Hulp bij geestelijke mishandeling
drs. W.H. Hoorn | 1 reactie | 19-05-2015| 09:25
Vraag
Bij mijn zus en zwager zijn grote problemen. Ik denk dat ik wel mag zeggen dat mijn zus geestelijk mishandeld wordt. Nu heeft zij zelf, maar ook andere familieleden, aangeklopt bij hun eigen (Hersteld Hervormde) gemeente, maar die gesprekken lopen vast en de kerk trekt zijn handen er van af, want zij zijn niet voor zulke problemen, zeggen ze. Nu vroeg ik me af of jullie ook iets/iemand weten die vanuit de Hersteld Hervormde Kerk hulp kan bieden, voordat deze situatie escaleert.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Geachte vragenstell(st)er,
Dit is zonder meer een nare en moeilijke zaak. Een kerk is er niet in de eerste plaats om zich met huwelijks- en gezinsproblemen bezig te houden. En op plaatselijk niveau heeft een gemeente en een kerkenraad ook niet de vereiste deskundigheid, noch de middelen en vaak ook niet de tijd om dit te doen. Dat ontslaat een kerkenraad echter niet van de herderlijke verplichting om mensen, die met deze problemen te kampen hebben, bij te staan in zoverre dit in hun vermogen ligt. Want wat zij m.i. in dit geval wel hadden kunnen doen is, ten eerste, een luisterend en begripvol oor bieden en, ten tweede, doorverwijzen naar een hulpverlenende instantie, die uw zuster en ook uw zwager in deze verder zouden kunnen bijstaan. Ten derde zouden zij uw zwager, wanneer deze zijn echtgenote inderdaad structureel onheus en onredelijk bejegent, en na het toepassen van hoor en wederhoor, kunnen wijzen op het huwelijksformulier. Want daarmee heeft uw zwager zich, bij het sluiten van het kerkelijke huwelijk, voor God en de gemeente verplicht om zijn vrouw lief te hebben als zijn eigen lichaam, gelijk Christus Zijn gemeente liefgehad heeft. En niet bitter tegen haar te zijn, maar bij haar te wonen met verstand. En haar in alles bij te staan, te troosten en te beschermen. Want dat is hoe zich de een jegens de ander in een huwelijk, naar Gods Woord, schuldig is te houden. Verder reiken de mogelijkheden van een kerk en een gemeente in dit soort gevallen niet.
En het betreden van dit pad, het toepassen van kerkelijke tucht in de vermaning, is ook niet zonder risico, omdat een dergelijke werkwijze voorbijgaat aan eventuele dieper liggende psychische problemen, die aan de houding van uw zwager jegens zijn vrouw ten grondslag kunnen liggen. Het gevolg daarvan zou dus kunnen zijn dat het dan voor uw zuster nog erger wordt of dat het huwelijk zelf op de klippen loopt. Voorzichtigheid is daarom vereist. Dat zou ook de oorzaak kunnen zijn van de terughoudendheid van de kerk in deze kwestie. Want wij zijn nu eenmaal geen therapeuten en psychologen.
Het staat echter, wanneer het inderdaad zo is dat uw zuster door uw zwager aan geestelijke mishandeling wordt blootgesteld, buiten kijf dat hulp nodig is. Ik zou u daarom willen verwijzen naar stichting Schuilplaats, die zich, op een christelijke basis, specialiseert in relatietherapie, alsook gezins- & familietherapie. Voor het aangaan van een dergelijk traject is het echter wel nodig dat beide partijen in het huwelijk tot het inzicht zijn gekomen dat het op deze manier niet verder meer kan gaan, dus dat zowel de man als de vrouw beiden inzien dat zij een probleem hebben. En in deze ook beiden gemotiveerd dienen te zijn om aan de oplossing van dit probleem te willen werken. Deze eerste stap is vaak ook de moeilijkste. En het is nog maar de vraag, of uw zwager hier voor open staat.
Mijn advies aan u is om deze boven vermelde mogelijkheid van relatietherapie met uw zuster te bespreken. En deze mogelijkheid, mitsgaders de problemen in haar huwelijk, daarna eventueel nogmaals, en het liefst schriftelijk, aan de kerk voor te leggen, opdat zij dan haar echtgenoot zouden kunnen adviseren om daaraan ook zijn medewerking te willen verlenen.
Meer kan ondergetekende helaas niet voor u doen. Wens uw zuster veel sterkte en de bijstand des Heeren toe en adviseer u in deze ook te bidden en deze nare zaak aan Hem voor te leggen.
Vriendelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn
Dit artikel is beantwoord door
drs. W.H. Hoorn
- Geboortedatum:30-01-1959
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Dedemsvaart
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Niet beroepbare kandidaat
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wel weet ik dat je zus zich actief op moet gaan stellen om uit deze situatie te komen. Daarin zal goede hulpverlening haar ook kunnen begeleiden! Zolang zij de situatie lijkt te 'accepteren', dan zal er waarschijnlijk niets veranderen. Daarom is het haar taak om duidelijke grenzen te stellen, als ze wil dat dit stopt. Als er kinderen in het gezin zijn is het ook goed hulp voor hen te zoeken. Artikelen over grenzen stellen in het huwelijk zijn te vinden op de site www.kostbaarvaatwerk.nl
Het stellen van een grens is niet bedoeld om van hem af te zijn of te kunnen hertrouwen, maar om hem te bewegen zich af te keren van zijn zonden. Want als je als vrouw geen grenzen stelt aan zondig gedrag, dan geef je hem de kans door te leven in de zonde.
Ik schrijf de dingen wat zwart-wit, niet omdat ik het zo goed weet of omdat het zo makkelijk en eenvoudig is... Maar omdat ik het een ernstige situatie vindt, waaraan een einde moet komen. Helaas heb ik een beetje ervaring met deze problematiek.