Geen tijd voor vrouw en jonge kinderen
mr. J.H. Doeven | 7 reacties | 28-07-2015| 15:33
Vraag
Ik weet het niet meer. We zijn een jong gezin met kleine kinderen. Mijn man is ambtsdrager. Hij heeft een fulltime baan waarvoor hij thuis moet voorbereiden en hij studeert nog. Ik krijg zo weinig tijd van hem. Wordt er gewoon moedeloos van. Ik heb een zwakke gezondheid. Moet eigenlijk alles alleen doen. De zorg voor de kinderen, schoonmaken van ons huis, bijhouden van de tuin... De kinderen zien hem zo weinig. Ik weet niet wat ik moet doen. We hebben al zoveel gepraat. Eventjes verandert er dan iets, maar nog geen week later zitten we weer in hetzelfde patroon.
Scheiden is geen optie, ook al lijkt het me soms aantrekkelijk zodat ik niet weer teleurgesteld wordt. Maar ik heb geen bijbelse grond daarvoor, houd ondanks alles van hem en wil dit m'n kinderen niet aan doen. Therapie wil hij niet. Hij is erg geliefd bij anderen, maar ik ervaar dat dit ten koste van mij gaat. Ook al weet ik dat hij van me houdt. Ik denk dat hij in de grond van z'n hart niet zichzelf kan verloochenen en egoïstisch is. Maar wat kan ik doen om er het beste van te maken? Ik kan me zo boos voelen. Maar dit staat ook m'n relatie met de Heere in de weg. Ik wil zachtmoedig zijn, maar kan het niet. Daarnaast vreet mijn boosheid zoveel energie van me, terwijl ik die zo hard nodig heb.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Wanneer ik je vraag op me laat inwerken en probeer me in te denken hoe je een dergelijke situatie moet taxeren, strijden er verschillende gevoelens in mij. Ik vind het verdrietig dat een man die van zijn vrouw houdt zulk gedrag vertoont. Dat hebben jullie elkaar niet beloofd, toen jullie samen Gods zegen afsmeekten voor Zijn aangezicht in het midden van Zijn gemeente. De eerste reden die het formulier aangeeft waarom God het huwelijk heeft ingesteld is, dat de één de ander trouw zou helpen en bijstaan in alle dingen die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren. De man is gezet tot een hoofd van de vrouw, opdat hij zijn vrouw verstandig leidt, haar naar zijn vermogen zal onderwijzen, troosten en beschermen, zoals het hoofd het lichaam regeert, ja gelijk Christus het Hoofd, de wijsheid, troost en bijstand van Zijn gemeente is.
Ik word ook een beetje boos. Je man heeft een fulltime baan waarvoor hij thuis moet voorbereiden. Je man studeert nog. Je man is ambtsdrager. Je man is erg geliefd bij anderen. Maar voor zijn vrouw en jonge kinderen heeft hij geen tijd. Dan praat ik nog niet eens over een bijdrage leveren aan het huishouden en het huis en de tuin. Dat komt op mij erg egoïstisch over. Je man lijkt alleen maar met zichzelf bezig te zijn. Hij wil graag dé man zijn, op zijn werk, in de kerkenraad en de gemeente. Het zijn op zich allemaal nuttige dingen die hij doet. Maar hij staat dan wel zelf in het middelpunt. Hij vergeet zijn primaire taak, man en vader te zijn, zijn vrouw in alles getrouw bij te staan, haar haar eer gevende als het zwakke vat. En dat geldt in jullie huwelijk en huiselijke situatie zeker.
Mijn advies is om dit met een kerkenraadslid te bespreken, bijv. de dominee of de voorzitter van de kerkenraad, of een ouderling in wie je vertrouwen stelt. Ook zou je het met iemand van “De Vluchtheuvel” in Goes of in Woerden kunnen opnemen. Of je je man vooraf op de hoogte moet stellen, weet ik niet. Het is wel het beste, maar soms kan dat niet. Blijf daarnaast je man en jezelf en jullie kinderen aan de Heere opdragen. Blijf de Heere bidden om Zijn hulp. Maar zoek ook hulp. Jij en je kinderen gaan op deze manier, als God het niet verhoedt, een moeilijke toekomst tegemoet, wanneer je man en hun vader niet tot inkeer komt.
J. H. Doeven, Houten
Dit artikel is beantwoord door
mr. J.H. Doeven
- Geboortedatum:01-08-1947
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Was 42 jaar lang ouderling.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mijn man werkt ook 50 uur per wk. Is ook ambtsdrager.
Hij zegt tegen mij dat de volgorde moet zijn: Gezin, werk, kerk.
Als jou man echt zo weinig tijd over houd voor jullie is de enigste optie om uit de kerkenraad te stappen. Dan heeft hij alleen gezin en werk nog.
Hij heeft een andere manier van denken, en van kijken naar zijn gezin, nodig. Prioriteiten stellen.
Maar zoals je zegt Prioriteiten stellen is ook belangrijk. Als hij dat niet kan moet hij echt de kerkenraad uit. (is géén schande hoor om uit de kerkenraad te stappen) Het gezin hoor heel duidelijk op nummer één te staan.
Als een man werkt en studeert en een vrouw heeft en kinderen dan is het niet raar dat hij geen tijd heeft voor een taak in de kerkenraad. Als daarbij de vrouw nog een zwakke gezondheid heeft, dan is er nog meer reden om niet aan zoiets te beginnen of er mee te stoppen als het teveel blijkt te zijn.
Lieve vrouw kom op voor jezelf en schakel daar hulp van anderen bij in! Als het niet goed gaat met jou en de kinderen dat is ook niet goed voor jouw man! Er staat ook in het bevestigingsformulier dat ambtsdragers hun eigen huis wel goed moeten regeren. Sterkte en wijsheid toegewenst!
"Je bent overal vervangbaar, behalve thuis".
Ik geloof dat dit de meest wijze woorden zijn die ik dit jaar heb gehoord :-)
En wat nog beter helpt.. bid. Elke keer weer als je voelt dat het je teveel wordt, bijt je tong af en ren naar de Heere. Dat is soms moeilijk, maar ik heb tegelijk de uitwerking daarvan gezien. Gebed heeft écht uitwerking. De Heere moet hem uiteindelijk laten zien dat hij zijn prioriteiten verkeert stelt. Dat kun jij niet bewerken, of misschien deels. Bid, desnoods samen met een goede vriendin. Deel het met een vrouw in je omgeving. Ik wil je veel sterkte wensen en aanmoedigen om aan te houden in het gebed!
