Oma vindt PKN te licht
Dr. C. A. van der Sluijs | 1 reactie | 11-02-2015| 08:01
Vraag
Ik ben een meid van 18 jaar en op Palmzondag ga ik belijdenis doen van mijn geloof in de kerk, de PKN (hervormd). Ik zie er zeker naar uit, alleen heb ik een probleem met mijn oma. Ze is heel haar leven al van de Gereformeerde Gemeente en vindt de PKN maar niets. Vroeger waren mijn familie en ik ook lid van de Ger. Gem. en toen vond mijn oma alles best. Maar vier jaar geleden zijn we van kerk veranderd en daar was en is ze het niet zo mee eens. Ze vindt het allemaal te licht en er kan te veel mee door in onze kerk, volgens haar. Want er zijn mensen in de kerk die een broek dragen, geen hoed op hebben en er worden gezangen gezongen. Dat vindt mijn oma eigenlijk erg slecht en daarom wijst ze me regelmatig terecht over deze dingen, waarbij ik me dan erg ongemakkelijk voel. Nu weet ik niet of ik haar uit moet nodigen voor de belijdenisdienst, want ik ben bang dat ze met bepaalde opmerkingen deze dag niet vreugdevol voor me gaat laten zijn. Ze zal zeggen dat het niet goed is dat ik belijdenis doe in zo'n lichte kerk en dat ik daarbij ook nog eens geen hoed draag. Waarschijnlijk zal ze niet eens blij voor me zijn. Daarom vraag ik me af of het goed is om mijn oma voor deze dienst uit te nodigen, als ik al van tevoren weet dat ze deze niet in vreugde gaat meebeleven. Graag zou ik hier een advies over krijgen!
Antwoord
Ik begrijp je. En ik begrijp ook je oma. Houd de eer aan jezelf. En laat zij ook de eer aan zichzelf houden. Wellicht dat de waarheid ten aanzien van de eer van God dan ergens in het midden ligt. Nodig haar wel uit. Maar vermeld er bij dat als zij zich ergert, zij dan beslist niet moet komen. Ergernis is slecht voor het hart. Ook voor een nieuw hart.
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik begrijp je ook, maar ik begrijp je oma niet. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en ik hoop dat je een mooie belijdenisdienst hebt gehad. Samen met je oma? Ik hoop van wel. Wat is het mooi om juist deze momenten te beleven met mensen die je lief zijn.
Nogmaals ik hoop dat je oma erbij was... Dat ze de dingen die haar ergeren even opzij heeft kunnen zetten. Dat ze kon genieten hoe haar kleinkind "ja" heeft gezegd op de geweldige beloften van onze liefdevolle God en Vader.
Ik ken je niet maar ik wordt geweldig blij van de gedachte dat jij een jaar geleden belijdenis hebt gedaan. Hopelijk jouw oma ook.
Gods zegen
