Leven na de dood

drs. W.H. Hoorn | 4 reacties | 24-11-2014| 13:41

Hoe weet je zeker dat God (de christelijke God) bestaat? Hebben wij mensen God niet bedacht, omdat het leven 'zin' moet hebben? Maar zou het niet kunnen zijn dat dit leven gewoon zinloos is? Net zo goed als dieren dood gaan, gaan ook mensen dood. Wat is de zin van het leven van een hond geweest? Ja, hij heeft wat kunnen betekenen voor z'n baas. Dat zeker! Maar alleen tijdelijk. Is zo het mensenleven ook niet? Je kunt wat betekenen voor de mensen om je heen, misschien zelfs iets voor je hele volk, maar dat is dan ook de enige zin van je leven. Daarna ben je dood. De betekenis van je leven duurt daarna misschien nog even voort, voor de een langer dan voor de ander, maar daarna is het over en uit. Waarom zou het niet kunnen zijn dat het zo is? U zult misschien zeggen dat God het anders in de Bijbel heeft geopenbaard. Dat is mij ook geleerd. Maar als ik de Bijbel lees, zie ik allerlei verschillende gedachten van mensen. In het Oude Testament is er bijvoorbeeld vrijwel geen sprake van een leven na de dood. Alleen in een paar laat-oudtestamentische boeken (bijvoorbeeld Daniël). En ja, natuurlijk worden bepaalde teksten in het Nieuwe Testament zo geïnterpreteerd alsof men toen al wel aan een leven na de dood dacht, maar dat kun je alleen in de tekst lezen, als je die ‘latere’ bril op hebt. Als we de Bijbel eerlijk benaderen, moet je dan niet zeggen dat dit zo is? En als je er goed over nadenkt: waarom zou een dier niet eeuwig leven en een mens wel? Als je een dierenvriend bent, zie je dat het verschil tussen een mens en een dier echt niet zo groot is als vaak wordt verondersteld! Een dier heeft net zo goed karakter als een mens; een slechte opvoeding heeft voor een dier net zo goed een desastreus gevolg als voor een mens; dieren zijn ieder op zijn eigen gebied behoorlijk intelligent. Een mens mag dan op sommige gebieden 'hoger' zijn dan een dier, maar dat is een hond ook in vergelijking met een schaap. Ik heb dit alles nu opgeschreven, en ik merk wel dat wat ik van huis uit geleerd heb liever niet kwijt wil. Ik wil gewoon ook zo denken als mijn familie. Het geeft anders alleen maar ruzie. Maar het probleem is dat ik dat niet van harte kan. Ik wil wel van harte achter mijn denken staan! Als u 'iets' heeft waardoor dat zou kunnen, dan hoor ik dat heel graag! Bij voorbaat hartelijk dank.

Beste vragenstel(st)er,

Terwijl ik dit schrijf vraagt onze lieve kat op de bank naast mij om geaaid en geknuffeld te worden. De liefde, genegenheid en trouw die dieren ons vaak bewijzen, en waaraan veel mensen ook troost mogen ontlenen, kunnen wij als een Godsgeschenk zien en daarmee is het leven van dieren zeker niet zinloos. En wat in dit verband bijv. te denken van een trouwe hond, die een klein kind van een gevaarlijke en drukke weg weghoudt, zoals ik eens met eigen ogen heb gezien? Het verschil met ons is dat dieren wel een geest hebben, maar geen ziel voor de eeuwigheid. En wanneer zij sterven is het voor hen inderdaad over en uit. Maar zowel ons leven als dat van dieren is absoluut niet 'zinloos'. Het kleinste vliegje voedt de vogel en de hele verbluffende pracht van Gods heerlijke schepping, die wij in de natuur mogen zien en ervaren, getuigt van Zijn majesteit en mogen wij genieten tot Zijn eer. Zinloos? Hoe kom je erbij?

Het is ook beslist niet verkeerd om er op te mogen hopen, en er ook naar te streven, dat wij in dit aardse leven nog iets voor onze medemensen kunnen en mogen betekenen. In de schaduw van de strenge en bittere dood mogen wij er troost aan ontlenen wanneer onze kinderen en kleinkinderen ons na ons overlijden nog in liefde en eerbied zullen kunnen gedenken. En dat is zeker niet in tegenspraak op de boodschap van het Evangelie en de inhoud van de Bijbel. Want de liefde en de genade, die de Heere ons wil bewijzen, is geen aftreksom, maar een optelsom; het is niet of dit, of dat', maar EN dit EN dat! Snap je? De kern van deze optelsom is dat het voor ons mensen niet ophoudt  bij ons afsterven, want in tegenstelling tot de dieren hebben wij wel een ziel voor de eeuwigheid. De zin die wij aan ons leven willen verlenen is de grond waarop wij bouwen. En dan hangt het er maar helemaal af op welke grond wij dat doen.

Het is daarin echt niet nodig om “net zo te denken als je familie.” Sterker nog; het is veel beter om zelf over de vragen die verband houden met leven, dood en eeuwigheid na te denken en daardoor tot een eigen geloofsleven te komen. En dat ben je nu duidelijk aan het doen, anders zou je een vraag als deze ook niet hebben gesteld. Het hebben van zulke gedachten, vragen en twijfels hoort bij het opgroeien en volwassen worden. En wanneer je, door die twijfels, vragen en aanvechtingen heen, tot Hem mag worden geleid, en zo jouw leven op de vaste Grond van Christus mag bouwen, sta je veel steviger dan wanneer je dit alleen maar van anderen hebt overgenomen. Toen je nog een kind was dacht je als een kind en geloofde je als een kind. Maar eens komt nu eenmaal de tijd dat je zult moeten afleggen wat kinderlijk is. En zo ook tot een volwassen geloofsleven hebt te komen. Waarbinnen, paradoxaal genoeg, het je nog de meest moeite zal kosten om te kunnen blijven geloven als een kind.

En wat de Bijbel over deze dingen zegt; laat ik jou ten slotte maar vertroosten met de woorden van de apostel Paulus uit 1 Thessalonicenzen 4: 14-18: “Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven is en opgestaan, alzo zal God ook degenen, die ontslapen zijn in Jezus, weder brengen met Hem. Want dat zeggen wij u door het Woord des Heeren, dat wij, die levend overblijven zullen tot de toekomst des Heeren, niet zullen voorkomen degenen, die ontslapen zijn. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan. Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met Hem opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. Zo dan, vertroost elkander met deze woorden.”

Het antwoord had veel langer kunnen zijn, maar hoop dat je hier wat aan hebt.

Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven