Contact verbroken met kind en vriendin
Ds. P.C. van Keulen | 2 reacties | 11-03-2015| 11:35
Vraag
Ik heb misschien een wat opmerkelijke vraag. Ik kom uit een familie die niet kerkelijk is, maar zich er wel van bewust is dat er ‘meer’ is. Wel heb ik veel vrienden die iets met het geloof hebben. Zo kwam ik op een avond een ontzettend leuke meid uit de gereformeerde gemeenschap tegen. Het klikte enorm goed tussen ons. We zagen elkaar steeds vaker en er was een echte klik. Maar ze had voor mij verzwegen dat ze haar pil niet meer slikte, waardoor ze na een tijdje bij mij kwam en vertelde dat ze zwanger was. Ik heb haar toen verteld dat ik de keuze aan haar wou laten of ze het kind al dan niet wilde houden en dat ik achter haar beslissing zou staan. En als ze ervoor koos het kind te houden, ik daar absoluut een rol in wilde spelen.
Toen zij het haar familie vertelde, kon zij niet meer thuis blijven wonen. Ze is toen van familie naar familie gegaan en werd daar als volwassen meid enorm kort gehouden. Mede hierdoor knapte er wat bij haar, waardoor alles even teveel werd. Zij heeft mij toen in die periode van het ene op het andere moment aan de kant gezet. Ik heb geprobeerd om op de hoogte van het verloop van haar zwangerschap te blijven, maar dit werd genegeerd.
Tot het moment dat ik te maken kreeg met een begeleider van de kerk aan wie ik uitlegde dat ik begrip had dat ze niet verder wilde als stel, maar dat ik mijn kindje wel wilde leren kennen en zien opgroeien. Mij werd verteld dat ze geen enkel contact meer wil in wat voor een vorm dan ook en die begeleider zei dat ik de juridische weg maar moest volgen. Dat heb ik toen uitgezocht en kwam erachter dat dit geen enkele kans van slagen had (aldus mijn advocaat). Ik leidt verder een normaal leven, ben stabiel en heb geen aanleiding gegeven voor deze afwijzing. Mijn vraag aan u is, mag er vanuit het geloof zo worden omgegaan met andere mensen? Mag het kind dat een bloedband heeft van de vader worden gescheiden? Ik hoop dat u eerlijk wilt antwoorden.
Antwoord
Beste vragensteller,
Wanneer ik jouw vraag lees: "Mag er vanuit het geloof zo worden omgegaan met andere mensen?" dan kan deze vraag betrokken worden op jouw ex-vriendin en op jou zelf. Eigenlijk heb ik nog wel een aantal vragen met betrekking tot hetgeen je schrijft, want wat is bijvoorbeeld de reden dat jouw ex-vriendin niet meer thuis kon blijven wonen en dat haar familie haar enorm heeft kort gehouden? Ik kan mij namelijk niet voorstellen als vader dat ik mijn dochter en haar vriend de deur zou wijzen omdat zij zwanger is. Dit betekent niet dat er niet gewezen mag worden vanuit je principes op grond van Gods Woord dat gemeenschap voor het huwelijk met mogelijk gevolg van zwangerschap niet naar Zijn wil is; we mogen ook in deze ontstane situatie op God en Zijn Woord wijzen, maar de deur wijzen is iets anders.
Als (groot)ouder wil ik ook niet uit het oog verliezen dat dit kindje, al is het verwekt voor het huwelijk, een schepsel van God is. Als ik mijn dochter de deur wijs, dan wijs ik ook mijn aanstaande kleinkind de deur. Als ouder zou ik zeker wel met mijn dochter en aanstaande schoonzoon in gesprek gaan en hopen en bidden dat zij met God in het reine zullen komen over het vooruitgrijpen op wat God voor het huwelijk bestemd heeft. Bij Hem is een geopende deur zelfs voor de grootste van de zondaren, wie ben ik dan om de deur van mijn huis voor hen dicht te gooien? Vanuit het geloof zal er in deze met liefde gehandeld moeten worden. De eerste vrucht die genoemd wordt als het gaat over de vruchten van de Geest is... liefde! En moeten we ook onze naaste niet liefhebben als onszelf? Wat heeft ook juist een dochter en aanstaande schoonzoon in deze situatie liefhebbende (schoon)ouders nodig, die hen bij de hand nemen en die hen juist in deze ingrijpende fase van hun leven zullen bijstaan.
