevoelig. Als vraagsteller daar aan twijfelt, kan hij het navragen bij de kerkenraad. Als je hun standpunt weet en er komen bezwaren van de leden, tegen bv. jullie huwelijk, dan weet je vooraf of ze gegrond verklaard worden of niet.
Dit is niet mijn wijsheid maar dit vond ik op het web (volgens mij van een mede-forummer) omtrent de door jou aangehaalde tekst en is wellicht het overdenken waard!?:
'' En zoals ik al zei, het "hoedt u voor de schijn des kwaads" is een totaal verkeerde uitleg als men "schijn" leest zoals de meest gangbare betekenis is: Iets wat ergens op lijkt en wat het niet is. Dan zegt men dus: Je moet je onthouden van dingen die verkeerd lijken, maar niet verkeerd zijn. Wat de Statenvertalers denk ik bedoelen is een andere, minder bekende, wat oudere betekenis van "schijn", Van Dale noemt het "zweem, spoor". In de zin van "geen schijn van kans", geen enkele kans. Onthoud je van ieder spoor van kwaad. Dat wordt er bedoeld en niet zoals het vaak ten onrechte wordt gebruikt, van goede dingen die als verkeerd kunnen worden opgevat.''
De GG maken overwegend gebruik van de statenvertaling, dus ik heb de verklaring opgezocht. De kanttekening bij 1 Thess 5:22 luidt : van allen kwaden schijn; onthoudt u dan veel meer van het kwaad zelf. M.i komt mijn uitleg met deze verklaring overeen.
Het woord dat met 'schijn' vertaald is, εἶδος (eidos), heeft volgens de gezaghebbende woordenboeken nergens deze betekenis. In moderne vertalingen wordt het dan ook nooit zo vertaald.
De juiste betekenis is 'gestalte', 'vorm', 'soort'. Dus: pas op voor elke vorm/gestalte/soort van kwaad.
Zelf vinden wij het geen probleem, omdat we onszelf kennen (sterke persoonlijkheden) en leven bij onze sterke overtuigingen.
Als je jezelf kent, dan weet je ook dat het opzoeken van situatie's (die je in verleiding kunnen brengen) erg gevaarlijk kunnen zijn.
Als je jezelf kent voor het aangezicht van God, wil je dan niet uit de buurt blijven van de grens?.
Je kunt jezelf heel sterk voelen, en toch opeens vallen. En achteraf vraag je jezelf af: hoe heeft het toch kunnen gebeuren... Ik voelde me nog wel zo sterk!
Ja zo gaat dat, de boze weet meer manieren om je te verleiden dan dat je zelf denkt.
Denk niet dat satan jullie sterke zelfkennis onbeproefd zal laten.
De ervaring hoe subtiel de duivel je kan verleiden, hebben veel gelovigen al opgedaan. Laat je daarom waarschuwen, en neem het aan.
Beste vraagsteller, ook al klopt mogelijk de vertaling van de SV niet, ik vraag je om over het volgende na te denken:
Ik geloof dat jij integer en betrouwbaar bent en dat je de waarheid spreekt. Nu weet de wereld precies hoe een christen behoort te leven. Als jij aan hen je verhaal vertelt, denk je dat ze je dan geloven? Ik vermoed van niet. Kom nou, zullen ze zeggen, geloof je het zelf, wat een vrome praatjes. Met je vriendin op vakantie en bij elkaar slapen en dan geen seks hebben? Ha, ha was je ziek of zo? Of ze gaan twijfelen aan je geaardheid. Ja zeggen ze, dat zijn nou die christenen met hun vrome praatjes, geloof maar dat ze de kat in 't donker knijpen. Je wordt gelasterd, maar dat is nog niet het ergste. Christus wordt gelasterd in jou. Want als een volgeling van Jezus gesmaad wordt, wordt Jezus gesmaad. Jezus zei tegen Paulus niet: Saul wat je vervolg je mijn kinderen, maar wat vervolg je Mij. Beste broeder, je hebt Jezus toch hartelijk lief, dan wil je toch niet dat Hij gesmaad wordt?
