Dochter is depressief en heeft zelfmoordneigingen

Jan Tollenaar | Geen reacties | 07-08-2015| 14:19

Hoe kan ik weer goed contact met mijn dochter krijgen? Ze is al een poos depressief en heeft zelfmoordneigingen. Wat moet ik? Ik ben echt radeloos.

Beste vragensteller,

Wat een ernstig probleem is dit. Met je vraag hoe je weer 'goed' contact kan krijgen stel ik dat je op dit moment ook nog contact hebt. Dit is positief. Helaas zien we vaak dat bij deze problematiek ook de relaties onder vuur komen te staan en deze vaak spaak lopen.

Zelfmoordneigingen bij depressie komt helaas veel voor. Vaak komen we er dan ook achter dat er vaak niet alleen sprake is van depressie, maar ook van een persoonlijkheidsstoornis. Dit laatste heeft een (wat mij betreft) onterecht een negatieve lading. Belangrijk wel is om dit in het oog te houden vooral als het gaat om contact leggen en omgaan met de ziekte (ik noem dit bewust een ziekte, depressie).

Om je gericht informatie te geven over wat je allemaal kan doen om de contact 'goed' te krijgen heb ik meer inhoudelijke informatie nodig. Ik nodig je dan ook uit als je daar behoefte aan hebt om deze informatie te geven/vragen zodat we je beter van dienst kunnen zijn. Om alsnog op je vraag terug te komen:

1. Er zijn. Men denkt vaak van alles te moeten doen en of te vragen, hulp bieden etc.  Allemaal goed. Belangrijker is ER ZIJN. Wanneer je dochter weet dat je door weer en wind er altijd voor haar bent geeft dit veiligheid en een zeker mate van geborgenheid in de relatie.

2. Ziek zijn mag. Er wordt soms veel gepraat over wat je allemaal niet kan bereiken en nog doen in je leven. Je dochter is hier mogelijk nog niet aan toe, stil staan bij onderwerpen als gedachten aan de dood (hoe heftig dit soms ook kan zijn) kan vaak wat rust geven. Wij zien vaak dat over dit punt niet gepraat kan worden of dat die gedachte wordt afgewezen. Dit kan averechts werken. Praten over, wil niet zeggen dat je er in mee gaat! Maar zonder oordeel praten over, geeft rust. En wat dan als mijn dochter vraagt: papa/mama wat vindt u ervan? Dan zou je kunnen reageren met bijvoorbeeld: "Ik vind het moeilijk dat je deze gedachte hebt", "ik wil graag begrijpen wat maakt dat je deze gedachte hebt?"

3. Huisarts, psychiatrie, pastoraat en medicatie. Is er hulpverlening in beeld? Kijk dan ook naar de mogelijkheden om gesprekken te hebben met hulpverleners en je dochter samen. 

Ik hoop je zo alvast een beetje op weg te hebben geholpen. Wanneer je hier nog dieper op in wilt gaan hoor ik het graag.

Succes en sterkte!
Jan Tollenaar

Dit artikel is beantwoord door

Jan Tollenaar

• Geboortedatum:
  25-10-1985
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Renswoude
• Status:
  Inactief

19 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven