Predikanten politiek actief

Ds. A.K. Wallet | Geen reacties | 21-04-2015| 08:05

De Rooms-Katholieke Kerk staat haar priesters in beginsel niet toe dat zij actief zijn in een politieke partij. Een van de redenen daarvoor is dat priesters er voor alle leden van de parochie cq. gemeente moeten zijn en dat politieke activiteit daarin alleen maar voor verdeeldheid kan zorgen. Ik lees of zie weleens dat gereformeerde predikanten politiek actief zijn (bv. in een bestuursfunctie) als nevenactiviteit. Waarom staan dergelijke kerkverbanden toe dat hun predikanten politiek actief zijn?

Beste vrager,

Je stelt allereerst dat RK-geestelijken in beginsel niet actief mogen zijn in een politieke partij. In hoeverre dat zo is, is mij niet geheel duidelijk. De dominicaan David van Ooijen zat van 1971-1993 voor de PvdA in achtereenvolgens de Tweede Kamer en de Eerste Kamer.

Je noemt als reden dat er verdeeldheid zou kunnen ontstaan binnen een gemeente als een voorganger een bepaalde kleur zou aanprijzen. Nu was het wel zo dat elke katholiek tot ongeveer de helft van de 20ee eeuw verplicht was KVP te stemmem. Toen men deze verplichting ging loslaten ging het stemmenaantal met sprongen achteruit. Tenslotte ging de KVP in het CDA op, waar de katholieke invloed maar beperkt is.

Nu je eigenlijke vraag, dat er in de ger. gezindte predikanten zijn die wel actief zijn in de politiek. Vooral bij de SGP was dit aanvankelijk heel sterk. Ds. G. H. Kersten, oprichter van de partij, zat later ook in de Tweede Kamer. Bekend is, dat ds. Abma in het vuur van zijn betoog de Kamer aansprak als gemeente. Ook in andere chr. partijen waren predikanten te vinden, denk aan de grote Abraham Kuyper.

Toen ds. Kersten lid werd van de Tweede Kamer waren er wel stemmen in de achterban die dat niet passend vonden voor een predikant. Zij meenden dat hij wel ander werk te doen had. Maar hij wist het belang er wel van aan te wijzen.

Over het algemeen kan een zekere terughoudendheid gewenst zijn, maar verboden is het niet. We kennen de scheiding van kerk en staat, d.w.z. dat de een niet over de ander heerst. Maar we kennen niet de scheiding van religie en staat. In de politiek is het belangrijk dat een christen een bijbels geluid laat horen. Maar dat hoeft niet per se een predikant te zijn. Liever niet, maar als hij bepaalde voorkeur heeft voor een partij hoeft dat niet verzwegen te worden. Ook politiek is een geestelijke zaak. Maar iets van een gebod om op een bepaalde partij te stemmen zou te ver gaan.

In het verleden stond er in bepaalde reglementen dat er op de vergaderingen niet over politiek gesproken zou worden. Men vreesde dan onenigheid. Vooral als het ging om SGP en ARP. Wel dienen predikanten op het belang van christelijke stemgedrag te wijzen. Het gaat in de regering toch ook om de waarden en normen van uit bijbels oogpunt gezien.

Als er schriftuurlijk gepreekt wordt in een gemeente zal dat zeker het stemgedrag voor een christelijke partij ten goede komen. Het belijden van het koningschap van Jezus Christus zal ook in onze politieke keuze tot uitdrukking komen. Christus op alle terreinen van het leven.

Hartelijke groeten en Gods zegen toegewenst,
Ds. A. K. Wallet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.K. Wallet

• Geboortedatum:
  17-06-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Schoonrewoerd
• Status:
  Inactief

207 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven