Waarom
drs. W.H. Hoorn | 10 reacties | 27-12-2014| 13:33
Vraag
Beste mensen van Refoweb. Allereerst echt top en fijn voor jullie dat je het doel in het leven gevonden hebt: "God". Ik heb hier echter één probleem mee... Hij is wat mij betreft wel erg kieskeurig. Waarom sterft een moeder van twee kinderen tijdens de bevalling van de derde? Waarom is Afrika tot op heden zo onderontwikkeld? Waarom maakt de Isis een school van zo’n 130 kinderen gewoon kapot? Waarom worden vrouwen in India zoveel verkracht? Waarom heeft Hitler ooit bestaan? Waarom plegen mensen zelfmoord omdat ze deze wereld zo intens klote en naïef vinden? Waarom moeten kinderen zonder ouders groot worden? Waarom moet je wiskunde leren zonder er iets aan te hebben? Waarom hebben we nog een blinde darm zonder er nut van te hebben? Waarom vraag ik al deze vragen terwijl we een of andere God blijken te hebben die overal invloed op heeft?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vragenstel(st)er,
Je draait de bijbelse verhoudingen in jouw vraag om. Wij ‘vinden’ God niet. God vindt ons. Want er is op deze wereld nog nooit iemand geweest, en er zal ook nooit iemand zijn, die Hem van nature zoekt (Rom. 3:11). En wanneer Hij ons vindt doet Hij dat niet omdat Hij in de eerste plaats wil dat wij Hem tot ‘doel’ in ons leven maken, maar om Zijn doel met ons, zowel tijdens ons aardse als in ons eeuwige leven, te verwerkelijken.
Want het gaat in de Bijbel niet om onze eer, als zouden christenen betere of hogere mensen zijn dan anderen, omdat zij God tot het ‘doel’ van hun leven hebben gemaakt. Dat is namelijk menselijke religie en godsdienstigheid, die gericht is op de zelfverwerkelijking en de ijdelheid van de mens. Dat is, door de eeuwen heen en nu nog steeds (je benoemt in dit verband terecht IS), de oorzaak geweest van een onnoemelijke hoop ellende. Maar het gaat in het christelijke geloof niet om onze religie en onze godsdienstigheid. Want dat is onze eigen gerechtigheid, die wij als wegwerpelijke klederen hebben te beschouwen en als schade en drek hebben te achten (Jes. 64:6, Fillip. 3:7-9). Het Evangelie van de Heere Jezus Christus gaat juist recht tegen menselijke godsdienstigheid in, omdat het daar in het christelijke geloof niet om gaat. Onthou dat alsjeblieft!
Het gaat in het geloof om de door Gods genade in ons hart en leven gelegde ervaring van onze verbondenheid met de Heere Jezus. Door en in Hem, door Zijn offer voor ons en Zijn overwinning op het kwaad, worden wij, omdat wij uit liefde en genade met Hem verbonden mogen zijn, voor God als rechtvaardig gerekend, omdat Christus ons daarmee heeft willen reinigen van al onze zonden. En voor ons de volkomen overwinning heeft behaald op alle machten van zonde en dood, waarvan jij in jouw vraag de gevolgen beschrijft.
Hij vindt ons dus en raapt ons daarmee als het ware uit de goot van onze aardse ellende, waar jij in jouw vraag zo'n treffende opsomming van geeft, op. Om zo Zijn liefde en genade aan ons te bewijzen en ons te bevrijden uit onze aangeboren gevangenis van zonde, dood en duisternis. En dat voor tijd en eeuwigheid beide.
Wij zijn van nature helemaal niet kieskeurig, want wij kunnen alleen maar voor de duisternis kiezen. Met alle vreselijke gevolgen voor ons en onze medemensen van dien. Je kunt God echter geen kieskeurigheid verwijten, want het aanbod van Zijn Evangelie gaat uit naar iedereen en Hij wil dat alle mensen zalig worden (1 Tim. 2: 3-4). Het probleem is dat wij dat nu juist niet willen! Zie boven Rom. 3:11.
Wanneer je dus iemand de schuld wilt geven voor alle ellende in de wereld en wat mensen elkaar, soms zelfs in naam van God, aan kunnen doen moet je deze schuldvraag dus niet bij Hem maar bij ons mensen, en ten diepste daarmee dus bij jezelf, leggen. De bijbelse verhoudingen hier dus ook niet omdraaien. Want dan ga je je blind staren op de wereld, de mens en de zonde, in plaats van op het Evangelie. En daar wordt je alleen maar depressief en moedeloos van. En wanneer wij depressief en moedeloos worden, soms zo depressief dat wij er aan onderdoor gaan en zelfmoord plegen, is de duivel blij.
