Uitkomen voor bekering
Ds. C.J. Droger | 33 reacties | 15-01-2015| 12:22
Vraag
Het geloof is sinds kort persoonlijk geworden voor mij; ik mag (na lang twijfelen, worstelen) geloven dat Jezus ook voor mijn zonden gestorven is. Het probleem is nu dat ik het niet aan mijn familie/omgeving durf te vertellen. Ik ben bang dat er dingen gezegd worden als: “Weet je het wel zeker dat het van God is, je hebt Jezus gestolen, hou je jezelf niet voor de gek?” Zeker gezien mijn kerkelijke achtergrond (Ger. Gem. in Ned.) vind ik het moeilijk hen deze dingen uit te leggen. Ook worden er dingen in de kerk verkondigd waar ik verdrietig van word. Zelf heb ik ook met bovenstaande vragen geworsteld. De twijfels maakten me radeloos. Op het moment dat ik dacht dat ik misschien wel zo'n pechvogel was die niet uitverkoren zou zijn (verkeerd beeld van de uitverkiezing...), kwam Psalm 130 in mij op. De hoop die je op God stelt zal niet beschaamd uitkomen. God is een God van ja en amen, die Zijn beloften nakomt. Jezus is voor zondaren en allen die vermoeid en belast zijn gestorven, om hen eeuwig rust te geven. Ook ben ik bang dat ze te veel van me zullen verwachten als ze weten dat ik een kind van God mag zijn. Door de Heilige Geest ben ik veranderd en word ik veranderd, maar dat wil niet zeggen dat ik zonder zonde ben. Helaas zal ik mijn leven lang de zondige natuur hebben waarin we geboren zijn. Mijn vragen zijn dus: Hoe moet ik het duidelijk maken aan mijn familie een kind van God te zijn, zonder gepijnigd te worden? Moet ik veranderen van kerk omdat ik niet het geestelijke voedsel krijg in de kerk van mijn ouders? Ik ben veranderd sinds mijn bekering, maar toch niet genoeg voor mijn gevoel. God moet op de eerste plaats staan, maar vaak komen andere dingen (mezelf, studie, hobby's, etc) op de eerste plaats. Hoe kan ik de levensheiliging praktiseren of moet ik dit volkomen aan God overlaten?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Hartelijk dank voor je vragen! Volgens mij stel je er drie. Maar eerst wil ik zeggen dat ik heel blij ben met wat je schrijft. Je schrijft dat de HEERE in je leven gekomen is en dat je voor jezelf mag weten dat de Heere Jezus voor je zonden gestorven is. En dat dat je leven behoorlijk veranderd heeft. Heerlijk dat je dat mag schrijven. Laten we de HEERE daarvoor de eer geven!
En dan je vragen. Je eerste vraag is: hoe ga ik dit aan mijn familie en omgeving vertellen? Ik snap het probleem gezien je achtergrond. Misschien is het een idee dat je een kort verslag maakt van wat de HEERE in je leven heeft gedaan. Gewoon, heel eenvoudig opschrijft wat er in je leven is gebeurd. En dat je dat verslag dan aan je naaste familie geeft om te lezen. Je moet ermee rekenen dat er op een verschillende manier op gereageerd kan worden. Maar wellicht zal de rustige lezing van je verhaal indruk op mensen maken. Bovendien heb jij op die manier gelegenheid om rustig over je woorden na te denken voordat je ze op papier zet. Je zou je verslag ook in de vorm van een brief per e-mail aan je naaste familieleden kunnen sturen. Met de vraag of ze dit met voorzichtigheid willen lezen om je iets heel persoonlijks gaat vertellen. Wellicht ontstaan hierdoor verrassende reacties en gesprekken! En komen er negatieve reacties? Probeer die dan naast je neer te leggen. Niet iedereen kan goed met dit soort dingen omgaan. Dat is dan maar zo...
Je tweede vraag is of je misschien van kerk moet veranderen, omdat je in de kerk van je ouders niet geestelijk gevoed wordt. Met alle respect voor de Geref. Gemeenten in Nederland kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Wat ik van de leer van dat kerkverband weet en lees, doet mij zeggen dat ze niet vrij is van eenzijdigheden en dat bepaalde delen van de Schrift in dat kerkverband wel erg onderbelicht blijven. Los nog van de vraag of het nu echt de bedoeling is om zo te leven, ook als kind van God, zoals in dat kerkverband wordt voorgestaan. Mijn advies zou zijn om van deze vraag een gebedszaak te maken. En dan zal de HEERE je vast de weg hierin wijzen. Intussen zou je al kennis kunnen nemen van preken die in andere kerkverbanden worden gehouden. Op internet is heel wat te vinden. Misschien dat je zo een weg zult vinden.
Je derde vraag is hoe je de levensheiliging moet praktiseren. Dat is temeer een vraag voor je, omdat je je nog niet genoeg veranderd vindt. Nou, dat laatste zullen al Gods kinderen erkennen. Het kan nog altijd zoveel beter. Houd dat gevoel maar, want daardoor zul je nooit gearriveerd raken (zo van: nu ben ik een perfect kind van God). We kunnen de levensheiliging praktiseren door te proberen naar Gods geboden te leven. En tegelijk steeds te bidden om de Heilige Geest, omdat Hij ons leven heiligt naar het evenbeeld van Christus. Bid en werk, zeg maar. Er zijn ook mooie boeken geschreven over de levensheiliging. Daar zou je er ook eens een van kunnen lezen. En zoek een voorbeeld van een kind van God dat na te volgen is (vgl. 1 Kor. 11:1). Ga met hem of haar ook in gesprek om ook op die manier de vreze des HEEREN te leren (Ps. 34:12).
Ik hoop dat je wat zult hebben aan mijn adviezen. Gods zegen toegewenst in je verdere leven!
Ds. C. J. Droger
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.J. Droger
- Geboortedatum:10-01-1963
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Vlaardingen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het lijkt erop dat aan de Waarheid getwijfeld word.
Op een of andere manier kom je dan niet zover om je daarvan los te maken en de Heere aan te hangen.
De Heere spreekt, roept en klopt, als je daar geen reactie op geeft, blijf je arm.
Dan kun je vele teksten noemen, en hier op refo schrijven, als je het niet je eigen maakt zal je er ook nooit deel aan krijgen.
Het klinkt hard het is dan je eigen schuld.
juni weet het best, er word alleen nog niet voor gekozen.
Als jullie vragen of opmerkingen hebben over avondmaal / al dan niet aangaan dan is het misschien mooi om hier een vraag over te stellen en in dat topic verder te reageren. Nu wordt elk topic een bepaalde kant opgetrokken. De eerste verschijnselen wijzen er in ieder geval al weer op.
Mijn man heeft hetzelfde gehad, maar net op een andere manier.
Zijn ouders waren om het zo maar tezeggen zondagschristen, zondag naar de kerk en voor de rest niets, toen mijn man de Heere leerde kennen heeft dat op heel veel vijandschap gestuit en nog.
Maar de Heere kan jou ouders ook veranderen en daar mag de de Heere voor aanlopen.
Hij is de getrouwe!
Als je weg eenzaam is kun je op Hem aan, probeer het gesprek open te houden met je ouders en laat door je levenshouding zien dat je een andere Koning dient!
kben zeer bemoedigd.
Zo gaat het in de beleving.
dat is zo teer zo heilig.
Als het weg is ,is het gemis zo groot.
dan is Alles weg.
Dat is met niets anders te vullen.op deze wereld
""
Ik ben er niet over begonnen, ik reageer er wel op.
Moet dat denk ik maar niet meer doen, het is allemaal zo triest, kan die beleving ook niet volgen.
Maar er is hoop ;-) gelukkig.
@juni wat een mooie aanvulling op de vragensteller / reactie van ds. C.j. Droger. Je hebt echt oog voor anderen en jouw eigen leven en moeite daar loop je niet mee te koop, zo ben je echt een bemoediging en een verrijking voor de vragensteller en wellicht ook ds. Droger. Er zullen vast een aantal reacties van mensen komen die dit heel erg met je meevoelen en "ik ook" gaan typen.
De Heere is groot en goed.
