Linker- en rechterflank

Ds. A. van Vuuren | 3 reacties | 18-08-2014| 13:39

Wanneer het over verschillende stromingen binnen kerken gaat, wordt er weleens gesproken over 'linkerflank' en 'rechterflank'. Mijn vraag is: wat wordt hiermee bedoeld? We kennen dergelijke termen uit de politiek, maar het ontgaat mij hoe ze in de kerkelijke wereld toepasbaar zijn.

Beste jongere, of de termen links en rechts toepasbaar zijn in de kerk? Ik denk het wel, zij het dan op een andere manier dan dat het vaak gebeurt in de (kerk-)volksmond.
 
Nu is het zo dat wij mensen graag etiketten plakken. Zo doende kunnen we anderen en onszelf indelen. "Het beestje moet een naam hebben", zeggen we dan. Dan weten we waar we het over hebben. Bepaald spraakgebruik is nodig om stromingen en richtingen aan te duiden. We duiden er flanken mee aan in de gemeente.

Rechts is de behoudende stroming. Men wil het pand bewaren, naar Schrift en belijdenis. Links is de stroming die open staat voor vernieuwingen en misschien wel geneigd is het gereformeerde geloofsgoed te relativeren, of zelfs bereid is water bij de wijn te doen.
 
Nu groeit dat spraakgebruik links-rechts al een beetje scheef als we het hanteren als negatieve etiketten over en weer. Wanneer we het gebruiken in een onzalige strijd over allerlei menselijke vormen en bijzaken. Tot op zeker hoogte mag er verschil zijn in de geloofsbeleving, we noemen dat bijbelse pluriformiteit. Wat luchtig gesteld: Met een vleugel kan een vliegtuig niet vliegen. Door twee vleugels blijft het in balans. Als een rechter- en een linkervleugel in de gemeente elkaar zo bijbels in balans houden zijn ze beide functioneel. Dan corrigeer je elkaar en leer je van elkaar, vul je elkaar aan. Nodig, want we kunnen zo onbijbels eenzijdig worden op het sektarische af. Laten we nooit vergeten: de christelijke gemeente is geen partijenstelsel, het gaat om het ene lichaam van Christus! Samen buigen voor het ene Woord van God! Betrachtend de waarheid in liefde! (Efeze 4:15)
 
We moeten met de termen "links en rechts" dus wel oppassen. Het kan bijvoorbeeld een competitie worden om de meest rechtse te zijn. Ja dat je zelfs meent daar mee punten te kunnen scoren bij God. Dan moeten we bedenken dat de rechtse Farizeen in Bijbeltijd de Heere Jezus maar links vonden.

De vraag is of wij iemand die een bepaalde verandering voorstelt wel als links kunnen bestempelen. Bepalend is of iets bijbels is, uit de heilige Geest is. Of het Bijbels gezien rechts of links is. Het verassende is namelijk dat de Bijbel wel degelijk spreekt over rechts en links. In Prediker 10:2 lezen we: " Het hart van de wijze is tot zijn rechter-, maar het hart van een zot (dwaas) is tot zijn linkerhand." Bedoeld is: Het hart, de geest, van de wijze richt zich naar rechts maar het hart van een dwaas richt zich naar links. Dat gaat zelfs zo ver dat je kunt zeggen: Rechts wordt zalig (het hebreeuwse Jamin-rechterhand betekent ook "geluk"), links rampzalig. Denk maar aan de scheiding van de schapen en de bokken in het laatste oordeel, Mattheus 25. De schapen worden rechts van de Rechter gezet, de bokken links.

Zo bezien gaat het er wel degelijk om dat we rechts zijn. Rechts leven. Dat doet de wijze. Die heeft de dwaasheid van zijn eigen hart leren kennen en heeft door de Geest de wijsheid leren zoeken en vinden in Christus die ons geworden is wijsheid van God (1. Kor. 1). Rechts zijn is wijs leven vanuit de vreze des Heeren, het beginsel der wijsheid. Dat is een Godvruchtig leven tot eer van God en in dienst van de naaste. Alles wat bijbels is, dat is rechts en alles wat niet bijbels is, is links.

Dat rechtse leven wens ik je toe. Al maar rechts aanhouden, zo komt men in Jeruzalem, het nieuw Jeruzalem.
 
Hartelijke groet,
Ds. A. van Vuuren

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Vuuren

• Geboortedatum:
  02-11-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Capelle a/d IJssel
• Status:
  Actief

134 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven