Geen gezinsplanning

Ds. H. Korving | Geen reacties | 29-09-2014| 08:07

Er zijn al genoeg antwoorden over gezinsvorming geschreven. Ook wat voor voorbehoedsmiddelen eventueel gebruikt mogen worden. Wij hebben na de geboorte van ons vierde kindje besloten om de pil te gaan gebruiken. We zijn tot dit besluit gekomen omdat door het gebruik van een ander voorbehoedsmiddel ik alsnog twee keer zwanger ben geraakt. Daarnaast ben ik heel vruchtbaar, waardoor er amper dagen in de maand over zijn waarop wij 'onbeschermd' gemeenschap zouden mogen hebben. Zodoende zouden we zo wat aan algehele onthouding moeten doen. En dit is volgens mij ook niet geheel bijbels. We willen echter niet aan gezinsplanning doen. Anderzijds vragen we ons nu steeds meer af... hoe lang mogen wij nog de pil gebruiken? We merken dat ons gezin echt de nodige energie vraagt, zeker ook omdat mijn man een intensieve baan heeft waardoor hij onregelmatig thuis is. Ook is het wel een feit dat de Heere mij als moeder een sterk lichaam gegeven heeft, waardoor ik gelukkig alles goed aan kan. Momenteel zouden we met de pil willen doorgaan totdat we echt samen weer een verlangen hebben om een kindje te krijgen. Maar zou dit goed zijn? Houd je het dan alsnog niet zelf in de hand? Het krijgen van kinderen is toch ook een zegen? Hartelijk dank alvast voor uw antwoord op deze vraag.

Beste vraagsteller(s),

Uw vraag raakt de intimiteit van uw huwelijksleven. Om die reden vind ik het lastig om hier op in te gaan, omdat ik u niet ken. En eigenlijk vind ik het om die reden geen geschikte vraag voor een publiek forum, als ik heel eerlijk bent. Zijn er geen ambtsdragers, christelijke huisartsen of medechristenen in uw omgeving die met u en uw persoonlijke situatie bekend zijn, met wie u dit in een vertrouwelijk gesprek zoudt kunnen bespreken?

Uiteindelijk zult u toch echt zelf biddend voor Gods aangezicht de beslissing dienen te nemen hoe u omgaat met het gebied dat ligt tussen de polen ‘wel gezinsvorming’ -  ‘geen gezinsplanning’. Deze twee woorden gebruikt u immers zelf in uw vraag.

Gezinsplanning wijst u af, gezinsvorming is de bijbelse opdracht. Het is ook een zegen, zegt u terecht. Maar waar ligt de verantwoorde balans? Gezinsvorming vraagt ook overleg, het onderkennen van onze verantwoordelijkheid, het rekening houden met draagkracht en dergelijke. Het is niet per se de christelijke roeping om het maximale aantal kinderen te krijgen dat medisch mogelijk is. Er is nog een verschil tussen maximaal en optimaal.

Ik kan me voorstellen dat er echtparen zijn die in uw situatie zouden kiezen voor een periode van algehele onthouding, terwijl ik me bewust ben van de spanningen die dat op zijn beurt weer kan opleveren. Dan komt ook vanzelf de vraag hoe lang je dit als twee gezonde  mensen die van elkaar houden kunt volhouden.

Uw vraag raakt -als ik u goed begrijp- niet zozeer de juistheid van uw beslissing, maar hoe lang u op deze weg zou mogen voortgaan. Dit omdat u toch twijfelt over de vraag of je het op deze manier niet zelf in de hand houdt? Het antwoord op de vraag: hoe lang mogen we op deze manier doorgaan, kan niemand u geven. Ik raad u aan om dit punt nog eens goed als man en vrouw te bespreken. Meestal staan mannen er iets anders tegenover dan vrouwen, dat zou in uw geval ook zomaar kunnen. Zorg wel dat u samen op één lijn zit en er niet een situatie ontstaat dat de een de ander iets zou gaan verwijten.

Ik ga ervan uit dat u de beslissing die u samen hebt genomen biddend hebt genomen, na rijp beraad en deze voor de Heere kunt verantwoorden. Langs dezelfde weg zult u er samen duidelijkheid over kunnen verkrijgen hoe lang deze periode mag duren. Wees dankbaar dat u als vrouw gezegend bent met een sterk lichaam en goede gezondheid. Dat betekent dat u ook meer aankunt dan iemand met een zwak lichaam of een zwakke geest. En als het ontvangen van kinderen -ook door u- als een zegen gezien mag worden, dan zal die God Die de kinderzegen geeft op Zijn tijd, ook in antwoord op het gebed geven wat nodig is om de zorg aan uw gezin te kunnen geven die nodig is.

Ik hoop dat ik, ondanks de aarzeling die ik in het begin heb verwoord, toch een richting heb gewezen. Ik wens u en uw gezin Gods zegen toe.

Met vriendelijke groet,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

200 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven