Interpretatie van Genesis (2)
mr. J.H. Doeven | 5 reacties | 09-12-2014| 13:56
Vraag
Naar aanleiding van het antwoord op deze vraag. Dank voor uw antwoord op mijn vraag. Graag zou ik e.e.a. willen verduidelijken en nog wat vervolgvragen stellen. U zegt in uw antwoord: "De Bijbel is duidelijk over het feit dat God de hemel en de aarde geschapen heeft. Daarmee zijn veel van onze vragen niet beantwoord. Maar door het geloof verstaan wij dit." Het is duidelijk dat de Bijbel dit leert en dat is ook niet het punt. Mijn vraag ging meer over de wijze waarop. Mensen als Cees Dekker, Alister McGrath, Tim Keller, Gijsbert van den Brink (om er een paar te noemen) geloven ook dat God de Schepper is van hemel en aarde, maar ook dat de aarde oud is en dat er een evolutie heeft plaatsgevonden. M.a.w. is het geloof in de wijze waarop de schepping heeft plaatsgehad bepalend? U stelt ook "Wanneer we aan het begin van de Heilige Schrift twijfelen, waarom zullen andere Bijbelgedeelten dan ook niet ter discussie stellen?" Dat is vast en zeker een mogelijkheid, maar velen geloven in de hele Bijbel en tegelijkertijd ook in evolutie (zoals de personen die ik eerder noemde). Deze mensen geloven in zaken als de opstanding van Christus, de drie-eenheid van God, de zondeval, enz. Het verschil tussen deze theologische zaken en de schepping (en ouderdom van de aarde), is dat deze laatste twee onderwerp van onderzoek kunnen zijn. Uit tal van resultaten binnen de wetenschap blijkt dat de aarde en het heelal (zeer) oud zijn en dat daarmee de fossielen in deze aardlagen ook (zeer) oud zijn. Daarmee lijkt evolutie ook voor de hand te liggen. Wat is precies het probleem als je gelooft in God als Schepper, de zondeval, de verlorenheid van de mens, de rechtvaardiging door het geloof in Christus (en andere belangrijke punten binnen het christelijk geloof) en tegelijkertijd accepteert dat het heelal/de aarde oud zijn en dat er evolutie heeft plaatsgevonden? Recent las ik nog in het RD dat christelijk geloof en evolutie niet te verenigen zijn. M.a.w. als je echt gelooft kun je de evolutie niet accepteren. Mensen die dat dus wel doen zijn niet (echt) gelovig? Er zijn echter veel christenen die wel geloven in evolutie (en een oude aarde) en tegelijkertijd op andere punten 'behoudend' zijn. Is dit dan echt een kernzaak? Bovendien kennen we ten dele, en om het argument om te draaien, zou het kunnen zijn dat mensen met een 'letterlijke lezing' er naast zitten met hun interpretatie van Genesis?
Antwoord
Ik begrijp de vervolgvragen die je mij stelt. Ik wil echter vooropstellen dat ik het hier niet de plaats en de gelegenheid vind om uitgebreid in te gaan op alles wat er verschenen is binnen en buiten onze kring over dit onderwerp. Je verwijst zelf ook al naar publicaties over dit onderwerp in het RD. Ik verwijs in dit verband ook nog naar een interview met prof. dr. ir. Wim de Vries in De Gezinsgids van 16 oktober 2014 die over dit onderwerp behartenswaardige dingen zegt vanuit zijn eigen ervaring.
Ik wil ook niet ingaan op wat anderen geloven en denken. Aan mij is niet de taak gegeven om hierover een oordeel te geven. Ik raad je aan om het aan hen zelf te vragen. Ze zijn volgens mij alle vier nog in leven.
Wat ik wil doen is vanuit mijn visie op Schrift en belijdenis duidelijk te maken wat het geloof in God de Schepper betekent. Jij stelt dat uit tal van resultaten binnen de wetenschap blijkt dat de aarde en het heelal (zeer) oud zijn, etc. Voorzover mij bekend is zijn deze resultaten niet zo hard en veelal op hypothesen gebaseerd. Prof. De Vries zegt daarover “dat, als het gaat om bepalingen van de ouderdom van de aarde, het wel goed is om te bedenken dat die gebaseerd zijn op veel hypotheses en aannames.” Dat is nu juist waarom ik wijlen ds. L. Kievit citeerde: “De wetenschap zegt..., dus?” Nee, het geloof gelooft met de Kerk van alle eeuwen en plaatsen dat God de Vader de Schepper is van de hemel en de aarde.” In mijn studentenjaren spraken we over de “evolutietheorie”. Tegenwoordig spreken we over de “evolutieleer”. Voel je het verschil? Maar er in die tussentijd niet veel meer zeker geworden dan toen. Er wordt nog steeds met veel vooronderstellingen gewerkt. Dé wetenschap bestaat niet en komt voort uit een door de zondeval verduisterd verstand. En moet ik dat dan laten prevaleren boven wat God de Vader mij openbaart in Zijn Woord?
Wat is het probleem als je gelooft in God als Schepper, de zondeval, de verlorenheid van de mens, de rechtvaardigheid door het geloof in Christus (en andere belangrijke punten binnen het christelijk geloof) en je niet accepteert dat de aarde volgens de door de wetenschap gestelde evolutieleer/-theorie) is ontstaan?
God heeft de hemel en de aarde niet alleen geschapen, Hij regeert en onderhoudt ze ook. Als evolutie de bewegende kracht is, zijn we dat kwijt. Hoort de zonde bij de geëvolueerde (of moet ik zeggen evoluerende) schepping of was de schepping zeer goed, maar hebben wij mensen de zonde in de wereld ingebracht en daardoor de dood? Hoort de dood bij de mens (de aarde) of is deze pas na de schepping van de mens door zijn afval van God in de wereld gekomen? (Zie Romeinen 5: 12). Is de rustdag (sabbat of zondag) een bedenksel van ons mensen of heeft God die ingesteld, toen Hij rustte van Zijn scheppingswerk en zag dat het zeer goed was? Lees het prachtige antwoord op vraag 26 van de Heidelbergse Catechismus nog eens rustig na.
Tot slot, wij kennen inderdaad ten dele. Laten we dat bij alles wat de wetenschap ons aanreikt beseffen. Maar wat God geopenbaard heeft in Zijn Woord, is niet ten dele. Dat Woord staat vast in eeuwigheid en openbaart ons Wie God de Vader, onze Schepper, is en Wie Jezus Christus, Zijn Zoon, is, Die in deze wereld wilde komen om zondaren zalig te maken. Dat geloof gelooft wat God zegt in Zijn Woord en klemt zich dwarsdoor alle vragen heen aan wat Hij gesproken heeft, al begrijp ik het niet.
J. H. Doeven
Dit artikel is beantwoord door
mr. J.H. Doeven
- Geboortedatum:01-08-1947
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Was 42 jaar lang ouderling.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wordt er tegenwoordig gesproken van evolutieleer? Ik hoor dat nooit. Een wetenschappelijke theorie die toetsbaar een verschijnsel verklaart (soortvorming), zoals er zovele zijn bijvoorbeeld de relativiteitstheorie. Per definitie is een wetenschappelijke theorie opgebouwd uit o.a. hypothesen. Per definitie is een theorie ook niet absoluut waar. Als morgen een wetenschapper iets ontdekt en onderbouwt dat de evolutietheorie niet klopt dan wordt deze vervangen door een nieuwe theorie. De natuur verandert er totaal niet met het omverwerpen van de relativiteitstheorie trouwens, als je je glas laat vallen gaat het nog steeds net zo hard omlaag.
Aanvullend zou ik willen opmerken dat de evolutietheorie niets zegt over het ontstaan van de aarde. Slechts over het ontstaan van de soorten.
De vraagsteller haalt overigens het artikel van Jan van Meerten aan uit het RD, die van mening is dat je geen christen kan zijn als je in de evolutietheorie gelooft. Indien je je bezig houdt met dit vraagstuk, Rene Fransen heeft een interessant weerwoord geschreven op het artikel van Jan van Meerten. Zie: http://www.refdag.nl/opinie/scheppingsleer_breder_dan_genesis_1_865109
Het panellid zegt het zelf ook: ""Wanneer we aan het begin van de Heilige Schrift twijfelen, waarom zullen andere Bijbelgedeelten dan ook niet ter discussie stellen?" en "Als evolutie de bewegende kracht is, zijn we dat kwijt." Dit zijn drogredenen, specifiek de ad consequentiam. Iets is waar of onwaar, vanwege de vermeende gevolgen.
Maar goed, verder is het een prima schild om alles wat positief en heilzaam is van de wetenschap te accepteren (geneeskunde, communicatie), en alles wat gezien wordt als negatief en gevaarlijk (evolutie en kosmologie) te negeren, hoewel het vaak op exact dezelfde wetenschap is gebasseerd. Het gras is immers op beide walletjes erg lekker.
Om dan gelijk in te haken op de oorspronkelijke vragensteller, in hoeverre is orthodoxie een vereiste voor het christelijk geloof? In mijn ogen is dit waar we het onderscheid moeten maken tussen theïsme aan de ene kant en het deïsme of atheïsme aan de andere kant. Of je accepteert dat de waarheid en niets dan de waarheid uit de Bijbel gehaald moet worden, of je ziet de Bijbel slechts als een door mensen vervaardigd cultureel en historisch document.
Een middenweg, waarbij de Bijbel als een document wordt gezien dat op sommige punten strijdig is met de realiteit, maar op andere punten kennis kan verschaffen over diezelfde realiteit (kennis die door de wetenschap niet gevonden wordt) is een wat mij betreft onhoudbare positie.
