Man laat zich overdopen
Ds. A. van Vuuren | 15 reacties | 03-10-2014| 13:11
Vraag
Ik ben getrouwd in de Hervormde Kerk, waar ik nu nog heen ga. Nu is mijn man overgegaan naar een evangelische gemeente en heeft zich laten overdopen. Ik heb er veel verdriet van. Het is lastig om nu samen nog een eenheid te vormen op geestelijk gebied. We dreigen uit elkaar te groeien, terwijl we wel veel van elkaar houden. Ik weet niet hoe ik hier in mijn huwelijk mee om moet gaan.
Antwoord
Beste (jonge-) dame,
Deze situatie is niet eenvoudig en intens verdrietig voor je. Je wilt zo graag samen op trekken en over de inhoud van de diensten met elkaar kunnen spreken, dat begrijp ik. Ik wil proberen je van advies te dienen, al is het wel lastig omdat ik de hele voorgeschiedenis niet ken. Heeft je man slechte ervaringen in de kerk? Is hij door anderen beïnvloed? Wat zijn zijn redenen voor de overstap? En hoe voelt het als jullie samen bidden, kun jij daar in mee komen?
Maar laten we beginnen met het positieve. Je man heeft kerk en geloof gelukkig niet vaarwel gezegd. Hij is er, naar ik aanneem, juist intens mee bezig. Dank de Heere daarvoor. Bovendien, jullie houden van elkaar. Dank God ook daarvoor. Dat is dan een stevige basis om met elkaar te spreken en elkaar te bevragen. En vooral over het verlangen om geestelijk een te zijn. Bedenk ook dat de zaligheid niet afhangt van een bepaalde kerk of christelijke gemeente.
Er zit trouwens heel wat verschil in de een of andere evangelische gemeente. Er zijn er die qua leer heel dicht bij de reformatorische genadeleer staan en slechts op enkele punten, zoals de doop, afwijken. In de kern kunnen we ons dan een voelen met deze broeders en zusters. We kunnen op bepaalde punten ook veel van hen leren. Al blijft het dan natuurlijk verdrietig dat we geen zichtbare eenheid met hen vormen.
Het is ook begrijpelijk dat we verdrietig zijn als iemand aangeeft de gemeente niet trouw te kunnen blijven, zeker als dat je eigen man is. Met de keuze voor de volwassendoop kunnen we niet instemmen. Zij zelf noemen het de geloofsdoop. Het geeft aan dat het geloof van de dopeling gezien wordt als basis voor de doop. Bij ons is de de doop een bezegeling van de beloften van Gods kant, van Christus heil verworven in kruis en opstanding. Het is een zegel van de gerechtigheid van het geloof(Romeinen 4), dus die gerechtigheid door Christus verworven, waar we door een door God geschonken geloof in delen. Er zit dus een duidelijk verschil in inzicht wat betreft de betekenis en functie van het sacrament.
Bovendien lezen we de Bijbel anders. Wij zien het Oude en Nieuwe Testament veel meer als een eenheid, ook wat betreft het verbond. Om een vergelijking te maken; het Oude testament is de bloem in de knop, het Nieuwe testament is dezelfde bloem maar dan in volle bloei. Ook is er bij de evangelischen doorgaans minder zicht op de erfzonde en de samenhang in de geslachten als het gaat om de doop. Nog meer moeite hebben we met de overdoop, omdat daarmee de kinderdoop als echte doop ontkend wordt.
Zie ook artikel 34 van de Ned. Geloofsbelijdenis. Om weer een vergelijking te trekken. Je gaat als je huwelijk al gesloten is op het stadhuis toch niet samen na tien jaar weer naar het stadhuis om je huwelijk te laten sluiten?
Probleem is vaak dat een rustig gesprek met wederzijdse argumenten bij een open Bijbel niet mogelijk is omdat men zich vaak alleen laat leiden door gevoelens. Het moet ook geen "hete hoofden, koude harten" worden. Het gesprek moet in rust en liefde gevoerd worden.
Ik ga er van uit dat de prediking bij jullie er een is van zonde en genade. Waarbij de genade in Christus centraal staat. Als je man dat (h)erkent kun je hem dan niet vragen op basis daarvan terug te keren, te meer daar jullie dan veel meer de dingen samen kunnen beleven. Ook al zou hij voor zijn gevoel en beleving liever in een evangelische gemeente vertoeven.
Ik weet niet of jullie kinderen hebben. Maar in dat geval is het voor de kinderen ook veel beter als jullie ook kerkelijk samen optrekken. Mocht je man toch echt niet dat offer willen brengen, terwille van jou, is het dan niet mogelijk om een deal te sluiten? Bijvoorbeeld dat je 's morgens samen naar die evangelische gemeente gaat en 's avonds samen naar jouw gemeente? Dat lijkt me beter dan gescheiden optrekken. In dat geval kun je ook eerlijker beoordelen of het daar bijbels aan toe gaat. Zo niet, dan zit er niets anders op dan het kruis van het gescheiden optrekken te dragen in Gods kracht.
Tenslotte: persoonlijk ben ik van mening dat de gereformeerde leer de beste vertolking is van het christelijk geloof, maar zeker niet de enige. Ik hoop en bid dat jullie in ieder geval de eenheid in Christus beleven, dat jullie ondanks de verscheidenheid een zijn in het geestelijk huwelijk met Christus de hemelse Bruidegom. Dan is het gescheiden optrekken 's zondags in ieder geval maar voor een tijd. Maar hopelijk duurt dat nog maar heel kort, zodat jullie eenstemmig de Heere loven en prijzen in de erediensten.
Met broederlijke groet,
Ds. A. van Vuuren
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van Vuuren
- Geboortedatum:02-11-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Capelle a/d IJssel
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat mij wel verbaasd in bovenstaand antwoord is dat bij de vraag om te kijken of het niet toch mogelijk is kerkelijk samen op te trekken alleen van de man min of meer verwacht wordt het offer te brengen niet naar de kerk te gaan waar, hij naar ik aanneem, bewust voor heeft gekozen of anders een deal te sluiten naar beide kerken te gaan. Waarom zou de vrouw in deze geen 'offer' brengen en haar man, als hoofd van het gezin te volgen. Waarmee ik niet wil zeggen dat hij als hoofd van het gezin meer is als de vrouw die evengoed deel uitmaakt van ditzelfde gezin. Maar het is wel Bijbels dat de man als het gaat om lastige/moeilijke beslissingen geheel in overeenstemming met zijn toebedeelde rol als hoofd de eindbeslissing heeft. (Had Adam maar opgetreden als hoofd van het gezin en de juiste rol gespeeld...) Als gelovige vrouw van een gelovige man kun je er natuurlijk ook voor kiezen te vertrouwen dat hij geleid wordt door God en er daarmee vanzelf op te vertrouwen dat hij voor jullie beiden goede beslissingen neemt. En daarbij, zal dopen als kind of als volwassenen werkelijke een issue zijn om de hemel te bereiken? Ik denk het niet. De misdadiger aan het kruis naast Jezus zal vast niet gedoopt zijn geweest, net zo min als Zacheüs en toch werd hen het paradijs beloofd -> hun geloof heeft hun behouden. Neemt niet weg dat de doop een mooi gebeuren is al zie ik het besprenkelen van kinderen meer als opdragen en de keuze je als volwassene te laten dopen als stap in gehoorzaamheid op de oproep die o.a. Jezus, Paulus en Petrus doen: Kom tot bekering en laat je dopen.
Ik zou zeggen geef je man op zijn minst een kans en ga eens mee naar 'zijn' kerk in plaats van vast te houden aan de eigen kerk en het op die manier tussen jullie in te laten komen. Ik wens jullie samen veel wijsheid toe in deze. Leg het voor aan God, vraag Hem richting en leiding of een bevestiging van welke weg Hij van jullie vraagt om te gaan. Ik ken jullie namen niet, maar ik zal jullie ook meenemen in mijn gebeden, God weet wel wie jullie zijn en weet dus ook wie ik bedoel als ik voor jullie bid.
Maar goed, ik zal er wel naast zitten want ik ben tenslotte ook maar besprenkeld ;-) Weliswaar in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest, maar dat heeft voor niet-gereformeerden geen waarde. Laat besprenkeling nu echter volop bijbels zijn (Ez. 36:25) en baptizoo in het hedendaags Grieks gewoon "begieten" betekenen. En laat nu nergens in de Bijbel staan dat dopelingen werden ondergedompeld. En in tegenstelling tot wat overdopers beweren, dat jonge kinderen en zuigelingen wel degelijk kunnen geloven (Matt. 21:16). En dat Paulus dopen, gewoon besnijdenis (van het hart) noemt (Kol. 2:11-12). En dat voor de 'doopopdracht' die Jezus geeft in Marc. 16:16, al lang door de discipelen gedoopt werd (Joh. 3:22/Joh. 4:1-2).