Als dan de bijbeltekst niet kan worden gebruikt dan maar weer terug naar: Wat zouden de (wereldse) mensen er wel niet van zeggen. Ik vind het echt belachelijk om deze mensen op voorhand al een schuldgevoel aan te praten over wat onchristelijken daar eventueel over zouden kunnen zeggen!
Alsof iemand zich daar druk om maakt en zelfs als dat zo is, is het niet vragensteller 's verantwoordelijkheid.
Over de Heere Jezus hadden de mensen ook altijd praatjes: "Hij eet en drinkt met tollenaars, hoeren etc." Gelukkig trok Hij zich in ieder geval helemaal niks aan van wat mensen over Hem zouden kunnen zeggen.
Je zal altijd wel íets doen wat een ander niet vind kunnen, anders zou doen, of weet ik veel. Als je zo krampachtig iedereen het naar het zin moet maken of bang moet zijn iets of iemand te 'ergeren' heb je geen leven.
Heel herkenbaar. Veel mensen zijn hier mee bezig. God ziet het hart aan. Wat er aan de buitenkant gedaan wordt interesseert Hem niet zo (denk aan het gedeelte over de witgepleisterde graven). Er bestaat geen model christen. Die gedachte heb ik lange tijd gehad. Als iemand afweek, van wat ik vind of vond, dan was die persoon verdacht. Natuurlijk er bestaat zoiets als de gemeenschap van de heiligen, maar daarin bestaat geen verdachtmaking.
Het probleem is ook dat het vaak van een kant komt. Iemand die net even anders leeft als anderen, moet zich maar aanpassen aan de meerderheid. Zo werkt het natuurlijk niet. Het moet van twee kanten komen. Op een gegeven moment ben ik er meer gestopt. Mag ik mezelf nog zijn?
Tot slot, in de eerste plaats gaat het erom dat je je naar God kan verantwoorden. Als je dat kan, kan je dat ook gebruiken in een gesprek met gemeenteleden. Wat ze daarvan vinden moeten ze dan maar tegen Hem zeggen. Klaarblijkelijk heeft Hij hen andere wegen laten gaan als jou. Wegen waarin is gebleken dat het voor hen niet goed is. Zo leid ieder kind van God z'n eigen weg. Net als in het 'normale' leven iets voor het ene kind wel goed is en kan, maar voor het andere niet.
Jezus trok zich er niets van aan dat Hij uitgescholden werd? Jezus onverschillig? Wat maak het mij nu uit wat de mensen zeggen? Had Jezus zo'n houding? Ik denk het niet. Jezus was mens. Het zal Hem zeker pijn gedaan hebben toen ze Hem uitmaakte voor een vriend van zondaren, een vreetzak en een wijnzuiper etc. Maar Hij deed Zijn mond niet open om het voor Zichzelf op te nemen. Hij onschuldig, stond in de plaats van ons zondaren, om onze schuld weg te nemen. Het is uit liefde tot deze Jezus dat een christen erop toe ziet, dat hij door zijn gedrag de wereld geen oorzaak geeft dat God gelasterd wordt. Want als dat gebeurt, dan heb je geen leven.
Ben je zo sterk om niet te rotzooien met elkaar dan vind ik het heel bijzonder.
Maar het is mogelijk.
Ooit was ik bij een jongerenavond toen er iemand het volgende zei:
we (jongen en zijn vriendin) zijn 2 weken samen op vakantie geweest en we sliepen in 1 tent en er is niets gebeurt.
De dominee antwoordde, dan mag je wel eens naar de dokter gaan.
Je verlangt lichamelijk naar elkaar en dat is logisch en heel natuurlijk.
Voor mij zou het niet goed zijn om ongetrouwd op vakantie te gaan.
Ik ben niet zo sterk, maar bij een ander kan het misschien wel.
Je mist mijn punt. Namelijk dat de Here Jezus zich niet liet leiden door wat men wel of niet zou denken. Zou Hij anders bij die tollenaar hebben gegeten? Nee, want de mensen spraken daar schande van.
Gelukkig had Hij geen boodschap aan wat die mensen onderling roddelden anders had die tollenaar Hem nooit leren kennen.
- 1
- 2