Tot slot; wanneer je er ondanks alles toch nog steeds niet uitkomt, bedenk dan maar dat onze gedachten niet Gods gedachten zijn, en Zijn wegen ook niet onze wegen. Maar dat wij God, vanwege de liefde en de genade die Hij ons in Christus heeft willen bewijzen, kunnen vinden. Omdat Hij ons daarmee in Zijn Evangelie nabij is gekomen. En Hij zo voor ons te vinden is als het ons nog gegeven mag zijn om Hem te zoeken. En Hij door ons in gebed mag worden aangeroepen, terwijl Hij te vinden is. Daarvoor hebben wij onze eigen goddeloze wegen te verlaten en ons tot de Heere te bekeren, Die ons al onze zonden menigvuldelijk wil vergeven. Zo wil Hij Zich nog over ons ontfermen (Jes. 55: 6-8). En mag het nog zo zijn, jonge vriend(in) dat ook jij Hem zo nog zult weten te vinden, wanneer Hij jou heeft weten te vinden.
Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn
Dit artikel is beantwoord door
drs. W.H. Hoorn
- Geboortedatum:30-01-1959
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Dedemsvaart
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Niet beroepbare kandidaat
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Een vraag terug: hebben we zelf geen verantwoordelijkheid? Er is genoeg eten in de wereld zodat niemand honger hoeft te lijden. Maar we willen zelf niets van onze luxe inleveren. Het mag ons niet minder voor de wind gaan zodat iedereen het goed heeft. Mag jouw jaarsalaris flink dalen zodat er een gezin in Afrika ook kan eten?
Zijn de moslims van de IS marionetten die niet weten wat ze doen? Nee, zij kiezen er voor dit te doen. Zij zijn verantwoordelijk niet God.
Wat heb jij gedaan om iemand te helpen? Als je weet dat je buurman depressief is, wat heb jij gedaan om zijn leven lichter te maken?
En dan komt de hamvraag? Waarom zijn we zo op onszelf gericht? Waarom kost het ons zoveel moeite om wat van onszelf in te leveren voor de ander? Omdat we 'ik'gericht zijn... we denken eerst aan onzelf. Als ik het maar goed heb. Hoe komt dit? Omdat we de keuze gemaakt hebben onze banden met God te breken. Want het is anders geweest in het Paradijs. Door te kiezen voor het kwaad hebben we niet alleen onszelf maar heel de aarde in het verderf gestort. Daar komen ook de rampen vandaan. En laten we die gevolgen nou niet willen dragen. Een moeder van 30 met twee jonge kindjes die sterft aan borstkannker, een bouwvakker van 25 die op een ochtend dood in zijn bed ligt? Waarom?? Omdat we in een wereld leven dat door onze zonde is bevlekt. Betekent dat dan dat iemand die ziek wordt meer zonde heeft gedaan dus gestraft wordt? Nee... maar in zijn algemeenheid is ziekte en ellende gevolg van de keuze die de mens heeft gemaakt destijds. Dat neemt niet weg dat het soms onbegrijpelijk is dat een jonge moeder moet sterven. Wat heeft het voor zin? Geloof me... het heeft geen zin, het is alleen een roepstem van God... 'Keert u om naar mij! Kies niet voor het kwaad, maar zoek het leven bij mij!"
Maar waarom grijpt God niet in? God is een rechtvaardig God, we hebben hier zelf voor gekozen. Wij wilden dit. We hebben van tevoren niet aan de gevolgen gedacht en nu het zover is, willen we God er de schuld wel van geven. Doet me denken aan een kind: wel ondeugend willen zijn, maar als de straf komt wordt het boos op papa.
Daarnaast geeft God ons nog tijd om zich tot Hem om te keren. Hij wacht nog, want eens zal deze aarde er niet meer zijn. Zal er een eind komen aan de zonde en het door kunnen gaan op eigen wegen.
Gelukkig heeft God een ander plan. Hij wil het nog anders maken. Hij heeft Jezus gezonden en een ieder die gelooft dat zijn zonden door Jezus vergeven zijn, ontvangt in Hem een nieuw leven. Een eeuwig leven. Er is nog tijd. Nu kunnen we nog terug. Maar dat moet in dit leven wel gebeuren. Er wordt een keuze gevraagd van ieder mens. Het kan ook voor ieder mens. Er hoeft niemand verloren te gaan. Dat kan ook nog voor jou. Zoek Hem in de Bijbel, praat met gelovigen... dat is de weg die de Heere heeft gewezen om Jezus te vinden. Dan zal er voor jou ook een nieuw leven komen, dan zal er na je dood een eeuwige heerlijkheid wachten.
Van harte aanbevolen!
Elk mens heeft deze gedachten wel eens.
Maar eigenlijk is het vreemd. Wij hebben God verlaten en bewust gekozen zonder Hem te leven, en nu zouden we wel verwachten dat Hij alles naar onze zin maakt.Eerlijk gezegd klinkt dit als een opstandig kind wat weggelopen is van huis de wereld in, eenmaal in de wereld komen de problemen en tegenslagen, dan mopperen en vragen waar zijn mijn ouders nu....? Dat klinkt raar toch.. eerst zelf weglopen en als de ouders er dan niet zijn klagen over dat je in de steek gelaten bent en niemand naar je omkijkt of je situatie verandert. Ga dan terug en je zult met open armen ontvangen worden als ze van je houden. En dat is wat we snel doen bij God vandaan lopen (de Vader) als een opstandig kind en dan mopperen en vragen waarom.. Maar wat God wil is dat we naar Hem terug keren. Hij wil liefhebben en omarmen. God heeft met kerst laten zien dat Hij de kloof tussen het "goddelijke"en "menselijke" heeft overbrugt om de wereld te kunnen redden! Zijn Eniggeboren Zoon Jezus Christus gezonden in de wereld. Om daarna ook Zijn Zoon te laten lijden voor de zaligheid en het eeuwige leven van miljoenen mensen,wat een wonder. En daarmee zijn de dingen die je omschrijft nog steeds vreselijk maar het is niet de schuld van God! Ik wens je veel sterkte in je zoektocht naar waarheid..
Het gaat er niet om Hem ergens de schuld voor te geven, ikzelf vind het een zinloze exercitie. Maar de 'oplossing' van christenen voor dit probleem bevalt mij persoonlijk ook niet. De redenatie is: het KAN Gods schuld niet zijn, DUS is het de onze. Dit is uiteraard een valse tegenstelling - er zijn zat andere mogelijkheden denkbaar. Maar ja, de meeste van die mogelijkheden omvatten het niet-bestaan van God of in dusdanig andere vorm dat Hij niet voor Christenen herkenbaar zou zijn, en dat is natuurlijk niet acceptabel.
Verder is het nogal simplistisch om alle schuld op jezelf te laden. Nee, het is niet zo dat het hongerprobleem is op te lossen door zelf met minder te doen. Het is meer dan simpelweg het overschot hier naar daar brengen. Dan doe je geen recht aan de complexe economische krachten die aan het welvaartsverschil ten grondslag liggen.
Natuurlijk zijn er wel zaken die we in het westen beter kunnen doen. Dat er bijvoorbeeld pas een ebola-vaccin wordt ontwikkelt op het moment dat het Westen er last van krijgt, is schandelijk. Maar zelfs als we allemaal macrobiotisch gaan eten, zullen er nog steeds gebieden geteistert worden door natuurgeweld. En geen geloof dat dat tegenhoudt.
Pas na de zondeval kwamen de doornen en de distels, de grote droogtes en de overstromingen...
En ik geloof wel dat we met elkaar de wereld beter kunnen maken als we elkaar liefhebben. Hoeveel doen we voor elkaar? Heel eerlijk: hoeveel uren in 2014 heb jij overgehad voor je naaste zonder er iets voor terug te verwachten? Ik moet dan echt bekennen dat ik veel meer had moeten doen. En over ebola.... ebola had niet zo'n epidemie hoeven worden als overheden betrouwbaar waren voor hun bevolking. Ebola is er al heel lang en is een virus wat niet heel besmettelijk is, daar hoeft dus ook geen vaccin voor te komen. Dat het virus zich zo uitgebreid heeft, is door het feit dat de bevolking de voorschriften niet in acht heeft genomen. Voorschriften van de regering die niet opgevolgd worden. Ze vertrouwen het gewoon niet, zal de regering het wel goed bedoelen? Kortom? Slechte heersers hebben dit veroorzaakt. Slechte zorg voor hun onderdanen. Daardoor moet het westen nu opnieuw de reddende engel zijn (wat ik heus niet erg vindt), maar ze zijn zelf verantwoordelijk voor deze uitbraak.
Mortlach, ik wil je toch eens aanbevelen de Bijbel uit te pluizen. En omdat jij het simplistisch denken vindt, betekent het niet dat dat ook zo is. Alsof het een makkelijke manier van oplossen is. Want dat is het juist niet! Ik heb een heel moeilijk afgelopen jaar gehad... 2014 was een tranenjaar voor mij, zeker de eerste helft. Denk je niet dat ik geen vragen heb gehad? Maar het was voor mij ook een vruchtbaar jaar waarin de Heere heel dichtbij was, waarin Hij liet zien dat hij met al mijn verdriet raad wist... ik had het niet willen missen.
Ik zou niet zonder God kunnen leven! Dat betekent niet, dat ik God begrijp. Als kind kon ik ook niet begrijpen waarom mijn ouders regels stelden, mij beschermden, soms straf gaven en waarom ik naar school moest. Zo kan ik nu ik volwassen ben, God mijn Schepper ook niet begrijpen. Maar dat hoeft ook niet. Hij is God en ik ben mens dat is een heel groot verschil... Zijn wonderen begrijp ik niet, hoe mooi hij de mensen heeft gemaakt... Dat ons lichaam functioneert en dat mijn darmen werken en ik dooradem terwijl ik slaap... Maar ook de erge dingen niet zoals aardbevingen....
Als God in zou grijpen, in dingen die onrechtvaardig zijn, wat zou hij dan met jou en mij doen? Wij willen wel dat Hij ingrijpt als wij onrechtvaardig behandeld worden.... Maar niet dat Hij ingrijpt in ons leven als wij dingen verkeerd doen?! Ik leef in weelde vergeleken bij vele anderen. Zou Hij dan mijn huis en spullen afnemen en het aan de armen geven, omdat ik geen fairtrade spullen heb gekocht? Zou hij mij doden, omdat ik egoïstisch ben of omdat ik anderen niet altijd volkomen eerlijk behandel? Dat ingrijpen word dan misschien wel minder leuk dan we nu hopen.... Het ligt dus minder simpel dan het lijkt! Wilkin van de Kamp probeert in zijn boek uit te leggen wat Gods bedoeling is met ons leven... Daarbij heeft hij het ook over de problemen en vragen die er zijn in de wereld. Probeer God niet te begrijpen, maar probeer in Hem te geloven. Er zijn vele mensen die als God willen zijn. (Dat begint al aan het begin van de Bijbel.) Maar er is maar één God die mens werd: Jezus! Hij werd mens om jou en mij gelukkig te maken! Dat hebben wij met Kerstfeest herdacht en ik wens jou ook toe dat je Hem leert kennen! Zijn zegen wens ik jou toe!
Dat gezegd kan ik weinig met je advies. Ik bezie de wereld als natuurkundige en biologische processen. Dat is voor mij de enige manier om er wijs uit te worden. Zo zie ik dus ook zaken als aardbevingen. Met het idee dat er eerst geen aardbevingen waren omdat er nog geen zonde was, dat is voor mij een stelling waar ik niets mee kan. Simpelweg omdat er geen leefbare aarde voorstelbaar is zonder plaattektoniek en dus zonder convectiestromen. Zonder hitteverplaatsing. Je zou alle natuurwetten moeten herschrijven, en dat heeft nogal zijn gevolgen. En ik leg me niet meer bij het 'argument' dat we alles nu eenmaal zo anders was dat we het niet kunnen begrijpen. Dat vind ik een ontzettende dooddoener.
Nee, voor mij is het duidelijk dat de natuur onpersoonlijk is. Dat dingen gebeuren omdat ze gebeuren, domme pech en dom toeval, zonder reden of opgezet plan. En dat de paradijselijke situatie een mythe is waarmee mensen hun gevoel van verlies en machteloosheid een plaatsje proberen te geven.
Dat wat ebola betreft, dat was natuurlijk maar een voorbeeld. Ik had net zo goed iets anders kunnen verzinnen. Ik ben het trouwens niet geheel eens met je analyse. Dat die ziekte zich blijft verspreiden komt deels omdat de bevolking zich niet aan de adviezen houdt, maar voornamelijk vanwege de manier waarop de bevolking rouwt om de doden: veel aanraken, zoenen, etc, van de overledene. Dat zit diep en dat krijg je er niet zomaar uit. Dat is geen kwade opzet verder. Bedenk je eens hoe je je zou voelen als de Nederlandse regering zegt dat er geen uitvaartsdiensten meer mogen worden gehouden en dat alle overledenen direct worden gecremeerd - niet begraven! Ik weet dat crematie een nogal heikel punt is in sommige refo-kringen. Mocht je persoonlijk geen probleem hebben met crematie, bedenk dan zelf een voorbeeld. Het gaat om de regering die bepaalt dat de manier waarop jij afscheidt neemt van naasten niet meer mag zoals jij het wil en altijd hebt gedaan.
