Van christelijke naar seculiere GGZ
Ds. C.J. Droger | 5 reacties | 16-07-2015| 12:52
Vraag
Na verschillende behandelingen bij christelijke GGZ, de stap gezet naar seculiere GGZ, i.v.m. ernstige psychische problemen. Verstandelijk weet ik dat het niet anders kan, binnen de christelijke GGZ was er geen zicht meer op een behandeling waar ik verder mee kom. Dit zeg ik met pijn in mijn hart, want er waren binnen de christelijke GGZ wel mogelijkheden, maar men heeft de voor hun makkelijkste weg gekozen. Bij de seculiere GGZ een behandeling bij een onchristelijke therapeut. Het geloof zit voor mij overal doorheen verweven. Hoe moet dit goedkomen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor uw vraag. Ik begrijp wat u bedoelt. Misschien kan ik u wat geruststellen. Ik denk dat ook een niet-christelijke therapeut u goed kan helpen. Wees wel eerlijk tegen hem of haar en vertel vanaf het begin hoe belangrijk het christelijk geloof voor u is. Dat het overal doorheen geweven zit voor u. Zo is het ook met het bijbelse geloof. Omdat de Geest dat ons hart plant en werkt, beslaat het heel ons leven. Er is een tijd geweest dat een deel niet-christelijke therapeuten weinig respect kon opbrengen voor het christelijk geloof, maar die tijd is volgens mij echt voorbij. Ook zij hebben moeten inzien dat het geloof een belangrijke zaak voor mensen is en zelfs moeten erkennen dat het christelijk geloof een belangrijke invloed heeft bij het voorkomen of genezen van psychische ziekten. Ga dus met vertrouwen op God naar de therapie en verwacht het van Hem de komende tijd. Wellicht dat Hij deze therapeut voor u gebruikt en u straks Psalm 42:5 kunt zingen.
Hartelijke groeten en veel sterkte voor de komende tijd.
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik sluit me graag aan bij de reactie van ds. Droger. Zelf heb ik ervaring met beiden. De christelijke en seculiere GGZ. Binnen de seculiere GGZ kom je echter naar mijn idee ook nog vaak genoeg mensen tegen die geloven. Soms een beetje anders dan dat we gewend zijn. Echter zie ik dit meer als een verrijking.
Verder snap ik wel dat je bang bent dat je iets gaat missen. Tot op zekere hoogte moet je rekening houden dat het geloof wel iets minder een rol speelt. Er is echter zeker begrip voor. Sterker, men is vaak verwonderd wat voor kracht je kan putten uit het geloof. Persoonlijk, heb ik betere ervaringen met de seculiere, dan met de christelijke GGZ. Mijn ervaringen zijn echter niet maatgevend en ik hoop dan ook van harte dat je stappen vooruit mag maken.
Graag geef ik je dit prachtige Duitse gezang mee:
Befiehl du deine Wege
Und was dein Herze kränkt
Der allertreusten Pflege
Des, der den Himmel lenkt.
Der Wolken, Luft und Winden
Gibt Wege, Lauf und Bahn,
Der wird auch Wege finden,
Da dein Fuss gehen kann.
Vertaling
Vertrouw gerust uw leven,
En wat uw hart krenkt
De trouwste zorg
Toe, aan Hem die dat reeds beschikt.
Die wolken, lucht en winden
In goede banen leidt,
Hij zal ook paden vinden,
Waarlangs uw voet kan gaan.
Als je per se met je hulpverlener wilt bidden of iets dergelijks, of per se wilt dat je samen het juiste Bijbelvers vindt waardoor je geneest, dan wordt het misschien wat lastiger, maar in hoeverre houdt je dan je eigen probleem in stand?
Mijn ervaring met professionals binnen de sec. GGZ is dat men vaak zeer geïnteresseerd is. Hoewel het vaak ook mensen zijn die ouders, dan wel grootouders hebben die gelovig zijn (dus zelf niet). Dat hoeft echter niet tot problemen te leiden. Zie het liever zo, dat je op die manier wellicht anderen misschien niet direct tot geloof, maar wel op een zoektocht kan zetten naar het hogere (of zo je wilt 'Hogere').
Enfin, ik denk dat het zo is dat je bij beiden wat vindt en wat laat.
Zowel met christelijke als met niet-christelijke hulpverlening heb ik positieve en negatieve ervaringen.. Dus niet christelijke hulpverlening hoeft echt niet negatief te zijn! Wel vind ik het verdrietig voor jou dat de christelijke hulpverlening ervoor heeft gekozen jou door te verwijzen, terwijl jij dat niet wilde. Dat doet pijn!
Het belangrijkste is dat je vertrouwen hebt in de hulpverlening en in de hulpverleningsvorm. Dit geldt bij alle hulpverlening. Dus ervaar jij een 'klik' bij en respect van jouw nieuwe hulpverlener, dan kun je er blijven. Ervaar je dit niet, vraag dan om een ander! Daarnaast zou het mooi zijn als je als aanvulling goede pastorale zorg hebt vanuit een kerkelijke gemeente. Dan kun je daar met al jouw vragen op geestelijk gebied terecht. Dan kunnen zij met bidden en meedenken... Dat heb je echt nodig in deze moeilijke tijd!
Sterkte en groetjes van Heleen (ahhk76@gmail.com)
Zoek broeders of zusters en ga daarmee met je verlangen om gebed.
"Het gebed van een rechtvaardige vermag veel"