Ik schrijf hierboven over 'aanstaande schoonzoon', maar in wat je verder schrijft is inmiddels de band tussen jou en je vriendin voorbij, want je bent van het ene op het andere moment aan de kant gezet, waarbij je wel begrijpt dat ze niet meer verder wil als stel. De motivatie hiervoor is jou blijkbaar duidelijk, maar die ken ik niet. Dat je ook geen enkel contact meer mag hebben over en met het (aanstaande) kindje is nog weer een andere zaak, zeker als je zegt dat je geen aanleiding gegeven hebt voor deze afwijzing.
In de eerste plaats (ik betrek het maar weer even op mijzelf) zou ik met mijn dochter in gesprek gaan over haar afwijzing van haar vriend. Kan dit wel? Is het niet naar de wil van God dat nu juist de weg naar het huwelijk gezocht moet worden? Nee, ik denk er niet te makkelijk over dat het binnen de kortste keren allemaal koek en ei is, maar vanuit het geloof, vanuit het Woord van God moet er wel naar gestaan worden. Waar je met elkaar al één vlees geworden bent in de seksuele gemeenschap, daar zal zeker de eenheid in het verdere nagestreefd moeten worden.
In de tweede plaats zou ik met mijn dochter in gesprek gaan over het feit dat haar vriend geen enkel contact meer zou mogen hebben met betrekking tot het (ongeboren) kindje. Ik zou haar wijzen op het feit dat haar ex-vriend wel de vader is van het kind en zo ook op z'n minst een zeker contact met het kind mag hebben. Hoe je dit dan vorm geeft is een tweede. Later zal het voor het kind toch ook openbaar komen dat haar ex-vriend de vader is. Ik hoop echter dat dit een onnodige stap is die ik met mijn dochter zou hebben te nemen en dat wat ik schreef bij 'in de eerste plaats' de uitkomst mag zijn, en dat zij zo als man en vrouw in een drie-eenheid, God, vader en moeder, met hun kind(eren) verder mogen trekken.
Maar ja, als ouders hun dochter al de deur hebben gewezen, wie zal haar (jullie) dan bij de hand nemen en verder leiden? Ik hoop dan ook van harte voor jou dat je met al deze zorgen naar God zult toegaan, Die in alle omstandigheden wegen kan banen, waar mogelijk door jou niet meer gezien wordt hoe het moet. Hij wil dé Begeleider zijn, raad geven, Zijn oog op jou doen zijn, alsook op jouw ex-vriendin. Van harte Zijn zegen toegewenst.
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In de Bijbel lees ik nergens dat Jakob of Salomo door de Heere op de vingers worden getikt vanwege hun seksuele zonden (meerdere vrouwen). Daar wordt helemaal geen punt van gemaakt.
De Heere zegt daar niets van, maar het heeft wel consequentie's, lees maar in 1 koningen 11 vers 3 en 4:
En hij had zevenhonderd vrouwen, vorstinnen, en driehonderd bijwijven en zijn vrouwen neigden zijn hart.
Want het geschiedde in den tijd van Salomo's ouderdom, dat zijn vrouwen zijn hart achter andere goden neigden; dat zijn hart niet volkomen was met den Heere, zijn God, gelijk het hart van zijn vader David.
Het hart van Salomo werd door al die vrouwen in verleiding gebracht om andere goden te dienen....
Hij bouwde er zelfs altaren voor! (vers 7 en 8)
En toen was er dit als gevolg:
Daarom vertoornde Zich de Heere tegen Salomo, omdat hij zijn hart geneigd had van den Heere, den God Israels, Die hem tweemaal verschenen was.
Daarom zeide de Heere tot Salomo: Dewijl dit bij u geschied is, dat gij niet hebt gehouden Mijn verbond en Mijn inzettingen, die Ik u geboden heb; Ik zal gewisselijk dit koninkrijk van u scheuren, en datzelve uw knecht geven.
Als je verder leest, zie je dat de Heere hem nog genadig is,
maar hij heeft wel de toorn van de Heere over zich heen gehaald.
Gedrag heeft wel gevolgen, maar de Heere wil ook genadig zijn.