Koopdrang
Jan Tollenaar | 1 reactie | 29-04-2015| 13:54
Vraag
Ik had een dwangstoornis, dwanggedachten die over gingen in dwanghandelingen. Dit kwam omdat ik over gebeurtenissen de controle wilde houden, om dit te voorkomen of er niet aan te denken. Nu ben ik gelukkig een jaar geleden geholpen en heb ik nu vrijwel geen dwang meer. Maar nu ik die controle heb leren loslaten, merk ik ook dat ik in ander dingen de controle verlies, bijvoorbeeld in het eten en geld uitgeven. Ik moet echt sterk in mijn schoenen staan om niet te veel te eten of te kopen. Maar desondanks is me gevoel voor eten of dingen (kleding, sieraden, cd's, parfum enz.) kopen vaak zo sterk dat ik het niet kan laten gaan. Kunnen jullie me tips geven hier mee om te gaan?
Antwoord
Hallo vragensteller!
Bijzonder om te lezen dat je vrijwel geen hinder meer ondervindt van een moeilijke aandoening als dwang. Wanneer mensen eenmaal een dwangstoornis hebben gehad, blijft de gevoeligheid voor gedachten en soms ook in gedrag voortbestaan.
Koopdrang, is een heel lastige. Wat is normaal en wanneer wordt het niet normaal? Een lastig te beoordelen vraag, die vooral vanuit jou beantwoord dient te worden. In situaties waarbij je de controle niet langer meer hebt om jezelf te begrenzen qua uitgaven zou ik je willen adviseren om eens te zoeken naar iemand -bijvoorbeeld een ouder-om een soort van bewindvoerder te worden. Dit heeft echter niet mijn voorkeur.
In mijn werk kom ik het vaker tegen dat mensen eerst zelf proberen te budgetteren. Ik weet niet of je bekend ben met dit fenomeen, maar het je zou bijvoorbeeld eens kunnen kijken wat je per maand over hebt om kleding, sieraden, cd's, parfum enz., te kopen. Anders gezegd wat je er voor over hebt. Stel dit bedrag vast en deel het door vier om zo je weekgeld te creëren. Dit kan voldoende veiligheid bieden en de meeste situaties -dus jezelf- meer aan banden leggen van te voren.
Er wordt ook wel eens gesuggereerd dat je op moeilijk momenten juist moet gaan sporten of iets dergelijks. Daarbij moet je dan wel van te voren bedenken waar de grens ligt. Je zou eventueel ook nog een combinatie hiervan kunnen bedenken.
Hetgeen hierboven beschreven staat gaat vooral om oplossingen op korte termijn. Soms werkt dit afdoende, soms hebben mensen extra hulp nodig.
Heb je nog schriftelijk materiaal van je behandeling? Je zou dit opnieuw kunnen doornemen, maar nu gericht op een andere ontwikkeling, namelijk het kopen/eten.
Gaat dit dan nooit over? Je gevoeligheid hierin kan erg lang blijven bestaan. Daarom beschrijf ik ook een aantal interventies die je zelf kunt inzetten om eens te kijken of je een aanvaardbaar evenwicht kunt creëren, dus een goede balans in alles. Het is namelijk verstandig om goed je mentale weerbaarheid in de gaten te houden. Wanneer je gevoel/drang naar kopen groot is en je verbiedt jezelf om iets te kopen, dan kan dit hoge mate van spanning opleveren. Een goede aanvaardbare balans opzoeken kan de gezonde tussenweg zijn.
Voor nu hoop ik dat ik antwoord op je vragen heb kunnen geven. Wanneer dit niet helpt of je hebt dit al geprobeerd, voel je dan vrij om opnieuw te mailen.
Met vriendelijke groet,
Jan Tollenaar
Dit artikel is beantwoord door
Jan Tollenaar
- Geboortedatum:25-10-1985
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Renswoude
- Status:Inactief
