Als God almachtig is...

Ds. M. Pronk | Geen reacties | 04-04-2003| 00:00

Als God almachtig is had Hij toch ook zonder het sterven van Jezus ons onze schulden kunnen vergeven?

Een mooie vraag. Inderdaad mogen we op grond van Gods Woord belijden dat God almachtig is. Wanneer we proberen na te denken over wie God is, gaat het daarbij niet zozeer om wie Hij is in Zichzelf, in Zijn wezen, maar wie Hij voor ons is en wil zijn. Daarom heeft Hij zich in Zijn Woord geopenbaard. Dat is een wonder. Hoe zouden we Hem anders kunnen kennen? Dat Hij zich in Zijn Woord openbaart, bekend maakt, wil zeggen dat Hij in dat Woord tot ons komt en zich wil laten ontmoeten. Opdat wij in Hem zouden geloven en bij Hem schuilen. Het Woord van God vraagt geloof en tegelijk werkt datzelfde Woord door de Geest het geloof. 

God maakt zich in zijn woord onder veel namen bekend. Elke naam openbaart ons iets van Hem. Maar als we één naam van God noemen, bedenken we dat God veel groter en veel meer is. Maar ook dat alles in Hem een eenheid is. De HEERE zal en kan nooit iets doen wat tegen Hemzelf, tegen Zijn wezen ingaat. God is de Almachtige. Je komt deze naam vooral tegen in de geschiedenissen van de aartsvaders. Aan Abraham  is een zoon beloofd, maar 24 jaren zijn al verstreken. Zou God zijn belofte nog gaan vervullen? Bij Abraham zijn slechts onmogelijkheden. Echter is er voor de Heere niets te wonderlijk .Wat Zijn liefde wil bewerken, ontzegt Hem zijn vermogen niet. "Als nu  Abram negen en negentig jaren oud was, zo verscheen de HEERE aan Abram en zei tot hem: Ik ben God, de Almachtige."  (Gen.17:1). De HEERE wil zeggen: Abram,  zie van  jezelf en je eigen onmogelijkheden af. Zie op Mij. Ik ben er toch. En Ik ben de Almachtige.

We komen deze heerlijke naam ook in de Psalmen tegen. "Die in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, die zal vernachten in de schaduw van de Almachtige." (Psalm 91:1). Ken jij een betere schuilplaats dan bij de Allerhoogste en de Almachtige? Wanneer we spreken over de Almachtige wil dat niet alleen zeggen dat Hij de macht in de meest overtreffende trap bezit, maar Zijn macht is wezenlijk anders. Zijn macht is met niets en niemand te vergelijken. Het is de Goddelijke almacht.

Zijn almacht is niet iets dat op zichzelf staat. Zijn macht behoort evenzeer tot zijn wezen als zijn goedheid en wijsheid. Zijn almacht is nauw verbonden, is één met zijn heilige wil en goedheid en gerechtigheid. Voor God is wel alle dingen mogelijk, maar we vergeten niet dat Hij zichzelf niet kan verloochenen, dat Hij niet liegen kan, dat Hij niet tegen zijn heilige wil ingaat of iets doet dat strijdig is met Zijn gerechtigheid. God heeft Zijn macht geopenbaard in de schepping,  in de onderhouding van de wereld, maar  evenzeer in Zijn heilshandelen. Juist in het kruis van Christus en in Diens opstanding openbaart Hij Zijn almacht. God is almachtig in Zijn liefde, in zijn rechtvaardigheid en genade.
 
De belijdenis van Gods almacht staat dus niet op gespannen voet met het feit dat Jezus aan het  kruis gestorven is tot betaling voor de zonden, het dragen van de schuld en het ondergaan van Gods toorn. God is de Almachtige, maar zal niets doen wat strijdig is met Zijn gerechtigheid. God is Almachtig. Hij is een God die om Christus' wil de zonde wil en kan vergeven.

Als we vervolgens nadenken over Zijn gerechtigheid, Zijn rechtvaardigheid, dan kun je zeggen dat God doet wat op grond van Zijn Woord van Hem te verwachten is. Hij houdt zich aan zijn belofte en aan zijn dreiging. Hij straft de zonde en Hij geeft heil. Er is dus zijn straffende en zijn belonende gerechtigheid. Dat zijn om zo te zegen twee zijden van Gods gerechtigheid. Maar je kunt hierover niet spreken buiten Christus om. De Vader heeft Zijn straffende gerechtigheid ten volle in Christus geopenbaard aan het kruis. Christus heeft plaatsbekledend en als Borg aan het kruis de straf op de zonde, de toorn van God over de zonde en de vloek der wet gedragen  Dat was de diepte en het ontzaglijke van zijn lijden. We spreken van verzoening door voldoening. Christus heeft aan Gods gerechtigheid voldaan en aldus de verzoening tot stand gebracht. In de opstanding heeft Hij de dood overwonnen en het volle heil aan het licht gebracht. Zonde, dood, hel en satan zijn overwonnen vijanden. Daarin openbaart Hij zijn almacht. God heeft als de Almachtige in Jezus Christus zijn hart vol liefde voor zondaren ontsloten.

Ik denk aan de woorden bij de profeet Zacharia: "Zwaard, ontwaak tegen Mijn Herder en tegen de Man die Mijn Metgezel is, spreekt de HEERE der heirscharen; sla de Herder en de schapen zullen verstrooid worden. Maar Ik zal Mijn hand tot de kleinen wenden." (Zacharia 13:7)  Dat woord is vervuld in Christus. De HEERE roept het slapende zwaard wakker. Je kunt denken aan het zwaard uit Genesis 3. Dat wraakzwaard van Gods gerechtigheid heb ik verdiend. Zeg je daar ook amen op? O wonder, nu laat de Vader het op Christus neerkomen. Hij als Herder wordt geslagen. De schapen, zijn discipelen, zijn verstrooid alle kanten op. Na de opstanding heeft Hij hen bijeen vergaderd in Galilea. Hij wendt zijn hand tot de kleinen. Zij zijn in de ogen der wereld klein, veracht, niet in tel. Kijk, dat is nu het wonder, dat Christus de zaligheid heeft verworven, Hij deelt het ook uit. Hij vergadert verloren zondaren, klein in zichzelf en voor God. Maar de Heere  doe ze delen in Zijn heil.

Mag ik vragen: Ken je Hem? Heb je Hem nodig?. Mag je in Hem geloven en als een zondaar in jezelf de toevlucht tot Hem nemen? Wie is Christus voor jou?

Ds. M. Pronk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Pronk

• Geboortedatum:
  10-03-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  KralingseVeer
• Status:
  Inactief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven