Slecht ingewerkt bij nieuwe baan
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | 3 reacties | 25-02-2015| 10:12
Vraag
Sinds kort (twee weken) heb ik een nieuwe baan als maatschappelijk werker bij een zorgorganisatie. Maar het gaat uiterst moeizaam vanwege de enorme drukte en crisis die er heerst binnen de organisatie. Ik word op geen enkele wijze ingewerkt, want daar is geen tijd voor. Daardoor gaan er heel veel dingen mis en word ik daar heel vaak op aangesproken, maar het schijnt maar niet te landen dat het aan het slechte inwerken ligt. Enerzijds heb ik het geld hard nodig voor mijn gezin, maar dit werkt ook onprettig, want ik ben na werktijd erg gefrustreerd over hoe alles gaat, zeker als ik thuis gebeld wordt over wat er weer mis is gegaan. Wat is verstandig om te doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Het is zo herkenbaar wat je beschrijft! Het is werkelijk overal in “hulpverleningsland” chaotisch, lijkt het wel. Dat dit een wissel trekt op de werkers, is begrijpelijk. Dat dit frustrerend werkt voor jezelf is dan ook zeker te begrijpen.
Van veel collega’s en hulpverleners krijg ik de indruk dat ze aan het overleven zijn wat natuurlijk ten koste gaat van de kwaliteit. Nu jouw vraag wat verstandig is.
Als ik zo je beschrijving lees dan realiseer ik me dat jouw reactie me gezond lijkt en adequaat. Het is ook frustrerend om zo te werken en het is ook onprettig. Tegelijkertijd heb je de motivatie om dit werk te doen en te moeten doen. Het is lastig wat verstandig is omdat ik oprecht denk dat al zou je ander werk vinden, het daar nauwelijks beter is. We moeten op landelijk niveau deze ‘slag’ slaan en daardoor heen gaan.
Het enige is, en ik realiseer me wel degelijk dat dit makkelijker klinkt dan het is, dat je de feiten niet kunt veranderen en dus alleen grip hebt op hoe jij hiermee omgaat. Termen als loslaten en begrenzen, komen dan naar voren. Doe wat je kunt maar begrens je op een gezonde manier zodat privé en werk meer in balans komen.
Overigens denk ik wel dat dit een tijdelijke periode is en het, langzamerhand, beter zal gaan in de hulpverlening wanneer dingen meer duidelijk zijn geworden. Wel lijkt het me overigens van belang dat jouw direct leidinggevende op de hoogte is van deze impasse. Ik zou wel een gesprek aangaan waarin je dringend vraagt ingewerkt te worden, zo snel dit voor de organisatie mogelijk is. Geef in dit gesprek aan wat de situatie met je doet en vraag daar ook ondersteuning in.
Hopelijk heb ik je vraag zo voldoende beantwoord maar mocht dit niet zo zijn dan hoor ik het graag.
Vriendelijke groet,
Petra van Bodegraven
Dit artikel is beantwoord door
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven
- Geboortedatum:26-03-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar ja, die stress hoort erbij in de hulpverlening, dat kan je maar beter accepteren en er vanuit gaan dat het vanzelf went.. Dat doet 't namelijk wel, hoor!