Kortom, met de doopdwang trekken evangelischen en baptisten m.i. een broek aan die aan alle kanten kiert, vol gaten zit en al helemaal geen ritssluiting heeft. En het gevolg van dat laatste laat zich raden ;-)
Net als de besnijdenis is het een symbool, en symbolen redden niet, maar geloof!
Als kinderdoop bijbels was, zou er beslidt vermelding van gemaakt zijn. Duizenden moeders zouden met hun kinderen tot de apostelen zijn gekomen om het te laten dopen..
Niets daarvan, zelfs niet op het apostelconvent in Jeruzalem, waar de besnijdenis besproken werd, maar dus niet de vervanging (?) ervan.
Zeer merkwaardig.
r
Je leest daarom ook over huis- cq gezinsdoop (complete gezinnen). Als zuigelingen niet kunnen geloven en dus niet gedoopt mogen worden, staan er grove fouten in de Bijbel (Matt. 21-16).
Naar mijn mening is baptizo onderdompeling. Ik weet niet hoe je bij begieten komt?
Het is triest om te lezen dat je het dwang noemt zo'n doop. Waarom gelijk iedereen over één kam scheren? Is ook lekker bijbels om ieder zo te veroordelen. Ook dat je zegt dat ze het geloof vaarwel gezegd hebben. Wat nou als diegene nou echt door God geleid wordt? Dan ga je tegen Hem in, tegen Zijn werk. Maar goed, aan je reactie te lezen weet je het wel beter..
Dat het onder gejuich plaatsvindt is n.a.v. Lukas 15:
7 Ik zeg u dat er evenzo blijdschap zal zijn in de hemel over één zondaar die zich bekeert, meer dan over negenennegentig rechtvaardigen, die de bekering niet nodig hebben.
Of mag je geen blijdschap tonen als iemand zijn hart aan God geeft?
Wat ik mij ook afvraag is waarom kinderen geheiligd zijn in hun ouders? Of is dat niet dan een beetje dubbel? Er staat veelal geschreven, wie gelooft EN (dus stap 2) zich laat dopen...
De kamerling liet zich ook dopen daar waar water was. Of had hij soms geen water bij zich? Lijkt mij van wel. Dat hele huisgezinnen gedoopt werden, tja staat erbij dat er kinderen of zuigelingen bij zaten? Nee, huisgezinnen kunnen ook mensen zijn die al wat ouder waren. Dus dat er geen zuigelingen of kinderen meer waren, misschien wel tieners die met hun verstand en eigen geloof een keuze kunnen maken.
Die tekst die je aanhaalt Ez 36:25.. Lees daar als reactie maar 1 Petrus 3,21.
De doop is een vraag om een zuiver geweten.. Hoe kan een baby dat vragen???
Ik geloof best dat kinderen zoals er dan staat in Mat 21:16 God eer kunnen bewijzen.
Maar je moet de verzen daarvoor ook even lezen.. en..
waarom worden kinderen dan gedoopt en moeten de ouders beloven ze gelovig op te voeden? Dat spreekt toch voor zich? Je geloof wil je toch delen? Of heeft niet iedere christen dat verlangen, ik weet wel zeker van wel. Waarom zijn kinderen anders geheiligd in hun ouders?
Kol 2 die je aanhaalt is niet letterlijk besnijdenis, het zegt dat we Christus toebehoren. Wel de rest erom heen lezen.
Marc 16:16 wie gelooft (stap 1) en gedoopt is (stap 2)
Johannes 3:22 haal je aan, maar ken je vers 23 ook? Een WATERRIJK gebied.
Natuurlijk doopten de discipelen al, maar het gaat erom dat je je oude 'ik' aflegt en vraagt aan God om een zuiver geweten.. zoals de tekst uit 1 Petrus 3:21.
Je laatste stukje is ook erg triest te noemen hoe je het belachelijk maakt.
Moet jij weten, ga lekker zo door zou ik zeggen. Ik kan ook wel op reformatorische kerken veel klagen, maar uit respect laat ik dat wel achterwege. Hopelijk leer jij dat ook.
Je mag wel weten dat de doop niet het nieuwe verbond is, nee dat is het avondmaal. Het oude verbond was dat alles met bloed te reinigen was, het nieuwe is dat Jezus Christus voor ons gestorven is zodat wij niet meer hoeven te offeren. Daarom vieren wij avondmaal..
Vergeten wordt dat als God een verbond sluit, dat dit eenzijdig is. Hij alleen kan een gesloten verbond verbreken. Overdopers (ik heb het dus niet over mensen die voor het eerst gedoopt worden) hebben lak aan dat eenzijdige verbond. Hun geloof is de basis voor de doop, vinden ze. Daarbij wordt vergeten dat God altijd de eerste is. Dat begon al bij hun kinderdoop. De wederdoop is wat mij betreft dan ook een uiting van een verbondsbreuk waarbij de mens, de dopeling, in het middelpunt staat. Hij gelooft, dus hij gaat in een voorverwarmd bad (hoe bijbels) en krijgt daarna luid applaus. De vergelijking met de blijdschap in de hemel gaat niet op, aangezien de doop slechts een teken is en geen daadwerkelijke afwassing van zonden. Dat gebeurt bij de wedergeboorte van een mens.
Als er geen sprake is van doopdwang, vertel mij dan eens waarom ik geen lid van een baptisten- of evangelische gemeente mag worden, zonder wederdoop? Als je niet opnieuw gedoopt bent, hoor je er formeel niet bij. En vertel mij ook eens waar in de Bijbel staat dat dopen alleen mag door onderdompeling? Slechts één tekst is voldoende. Verbazingwekkend ook dat gezinnen in het NT geen kinderen hebben. Wonderlijke visie van bapisten en aanverwanten.
Dat er 3000 mensen tijdens Pinksterdag op het tempelplein tot bekering kwamen is niet zo'n groot wonder als hun doop. Volgens baptisten zijn ze immers ondergedompeld... Waar zou al dat water voor al die stoffige bekeerlingen vandaan gekomen zijn? Iedere discipel zou zo'n 250 personen gedoopt moeten hebben. En dat alles in één dag. Dat betekent dat er niet alleen een zondvloed aan water nodig was, maar ook nog eens zeer krachtige dispelen die de energie hadden om al die mensen in het water te zaten zakken en ook weer uit het water op te tillen. Een derde wonder dus ;-) Vermoedelijk heeft er gewoon de bekende bijbelse besprenkeling plaatsgevonden (Ez. 26:25). 1 Petr. 3:21 gaat niet over de wijze van dopen, dus daar kunnen we in dit verband weinig mee.
Als één druppel van Jezus bloed genoeg is voor de vergeving van zonden, dan is één druppel water ook genoeg voor het teken daarvan. Het kan natuurlijk dat de zonden van Baptisten en evangelischen zo groot zijn, dat er flink meer water voor nodig is ;-)
In Kol. 2 legt Paulus een direct verband tussen besnijdenis en doop. Het vervolg van de tekst maakt de verzen 11 en 12 niet ongedaan. Integendeel zelfs. Waarom zou Paulus, denk je, de doop vergelijken met de besnijdenis zonder handen?
Als er een dogmatische volgorde zou bestaan bij geloof en doop, waarom dan geen dogmatische volgorde bij zonde, gerechtigheid en oordeel (Joh. 16:8)?
Maar ik leer graag, dus geef maar antwoord op de volgende vragen.
1. Waar staat in de Bijbel dat kinderen niet gedoopt mogen worden? Als ze niet kunnen geloven, lijkt me dat een vreselijke zonde waar Paulus zeker tegen gewaarschuwd zou hebben (net als overspel, hoererij, twisten, ongeloof en tal van andere uitwassen in de gedoopte gemeenten).
2. Waar staat dat kinderen niet kunnen geloven? Er staat juist het tegenovergestelde.
3. Waar staat dat de doop alleen mag plaatsvinden door onderdompeling?
4. Waar staat überhaupt dat dopelingen werden ondergedompeld?
Slechts een paar simpele vragen waarop baptisten en evangelischen mede hun doopbelijd baseren. Welnu, dan moeten die toch vrij simpel te beantwoorden zijn.
En mocht je geïnteresseerd zijn in de argumenten voor de kinderdoop, wat ik overigens niet verwacht, dan wijs ik je graag op de brochure van prof. Graafland. Daarin wordt met alleen puur bijbelse argumenten korte metten gemaakt met overdoop: http://www.izb.nl/verdieping/artikelen/volwassendoop-kinderdoop-herdoop
Misschien dat je nog niet zo lang op Refoweb aanwezig bent, anders had je kunnen lezen dat er hier wel degelijk in eigen vlees wordt gesneden, met de nodige kritiek op tal van traditionele uitwassen in de reformatorische wereld. Kortom, alle wind van leer komt aan de beurt ;-)
Tot slot: al die overgedoopte vrienden van mij... Ik heb ze nog steeds van harte lief. Niet de doop is zaligmakend, maar het geloof in Jezus Christus.
Antwoordt op de bovenstaande vragen.
1. Kinderen mogen denk ik wel gedoopt worden, voor zuigelingen / baby's is dit anders.
De Heere Jezus zegt laat de kinderen tot mij komen en verhinderd ze niet, ook als een kind gedoopt wil worden omdat hij graag zijn zonden vergeven wil hebben, en God op zijn Woord geloofd wie zijn wij dan om zo kind tegen te houden? De doop is het teken van de vergeving van zonden.
We verhinderen het dit kind wel als hij al onwetend als zuigeling / baby is gedoopt, en we zeggen dat hij of zij zich niet mag laten "overdopen".
2. Kinderen kunnen wel geloven! Gelukkig wel , wat een zegen Wij moeten zelfs geloven als een kind zonder al onze volwassen achterdocht en mitsen en maren die we kunnen hebben.
3. Nergens, het is wel als voorbeeld gegeven Jezus liet zich dopen in de Jordaan, en kwam op uit het water, is Hij niet ons grote voorbeeld? Waarom zouden we anders willen, als het voorbeeld zo duidelijk is?
4. Zie punt 3
Een zuigeling kan niet goed tegen de doop door onderdompeling, de natuur laat eigenlijk al zien dat het daarom niet zo hoort!
Als we ons Bijbels laten dopen komt er veel verzoeking op ons af, persoonlijk heeft dit mij ook veel menselijk verlies gegeven.
Gehoorzaamheid aan Gods Woord en Gebod geeft soms ook pijn doordat mensen ons laten vallen, al moeten en mogen we deze geliefde mensen zelf wel lief blijven houden.
Lees maar na wat de Heere Jezus meemaakte nadat hij door Johannus werd gedoopt.
Er rust zegen op als we gehoorzamen aan Gods bevel. Dat is een grote troost!
Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn zal zalig worden.
Geen pleitgrond maar een vaste belofte van onze Heere Jezus, die van harte onze Vader wil zijn.
Lees zelf je Bijbel en bid om wijsheid en inzicht van de Heilige Geest, ik kan ook dingen fout zeggen of zien, maar onze grote God wil je helpen, als je op zijn Woord vertrouwd en om zijn zegen bidt.
Van Harte Gods zegen gewenst.( mijn naam is eigenlijk anders, maar zeg ik liever niet, omdat dit anderen pijn kan doen)
Dan je antwoorden.
1/2. Als het gaat over ontwetendheid, dan denk ik dat veel mensen zich onwetend laten overdopen ;-) Jezus noemt in Matt. 21:16 uitdrukkelijk ook zuigelingen. Juist in het verband met de Hem lovende en prijzende kinderen in de tempel. Zuigelingen zijn kleiner dan kinderen. Hij betrekt ze dus volledig bij Zijn Koninkrijk. En als ze van Zijn Koninkrijk zijn, waarom zouden ze dan het teken van Zijn Koninkrijk (de doop) niet mogen ontvangen? Het is nogal wat als je beweert dat zuigelingen niet kunnen geloven (en dus niet gedoopt mogen worden), terwijl Gods Woord precies het tegenovergestelde zegt.
3. Er staat inderdaad dat Jezus opkwam uit de Jordaan, maar niet dat Hij ook ondergedompeld is. Het is dus mogelijk dat Hij tot Zijn middel in het water heeft gestaan en door Johannes is overgoten met water. Deze doophandeling is nog steeds gebruikelijk bij sommige baptistengemeenten in Oost-Europa. Als we tegelijkertijd beseffen dat besprenkelen een normale bijbelse handeling is, dan ligt onderdompeling m.i. niet echt voor de hand. En al helemaal niet op plekken waar weinig water voorhanden is.
Zuigelingen kunnen trouwens uitermate goed tegen onderdompeling. Niet voor niets is het baby-zwemmen zo populair. Het herinnert ze aan hun verblijf in de baarmoeder. Zie bijvoorbeeld: http://baby.plein.nl/specials/index.php?spec=zwemmen.html&titel=Zwemmen Er zijn daarom ook christelijke gemeenten die baby's dopen door onderdompeling.
Het brengt mij overigens wel tot de volgende ondeugende vragen: 1. Hoeveel liter water is nodig wil een doop geldig zijn? 2. Is de doop ook geldig als het water vooraf opgewarmd wordt? Ik lees dat namelijk nergens in de Bijbel. 3. Stel nu dat een deel van het lichaam niet onder water komt, bijvoorbeeld je teen of een deel van je hoofd, is de doop dan wel geldig? Je bent dan in principe niet helemaal ondergedompeld. 4. Paulus vergelijkt de doop met de doorgang door de Rode Zee en het behoud in de Ark van Noach. In alle gevallen werden zowel het volk Israël als Noach niet door het water 'aangeraakt' (hooguit door een paar druppels), waarom kan de doop dan alleen geldig zijn door onderdompeling? 5. Stel, ik laat mij als volwassene geloofsdopen met slechts een handvol (of paar druppels) water. Ben ik dan gedoopt?
Dat probeer ik ook, onze God ziet ons hart aan.
Als u denkt dat 100 ml genoeg is, en u bent ervan overtuigd, dan verwijt ik u niets, ik doe het liever in veel meer water, maar dat is mijn overtuiging vanuit het geweten.
Het belangrijkste is dat we alles doen tot Zijn eer, en dat we Hem van harte mogen dienen.
Lof aan onze goede God!
Ik denk niet dat het meerwaarde heeft in Gods oog.
Ik wil deze mevrouw heel veel sterkte toewensen. Het is een moeilijke situatie.
Het niet erkennen van de babydoop heeft toch niet als consequentie dat die doop bediend zou zijn door iemand die geen kind van God is! En ook niet dat God er niet aanwezig zou zijn, vreemde conclusies.
Verder is het ver bezijden de waarheid dat geloofdopers volstaan met een paar simpele (losse) bijbelteksten.
Ook is onwaar dat het O.T. heeft afgedaan voor evangelischen.
En deze zin snap ik helemaal niet: "Vergeten wordt dat als God een verbond sluit, dat dit eenzijdig is.
Hij alleen kan een gesloten verbond verbreken".
1 De verbonden gaan van God uit, maar Hij doet dit niet eenzijdig. Voor een verbond heb je twee partijen nodig.
2 God verbreekt geen enkel verbond, hij is trouw! Het zijn mensen die een verbond breken lees ik in mijn bijbel.
Ook bij geloofdopers is God de eerste, hij komt met Zijn evangelie naar ons toe.
Dat de mens bij de geloofdoop in het middelpunt staat is een beetje een rare gedachte.
Dan zou je bij de babydoop ook moeten zeggen dat de gelovige ouders in het middelpunt staan.
Het feit dat er onder geloofsdopers afvalligen zitten zegt natuurlijk niets over de zaak zelf.
Verhoudingsgewijs zijn er veel meer mensen die als baby gedoopt zijn en afhaken dan andersom.
Waarschijnlijk vind Omega het ook verbazingwekkend dat ik vele gezinnen ken waar geen baby in huis is.
Wat dan weer niet betekent dat die er nooit geweest zijn, maar de kleintjes worden groot.
De huisgezinnen bewijzen dan ook helemaal niets. Sterker, als je die er goed op na leest pleiten ze meer voor geloofsdoop dan kinderdoop.
Paulus legt in Kol. 2 totaal geen verband tussen besnijdenis en doop, maar tussen wedergeboorte en doop.
Het gaat over de besnijdenis die ZONDER HANDEN geschiedt= besnijdenis van het hart, wedergeboorte dus.
Hier is dus enkel sprake van klanktheologie.
Op je vragen:
1 We lezen niet in de bijbel dat kinderen niet gedoopt mogen worden (ook niet van wél trouwens) ik denk dat het in Paulus' tijd gewoonweg niet gebeurde, anders had hij er vast wel over gesproken.
2 Er staat niet in de eerder aangehaalde teksten dat baby's wél kunnen geloven, dat wordt erin gelegd.
Idd staat er ook niet dat baby's niet kunnen geloven, maar er staat evenmin dat baby's niet kunnen rennen, praten voetballen ....
3 Onderdompelen dekt de symboliek, maar ik zou er geen wet van meden en persen van willen maken.
Het kan zijn dat de situatie zo is dat onderdompelen niet of nauwelijks te realiseren is.
4 Dopen is onderdompelen.
Tot slot: "niet de doop is zaligmakend, maar het geloof in Jezus Christus" daar ben ik het van harte mee eens, evenals met je moeite over ''geloofsdwang''. Van dwang zou geen sprake moeten zijn.