Verslaafd aan pornografie en zelfbevrediging

Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 27-02-2005| 00:00

Ik ben een jongen van 18 jaar en verslaafd aan pornografie en zelfbevrediging. Al jaren. Ik worstel er al heel lang mee. In mij leeft de oprechte wens om in vrijheid te leven, ik wil geen gevangene meer zijn van mijn eigen lusten en van de duivel. Ik heb zo vaak geroepen tot God, gesmeekt om bevrijding, beleden dat ik zondaar ben en dat ik niets zonder Hem kan. Toch val ik elke keer weer terug. Ik ben bang dat ik demonisch belast ben en daarom steeds weer terugval. Ik mag weten dat al mijn zonden vergeven zijn... juist daarom is het zo erg dat ik elke keer weer in deze zonde val. Ik heb gelukkig een medechristen gevonden (ex-verslaafde) waar ik er mee over kan praten, wat heel fijn is, maar toch is het gisteren weer helemaal fout gegaan. Hij adviseert mij om de bevrijdingsbediening (van demonische belasting) op te zoeken. Ik vind het heel moeilijk. Ben ik echt demonisch belast? Wat moet ik daarmee? Waarom verhoort God mijn gebed niet? Wat wil Hij nog meer? Ik hoop en bid dat u mij kunt helpen met antwoorden.

Beste vriend,

Ik heb je vraag gelezen als een noodkreet. Je bent verslaafd aan pornografie en aan zelf- bevrediging. Al jaren, schrijf je. Terwijl je nog maar 18 jaar bent. Het is dus al vroeg bij je begonnen. En je komt er maar niet van af. Dat is het moeilijke ook van verslaving: Iemand die aan alcohol verslaafd is, komt niet of moeilijk van de alcohol af, iemand die aan drugs verslaafd is, niet of moeilijk van de drugs. Jij niet van datgene wat je bijna dagelijks in zijn greep houdt.

Laat ik eerst dit zeggen: Zelfbevrediging op zichzelf schrik ik niet zo van. Begrijp me goed: ik bedoel niet: geef er maar aan toe. Maar zelfbevrediging heeft te maken met gevoelens die op een bepaalde leeftijd in het jongenslichaam (of meisjeslichaam) bovenkomen. Er worden ineens zaadcellen in je lichaam gemaakt, die er van tijd tot tijd uit moeten, wat in de regel gebeurt in, wat wij noemen, een ‘natte droom’. Soms merk je dat nauwelijks, soms geeft het bepaalde lustgevoelens en merk je dat die lustgevoelens ook opgewekt kunnen worden door jezelf te bevredigen. Mijn zorg is dat je het nóg doet en veel doet. En het wordt nog eens versterkt door pornografische beelden. Je belijdt dat terecht als zonde. Ik hoef je dat niet te zeggen: we leven wat dat betreft in een overgeseksualiseerde tijd. Datgene wat iets is tussen man en vrouw alleen, en het vrouwenlichaam dat er alleen is voor de man die haar liefheeft, wordt op allerlei wijze geetaleerd. Op Internet, TV, Video of in boek of tijdschrift.
Nu zeg je: Ik wil dat niet, ik wil geen gevangene meer zijn van mijn eigen lusten en van de duivel. En toch kom je er maar niet vanaf. Je bidt en je smeekt, je vecht tegen je begeerten, maar je overwint het maar niet. Je wilt met God leven, in overeenstemming met datgene waartoe God de seksualiteit gegeven heeft, maar je verliest het steeds. Er is, zo is het bij jou, een groot verschil tussen de zonde-graag-doen, en de zonde-niet-willen-doen-maar-toch-in-de-zonde-vallen. Je kent natuurlijk Romeinen 7:13-26. Heb je gezien dat Paulus daar schrijft: “Ik doe het niet meer, maar de zonde die in mij woont” (vs. 20). Dat kan hij zeggen omdat hij de Heere Jezus als zijn Heiland kent. Toch heeft hij er verdriet over als hij in zonde valt. Hii wil er vanaf. En dat wil jij ook.

Nu stel je de vraag: Ben ik demonische belast? En zo ja, wat moet ik daarmee? Zou het goed zijn om naar een bevrijdingsbediening van demonische belasting te gaan? Die vragen vind ik erg moeilijk. Ik vind demonische belasting namelijk niet helemaal het juiste woord. Mensen die dat woord gebruiken denken vaak aan bezetenheid in de Bijbel. Maar wat mij opvalt is dat bij bezetenheid in de Bijbel, en ook bij uitwerpen van de duivelen, niet gesproken wordt van zonden. Ik zeg niet dat er van zonde geen sprake kan zijn. Maar we lezen het niet. Ik zou veel eerder zeggen dat je belast en gebonden bent door je verslaving. Je zit daar zo aan vast, dat je er maar niet los van kunt komen, terwijl je dat wel wilt. Dat lees ik van bezetenen in de Bijbel niet. Daarom denk ik dat een bevrijdingsbediening voor jou niet de juiste weg is. Ik denk dat het bij demonen uitwerpen in de Bijbel over andere dingen gaat. Voor jou denk ik veel eerder aan teksten als: “Wederstaat de duivel en hij zal van u vlieden” (Jakobus 4:7), hoe moeilijk het voor jou ook is om de duivel te weerstaan. Of aan een zelfde tekst uit de eerste Petrusbrief: “De duivel gaat rond als een briesende leeuw (...), wederstaat hem, vast zijnde in het geloof” (5:8-9), nog eens: hoe moeilijk dat voor jou ook is. Of wat Paulus schrijft in Efeze 4:27: “Geeft de duivel geen plaats” en dan gaat Paulus in de volgende verzen heel concreet schrijven wat hij daaronder verstaat. Dat wil zeggen: De strijd wordt jou zelf opgelegd. Waarbij je elke keer als je verliest (ik denk nu niet alleen aan de zonde waar jij mee worstelt, maar aan elke zonde) met berouw schuilt bij de Heere Jezus en Hem opnieuw vraagt (voor de hoeveelste keer al?) om Zijn hulp en bijstand. Mag ik proberen daarbij een paar concrete handvaten aan te reiken?

-Heel belangrijk is: discipline. Bijtijds je bed uit, een douche nemen, je kamer uitgaan, bijtijds aan het werk gaan, enz. We leven in een tijd die niet vol van discipline is. We zijn in ons rijke landje (ik schakel mezelf er bij in) vaak erg gemakzuchtig geworden. Maar discipline helpt je je te richten op datgene wat belangrijk is, en niet op andere dingen.

-Heel belangrijk is ook een flink stuk zelftucht. Ik bedoel dat op elk gebied. We zijn in ons rijke landje in dat opzicht ook erg verwekelijkt. We hoeven ons (bijna) niets te ontzeggen. Hebben we zin in iets lekkers, dan nemen we dat (we hebben immers geld), willen we iets leuks hebben, dan kopen we het (geld is geen gebrek). Ik denk dat een verwekelijkt leven verslaving in de hand kan werken. Remedie zou kunnen zijn (ook voor jou): Je wat weten te ontzeggen. Zorgen voor lichamelijk inspanning: de fiets, een gezonde sport, zwemmen. Waak tegen verveling. Pak wat extra’s aan, zodat je je handen daarmee vol hebt (natuurlijk met wijs beleid) en je geen tijd en ruimte hebt voor dingen die je tot verkeerde gedachten kunnen brengen.
-Internet: Welke provider heb jij? Zorg voor een schone provider! Als je internet via je ouders hebt, kun je ze vragen om een schone provider. Je steunt daardoor zo’n provider ook, al is hij (misschien?) iets duurder.

-Zorg, als dat kan, dat je geen tv op je kamer hebt. (Ik weet niet of je thuis woont, maar ik ga er even van uit.) Ik raad mensen aan om dan maar de tv in de huiskamer te hebben, zodat iedereen zicht kan hebben op het programma. Daar kan een beschermende werking van uitgaan en het kan ook nog tot een goed gesprek met elkaar leiden. Ik schrok ervan toen ik een aantal jaren geleden aan trouw-kerkelijke16-plussers vroeg hoeveel tv-toestellen men in huis had. Het gemiddelde was bijna drie.
 
-Tijdschriften, folders: doe ze meteen weg. In de afvalcontainer, zodat je er niet meer aan kunt komen. Oefen je daarin.

-Het klinkt misschien wat methodistisch, maar: stel je een doel. Bijvoorbeeld: ik wil 1 week, 2 weken vrij zijn van zelfbevrediging, dan 2-3 weken, dan 4. Soms val je terug. Maar doe het. Met Gods hulp. En met inachtneming van wat ik hierboven schreef.

-Heel goed is, denk ik, ook een kleine kring van medechristenen om je heen te hebben, die als een gebedskring om je heen staan. Aan wie je ook kunt belijden waar je staat. Elkaar de zonden belijden is geen schande (Jakobus 5:16; 1 Johannes 1:9), als dat is binnen een kring van medechristenen die je willen helpen en sterken. Ik weet van iemand die ernstig alcohol- verslaafd was, die een kring van meebidders en -helpers om zich heen kreeg en nu de alcohol allang ver achter zich gelaten heeft.

-Misschien kan het onderwerp ‘pornografie’ eens door iemand op de vereniging (zo je die bezoekt) gebracht worden. Wellicht dat het voor je herkenbaar wordt dat een ander er ook mee worstelt, en je kunt elkaar tot steun proberen te zijn.

-Heb je een goede christen-arts, die hulp kan geven? Misschien dat hij denkt aan begeleiding door een psycholoog. Dat is geen schande. Ik denk ook aan je predikant, zo je met hem een goede relatie hebt of kunt hebben. Bij mij is wel eens iemand met een dergelijk probleem als het jouwe geweest. Van tijd tot tijd een gesprek en met elkaar bidden kan heel veel betekenen. En je weet dat dokters en dominees hun ambtsgeheim hebben.

Beste vriend, het zijn maar een paar dingen die ik je kan aanreiken. Ik wilde dat ik meer voor je kon doen. Toch hoop ik dat je er wat mee kunt. Van harte wens ik de kracht van de Heilige Geest toe. Hij is de Geest der heiliging, Die ons leven wil heiligen en vernieuwen. Of dat nu jouw of mijn leven is, de vernieuwende kracht van de Heilige Geest hebben we allen nodig. God geve je al wat je nodig hebt. Sterkte daarbij toegebeden.

Ds. H. van Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven