Lieve niet-kerkelijke jongen

Ds. W.N. Middelkoop | Geen reacties | 30-05-2004| 00:00

Ik heb bijna verkering met een jongen van mijn werk. Hij gaat niet naar de kerk, heeft een oorbel in en werkt ook op zondag als er koopzondag is. Maar nou heb ik een probleem: ik vind hem erg lief. Maar is het zo dat je niet met een onkerkelijk iemand verder mag gaan? Ik hoop op antwoord, want ik zit er erg mee.

Beste jongere,
 
Je stelt een vraag over een groeiende relatie tussen jou en een buitenkerkelijke jongen. Allereerst ben ik blij dat je met deze vraag zit. Je zou immers ook kunnen denken: Ik vind hem aardig en leuk... moet kunnen! Maar blijkbaar voel je zelf ook aan dat je als christen ook in de vorming van een relatie de vraag hebt te stellen: Kan de Heere het hier mee eens zijn? De bijbeltekst die misschien in jou achterhoofd zit is: "Trek niet een ander juk aan met de ongelovigen." (2 kor 6:14) Ik wil er een paar dingen van zeggen.

1. Allereerst is het van belang waar je een levensgezel zoekt. Als je veel in je vrije tijd op plaatsen komt waar de Heere niet wordt gediend, is het gevaar aanwezig dat je daar ook verkering krijgt met alle gevolgen van dien. Israël kreeg de opdracht om te huwen met mensen uit het eigen volk. Binnen de kring van het verbond. Zo werd men bewaard voor vermenging met andere volken, maar vooral met het opgaan in de afgoden van andere volken. Dat heeft ook ons wat te zeggen. Zoek het allereerst in de kring van het verbond, in christelijke kring.

2. Maar als je dan toch iemand ontmoet die geen christen is? Die tekst uit 2 Korinthe 6 slaat allereerst niet alleen op verkering, al wordt de tekst meestal alleen aangehaald als het daarom gaat. Maar het gaat om allerlei relaties met mensen die niet met de Heere maar in de zonde en ongerechtigheid leven.

3. Als je verkering krijgt met een onkerkelijke jongere, ga je dan al een juk aan? Ik denk dat dit te kort door de bocht is. Het is wel zo dat als het een huwelijk wordt waarin de ander niet van harte met jou de Heere gaat dienen, dan de tekst voluit van kracht is. Dan ga je een juk aan. Je legt jezelf een zware last op. Maar je kunt ook in de verkering dat al merken. Als hij bijvoorbeeld heel anders over seksualiteit in verkeringstijd denkt, of over de besteding van de zondag of de manier en plaatsen waarop je je vrije tijd doorbrengt. Je maakt het dus jezelf niet gemakkelijk.

4. Het is dan ook van belang als je verkering krijgt, dat je vanaf het begin bespreekt dat je alleen met hem verder kan als hij ook oprecht met jou de Heere wil dienen. Het is niet genoeg als hij (een keer) meegaat naar de kerk om jou. Het is maar de vraag of dat na het trouwen dan nog gebeurt... En als je kinderen krijgt moet je samen ze kunnen opvoeden in de vreze des Heeren. Als je dan als man en vrouw verschilt in het geloof, ben je net als twee paarden die voor een kar gespannen staan en allebei een andere kant op willen.

5. Het zal dus in de verkeringstijd duidelijk moeten zijn dat hij echt met jou de Heere dienen wil. (let op: sommige jongeren rechtvaardigen hun keuze van een ongelovige verkering met het argument dat zo die ander de Heere leert kennen. Maar het huwelijk is geen evangelisatiemiddel).
 
Ik hoop dat je met deze antwoorden duidelijkheid krijgt wat je moet doen. Laat het vooral ook een zaak van gebed zijn. Gods zegen.
 
Ds. W. N. Middelkoop

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.N. Middelkoop

• Geboortedatum:
  16-05-1965
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk (Ichthus)
• Status:
  Inactief

20 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven