Vacante gemeenten
Ds. C. Harinck | 4 reacties | 23-06-2015| 14:30
Vraag
Aan een predikant van de Gereformeerde Gemeente (die een gemeente dient in Nederland). Ik vind het zo moeilijk. In ons kerkverband zijn verschillende gemeenten die langere tijd vacant zijn. Veel gemeenten die een beroep uitbrengen, hebben nog nooit een predikant gehad. Waarom blijft de ene gemeente alsmaar vacant (bijvoorbeeld Sint-Annaland, al vacant vanaf 1854, dus 161 jaar vacant), terwijl andere gemeenten telkens een eigen predikant hebben en soms maar enkele maanden vacant zijn?
Er wordt wel eens gezegd dat niemand een eigen dominee verdiend heeft, maar waarom krijgt de ene gemeente dan wél zoveel eigen predikanten en de andere gemeente geen één? Zou het kunnen dat er, ondanks dat de HEERE in Zijn voorzienigheid bepaalt waar de predikanten naartoe gaan, er een regeling komt dat ook gemeenten die al langere tijd vacant zijn, of altijd vacant zijn, een soort 'voorrang' krijgen? Of dat, als er een gemeente is in een classis met een ledenaantal dat te overzien is die een eigen predikant heeft, die predikant dan ook in een buurgemeente (classisgemeente) predikant wordt. Dus bijvoorbeeld ds. R. A. M. Visser in Terneuzen, wordt ook predikant van Oostburg. De ene zondag preekt hij twee keer in Terneuzen en één keer in Oostburg, de andere zondag andersom: één keer in Terneuzen en twee keer in Oostburg. Als alle predikanten, die een gemeente hebben die niet groter is dan 1000 leden dit doen, zouden er minder gemeenten vacant zijn. Predikanten met grotere gemeenten, zoals bijvoorbeeld Barneveld en Rijssen, vallen buiten deze regeling, aangezien zij een té grote gemeente hebben om dit ook er nog bij te doen. Hoewel, in de classis Rijssen zijn er verschillende kleine gemeenten -zoals Wierden en Enter- dat het niet uitmaakt of je nu 2500 leden of 2600 leden hebt. Graag hoor ik een antwoord!
Antwoord
Beste vraagsteller,
In de ontstane christelijke gemeenten zijn door de apostelen ambtsdragers aangesteld. Zie Hand. 14:23. Paulus wekt de gemeenten ook op om in de gemeente om te zien naar mannen die bekwaam zijn om anderen te leren, 2 Tim. 2:2. Dat zijn de leraars geworden. Zo was dus de oorspronkelijke gang van zaken. In navolging hiervan kun je bij oudvaders lezen dat zij kerkenraden opwekken om in de gemeente uit te zien naar “jonge mannen” die de Heere vrezen en tonen in het bezit te zijn van een helder verstand om anderen te leren en deze op te wekken voor predikant te gaan studeren. De classis besliste later of zo iemand door God geroepen was en genoeg kennis bezat om anderen te leren en dus predikant te worden.
Nu gaat dat heel anders. Maar het is goed dit basisprincipe niet te vergeten. We moeten dit zo dicht mogelijk zoeken te benaderen. Ik vrees dat daar in de praktijk weinig van terecht komt.
Het andere punt is de vele vacante gemeenten. In de tijd van de Nadere Reformatie kende men dat niet. Iedere gemeente die het kon betalen had een eigen predikant of men zocht een gedeeld predikantschap met een andere gemeente of zelfs wel twee andere gemeenten. Bij een kudde hoort een herder. Men moet natuurlijk wel in staat zijn te zorgen dat de predikant een goed traktement heeft, opdat hij, zoals Petrus zegt, zonder zorg zij en zich niet hoeft in te spannen om via ander werk een inkomen te verzamelen.
Wanneer je door een gemeente beroepen bent en aan die gemeente bent verbonden is dat de plaats waar je werkterrein ligt. Je kunt andere gemeenten die vacant zijn wel helpen (het consulentschap) maar je bent herder van die éne kudde. Je kunt hiervoor geen menselijke regeling in het leven roepen. Het consulentschap is reeds een regeling. Een bepaalde gemeente heeft je beroepen en daar ben je aan verbonden. Dat moet overeind blijven. Je staat ook onder het opzicht van die éne, bepaalde kerkenraad.
Wat het beroepingswerk betreft moet ieder in zijn geweten overtuigd zijn dat God hem tot die gemeente roept. Dat hier meer menselijkheid bij kom kijken dan wij willen, is helaas de werkelijkheid. Dominees zijn ook gevoelig voor traktement en de aard of ligging van de gemeente. En ook het curatorium is gevoelig voor sympathieën en antipathieën. Je moet zo nuchter zijn om niet te denken aan een onfeilbaar college. Allerlei menselijke invloeden zijn ook daar aanwezig. Dwars door dit alles doet de Heere echter Zijn werk en roept Hij mensen tot dienst in Zijn kerk. Laten we vooral voor de predikantennood, de vacante gemeenten en het curatorium de Heere bidden om dit alles in goede banen te leiden.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Helaas is de praktijk in vele gemeenten dat een dominee op een voetstuk gehesen is of wordt. Ik denk dat de 'exclusiviteit' van het ambt van predikant hier ook aan bijdraagt.
Ik ben het eens met ds. Harinck dat het gebed om meer predikanten belangrijk is. Echter: bidden en werken gaan wat mij betreft hand in hand.
De hele procedure rondom het curatorium is nu zó schimmig en onduidelijk dat ik zou pleiten voor meer transparantie voor de toelating tot het predikantenambt. Als ik het vergelijk met het bedrijfsleven: er wordt voor een vacature een profielschets gemaakt, er worden sollicitanten opgeroepen en (zeker voor banen hoger in de organisatie) er volgen meerdere gesprekken en niet zelden psychologische tests en/of assessements.
Het curatorium vergadert 3 dagen, ziet de aspirant-studenten 1 keer en beslist dan over ja of nee. En dus krijg je de situatie van dit jaar dat 15 kandidaten op gesprek zijn geweest (én een attest van hun kerkenraad hebben meegekregen, ik mag aannemen dat die kerkenraad de persoon doorgaans veel langer kent!), maar slechts 1 persoon tot de studie van predikant wordt toegelaten. Maar op basis van welke criteria? 'geen vrijmoedigheid' of 'wel vrijmoedigheid'? Zitten de overige 14 kerkenraden er dan met hun attest zó ver naast?
Dat is toch eigenlijk vreemd?
Bedenk wel dat de ritten in het noorden heel groot kunnen zijn.
Vanuit Groningen zijn Hoogeveen en Drachten minstens een half uur.
Als onze Ds. een derde dienst vervuld in Lelystad moet hij 1,5 voor tijd weg.
Nunspeet, Lelystad, Oudemirdum en Groningen liggen in dezelfde classis ;-)
En..... er zijn genoeg predikanten die niet willen rijden op zondag! Dus, dan gaat je mooie idee niet door. Helaas.