Ja, ik weet dat ik ook vervuil maar omdat ik refoweb "een te mooi iets" vindt en inhoudelijke reacties een mooie toevoeging kunnen zijn voor de vragensteller geef ik dit (telkens) weer aan.
Ik heb wel eens een kritische noot geplaatst over het feit dat reacties vaak niet meer over de vraag en het antwoord gaan (en op deze wijze echt iets bijdrage), maar overgaan in een discussie tussen reageerders. En wie dan een beetje turft kan zien dat hier spraken is van een 'harde' kern. Zeker als het over vragen gaat die te rubriceren zouden zijn onder het kopje 'geloofszekerheid' of 'Aanbod van genade'.
Ik vraag me hier hardop af: is dat nou wijs? Het wordt zo'n herhaling van zetten. Recent nog meer dan 100 reacties op één antwoord. Dat gaat echt nergens meer over. Wie is er dan nog mee gediend?
Een reactie wint vaak aan zeggingskracht als je jezelf beperkt tot die momenten dat je echt iets hebt toe te voegen. Iets waar je even over hebt nagedacht en het vervolgens zorgvuldig hebt opgeschreven. En ga dan niet onnodig op elkaar zitten reageren, maar blijf denken vanuit de vraagsteller en het antwoord. Ik denk dat het mooie en nuttige medium van Refoweb er door aan kracht zou winnen!
Laat uw woorden weinig zijn en met zout besprengd” (naar Pred. 5:1 en Kol. 4:6), is en blijft een goed uitgangspunt!
ga een gesprek aan met en van uw predikanten.
Zij hebben verstand van God en Goddelijke zaken.
Dat is anders,dan familie die dat misschien niet kent.
de predikant[en] zullen verblijd zijn,als u daarvan mag vertellen.
weet ook vragensteller,dat op een leeg schip niks afkomt!
sterkte en het Nodige toegewenst
Je vraagt hoe je aan jouw familie duidelijk moet maken dat je een kind van God bent, zonder gepijnigd te worden.
Ik herken het een en ander waarover je schrijft; "weet je wel zeker dat het van God is". Met die vraag geworsteld. Kerkelijke achtergrond Ger. Gem in Ned.
Ook vraag je hoe je de levensheiliging kan praktiseren of dat je dit volkomen aan God moet overlaten.
Ik geloof dat de Heere alles wil geven wat tot Zijn eer is. Ik geloof ook dat Hij een actieve houding van ons verwacht.
Ik begreep van dat alles eerst ook niks. Wie vertelt dat? Ik meende dat de Heere alles zou leren. Dat doet Hij ook, maar daarvoor gebruikt Hij ook mensen. Toen ik met die vragen liep was er iemand die zei tegen me: leg alles voor de Heere neer. Zelfs dat begreep ik niet. Ik denk simpel. Hoe ging dat nou in de praktijk? vroeg ik me af. Ook dat vroeg ik aan die persoon. Hij zei: waar je ook mee zit, zeg het gelijk tegen de Heere. Als voorbeeld noemde hij toen dat als hij een mooie vrouw zag en merkte dat hij daar verkeerd mee omging, dan zei hij in zichzelf: Heere ik zie een mooie vrouw, ik weet dat begeren zonde is, ik leg het voor U neer.
Later leerde ik dat als je het tegen God zegt, je het in het Licht brengt. De Heere weet alles, maar wil graag dat we alles tegen Hem zeggen. Werp al je bekommernis op Mij, Ik zorg voor u.
Daarom raad ik je aan gelijk tegen God te zeggen wat er van binnen leeft, omdat God dat zelf zegt.
Dat is ook wat je kunt doen voor je vraag om het te vertellen aan je familie. Waarom wil je dat zonder dat het je pijn gaat doen? Natuurlijk begrijp ik het om liever geen pijn te ervaren, maar ook die pijn vertel je tegen God. Door het lijden heen leert Hij ons. God is groot! En trouw!
Het is nu een aantal jaren geleden dat ik tegen mijn ouders kon vertellen dat ik aan het Avondmaal was geweest. Nu nog zegt mijn moeder dat ze hoopt dat ik het goed heb. Eerst deed dat idd pijn. Nadat de Heere de zekerheid in m'n hart gaf werd dat anders. Al zegt het hele dorp dat ik geen kind van God ben, God weet het wel!
Vertrouw op Hem.
Gods zegen!
je zet iedereen wel recht heb je een speciale functie gekregen.
Jou volg ik ook altijd niet wat je zegt ;=).
De vraag die de vragensteller stelt zoals hij dat zelf al zegt is moeilijk uit te leggen aan de ouders en familie.
Bekering in deze kring kan ook haast niet, als je denkt wat te begrijpen van Gods Woord, dan word dat door een en ander zo ook weer onderuit gehaald.
En dat zegt de vragensteller zelf ook, als er gesproken word over een gestolen Jezus.
Dit is erg maar ze weten ook niet anders, en stop maar met hoop hebben want dit veranderd toch niet.
Het is allemaal ver weg en het zal ook allemaal ver weg blijven als de Waarheid niet onder ogen gezien wil worden en daarvan uit geleefd word.
De naam God word kan wel genoemd worden maar de mens spreekt dan, in Joh.4 vers 30 staat: Hij moet wassen, maar ik minder worden.
Vragensteller ik raad je aan om eens andere gemeentes te bezoeken om te onderzoeken wat er nu werkelijk aan de hand is.
En zoek het dan nu niet eens in de zware rechterflank, sorry dat ik het zeg deze hangen allemaal aan elkaar vast met kleine verschillen.
Ik heb tegen niemand wat, heb wel wat als er tegen Gods Waarheid gesproken, gepredikt word.
Als ik soms reacties lees die geschreven zijn in code taal waar je soms moeite mee hebt om te ontcijferen.
Allemaal aangeleerd we zijn toch geen robotten.
Het is allemaal helemaal niet zo moeilijk, dat word er van gemaakt.
Eenvoudig geloven als een kind en daar verder in groeien de HEERE vertrouwen.
Werp je eigen geloof omver dat brengt niets, want je besmet een ander er ook nog mee.
Lees het onderwerp in dwars eens dat gaat over BANG VOOR BEKERING.
Ben het eens met wat geschreven is heb er zelf ook mee te maken gehad, maar gelukkig van los gemaakt.
Ik kon er niets mee en wou er ook niets mee.
Mag nu onder een woord verkondiging zijn die je blij maakt, maar ook waarschuwt, en naar waarheid uitleg geeft.
Je blijft zelf altijd verantwoordelijk blijf het altijd toetsen aan de hand van de schrift.
Je moet er wel voor open staan en je over willen geven, anders word het niets dan blijft het dood in je leven.
In de bijbel staat in Efeze 5 vers 14: Daarom zegt Hij; Ontwaak, gij, die slaapt, en staat op uit de doden: en Christus zal over u lichten.
Wat zegt dit gedeelte dan, dat je wakker moet worden, over gaan van de duisternis naar het Licht, uit de dood opstaan.
En dan kan ook zo maar zijn in een kerkgemeenschap dat dat nog niet wil zeggen als je met 3000 bij elkaar bent dat daar ook oke is.
In 1 Joh: 4 vers 1/6 staat: 1 Geliefden, gelooft niet een iegelijken geest, maar beproeft de geesten, of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld.
2 Hieraan kent gij den Geest van God: alle geest, die belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit God;
3 En alle geest, die niet belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit God niet; maar dit is de geest van den antichrist, welken geest gij gehoord hebt, dat komen zal, en is nu alrede in de wereld.
4 Kinderkens, gij zijt uit God, en hebt hen overwonnen; want Hij is meerder, Die in u is, dan die in de wereld is.
5 Zij zijn uit de wereld, daarom spreken zij uit de wereld, en de wereld hoort hen.
6 Wij zijn uit God. Die God kent, hoort ons; die uit God niet is, hoort ons niet. Hieruit kennen wij den geest der waarheid, en den geest der dwaling.
Vragensteller hoop dat je verder mag komen met het lezen het onderwerp bij DWARS : bang voor bekering.
vriendelijke groet,
- 1
- 2
