Herhalende oproep in de preek
Ds. W.G. Hulsman | 3 reacties | 30-07-2014| 11:34
Vraag
Ik heb moeite met enkele elementen in de prediking. Met name de oproep om tot Hem te komen en Hem toe te laten in je leven. Voor mijn gevoel sluit deze herhalende oproep hen uit die hier al gehoor aan hebben gegeven. Immers, een moeder die maar aan blijft zeggen dat zoonlief zijn schoenen moet opruimen, terwijl hij dit al gedaan heeft, kan als zeer vervelend worden beschouwd. Aan de andere kant weet ik dat men van mening kan zijn dat de oproep nooit ten volle nagekomen kan worden. Dan is het toch onrechtvaardig om er steeds op te hameren? Ik ga mensen ook niet wekelijks uitnodigen voor een bruiloft in Timboektoe, als ik weet dat ze geen geld hebben om daar te komen. Elke preek die weer op die nodiging uitmondt voelt voor mij soms als een kunstig stukje tekst, maar waarin geen begrip wordt getoond voor hen die op zoek zijn naar vast voedsel.
Antwoord
Je hebt moeite met de steeds weer opnieuw klinkende oproep om tot de Heere te komen en de Heere toe te laten in je leven. Maar is het dan niet belangrijk dat mensen die nog zonder de Heere Jezus leven, gered worden? Ongetwijfeld is het appel op hen gericht. Doet de Heere dat ook Zelf niet als Hij zeg: “Wend u tot Mij, word behouden, alle einden der aarde, want Ik ben God en niemand anders.” En zegt de Heere Jezus niet: “Kom herwaarts tot Mij,allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.”
Verder meen je dat die oproep nooit ten volle kan worden nagekomen. Dat klopt. Maar nu is het het wonder dat de Heere Zelf de kracht en de lust geeft om te komen. Onderschat het werk van de Heilige Geest niet. Hij wil het Woord zegenen. Hij geeft het om er op te kunnen antwoorden en om te zeggen: Heere , hier ben ik met al mijn schuld en met heel mijn verloren leven. Hoe hartelijk welkom zijn we dan. Net zo als die verloren zoon uit de gelijkenis in Lukas 15.
Aan het eind van je vraag heb je het over hen die op zoek zijn naar vast voedsel. Wanneer de prediking dan weer uitmondt in een nodiging tot het heil, ben je bang dat degenen die daar naar op zoek zijn te kort komen. Dat zou inderdaad kunnen. Namelijk als de prediking alleen maar een oproep is om te komen, dan kan zo iemand te weinig meekrijgen. Er moet ook aandacht zijn voor de opwas in het geloof. De brieven van Paulus hebben dat eigenlijk steeds weer als hét thema.
Gelukkig is het wel zo dat als je vindt dat je te kort komt, er veel mogelijkheden zijn om verder geestelijk gevoed te worden. De psalmdichter zegt: “Wie ooit daarin zijn lust genoot, doorzoekt die ijverig en bestendig...”
Aan de andere kant: Als de oproep om te komen gemist zou worden zou het toch wel erg arm zijn. Bewogenheid met mensen die onbekeerd en ongelovig zijn, hoort er wel bij. Belangrijk is het juiste evenwicht tussen dieper onderwijs en de oproep om te komen.
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Een bepaalde groep blijft hangen bij de uitverkiezing en komt nooit tot het aannemen van Christus. Een andere groep komt misschien tot een soort van geloof in Christus maar maakt Hem tot een nieuwe Mozes. Dan is er een groep die wel zeker Christus aanneemt, maar niet komt tot enige groei in geloof. Christus wordt Iemand die de toegang tot de hemel verleent, maar wat dat nu verder voor konkrete gevolgen voor het leven hier en nu heeft wordt weinig begrepen en verkondigd.
Ik raak er telkens meer van overuigd dat 75 % van de vragen hier op refoweb indirect voortkomen uit gebrek op deze gebieden. Terwijl zoals ds. Hulsman heel terecht zegt dat dit juist vaak hét thema in de brieven van Paulus is.
Kol 2: 6-7 "Zoals u dan Christus Jezus, de Heere, hebt aangenomen, wandel in Hem, geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, zoals u onderwezen bent; wees daarin overvloedig, met dankzegging."
Kol 3: 1-3 "Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit. Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn, want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God."
Hoe dat zich uitwerkt in de praktijk zegt Paulus in bv Kol 3:5-17
De meeste brieven van Paulus bevatten dezelfde dingen. En in feite bevatten de woorden van Jezus ook heel vaak dezelfde dingen.
Waar de kerkelijke prediking tekort schiet zie ik maar een oplossing en dat is persoonljke en gezamelijke bijbelstudie en uiteraard elkaar blijven vermanen (Kol 3: 16).
Als je in de bijbel kijkt zie je dat de christenen samenkwamen om te groeien:
1 kor. 14: 3 Wie echter profeteert, spreekt tot mensen woorden van opbouw en vermaning en troost.
24 Maar als allen zouden profeteren, en er kwam een ongelovige of niet-ingewijde binnen, dan zou die door allen overtuigd en door allen beoordeeld worden. 25 En zo worden de verborgen dingen van zijn hart openbaar, en zo zal hij zich met het gezicht ter aarde werpen en God aanbidden, en verkondigen dat God werkelijk in uw midden is.
Orde in gemeente en eredienst 26 Hoe is het dan, broeders? Telkens wanneer u samenkomt, heeft iedereen wel een psalm, of hij heeft een onderwijzing, of hij heeft een andere taal, of hij heeft een openbaring, of hij heeft een uitleg. Laat alles gebeuren tot opbouw. (...) 29 En laten twee of drie profeten spreken, en laten de anderen het beoordelen.
30 En als aan een ander die daar zit, iets geopenbaard wordt, laat dan de eerste zwijgen. 31 Want u kunt allen, de één na de ander, profeteren, opdat allen leren en allen bemoedigd worden.
Hier zie je dat ze geen programma of liturgie hadden. IEDEREEN bracht iets mee. Dat is rijk. Als er een nieuw persoon in de gemeente kwam namen ze zich allemaal de tijd om met hem te praten. Iedereen kon profeteren zodat aale leren en bemoedigd worden. Zo wilde Paulus dat de gemeente in Korinthe opgebouwd wordt.
Dat zie je ook in Kollossenzen:
Kol. 3: 16 Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen, in alle wijsheid; onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht,
De christenen kwamen elke dag samen:
Hand. 2: 42 En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden. 43 En er kwam vrees over iedereen; en er werden veel wonderen en tekenen door de apostelen gedaan. 44 En allen die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeenschappelijk; 45 en zij verkochten hun bezittingen en eigendommen en verdeelden die onder allen, naar dat ieder nodig had. 46 En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich, met vreugde en in eenvoud van hart; 47 en zij loofden God ...
Als iedereen zich helemaal geeft dan kan ook iedereen de bemoediging, opbouw en leer krijgen die hij nodig heeft.
Reageer gerust. Ik communiceer er graag over: emaildfj1@gmail.com
misschien zitten er zoveel die met melk gevoed moeten worden?kan toch?
je moet je nl altijd stellen naar de kleintjes in een gezin.
anders komen de kleinste om nl.
en...misschien heeft uw predikant zoveel werk,dat u een kwartiertje langer kerk dienst hebt,voor de vastere voedsel uitreikingen.
maar dat heeft iedereen er voor over he?
dan is kerkdienst nooit te lang of te veel.
alleen maar te goed.toch?