Belijdenis in een volle kerk
Ds. M.A. Kempeneers | 1 reactie | 29-05-2014| 13:58
Vraag
Waarom doen we belijdenis in een volle kerk? Waarom mag ik dan pas meedoen aan het avondmaal? Ik kan mijn geloof in God toch ook belijden voor mezelf, waar niemand anders bij is?
Antwoord
Beste vraagstell(st)er,
Inderdaad kan dat. Maar waarom zou je dan niet gewoon helemaal thuisblijven en op zondag zelf het Woord gaan onderzoeken? En dan kun je toch ook zelf een stukje brood nemen en een slokje wijn drinken en dan in je eentje aan de dood van de Heere Jezus gedenken? Maar de vraag is niet wat jij denkt dat je kan doen, maar wat de Heere heeft gewild en ingesteld.
Om allerlei redenen heeft Hij gewild dat er een gemeente zou zijn. Allereerst om daar het door Hem uitgekozen middel tot zaligheid te laten plaatsvinden: de prediking van Zijn Woord. In 1 Korinthe 1:21 lezen we: “...zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking, zalig te maken, die geloven.” Daarom gaat het tegen Gods wil in als je thuisblijft en iets anders in de plaats van de prediking stelt. En die prediking vindt plaats in de gemeente. Natuurlijk zijn er omstandigheden waardoor iemand de samenkomsten niet kan bezoeken. En dan is het fijn als je via internet kan meeluisteren of een preek kan lezen. Maar God zegt via de Hebreeënschrijver in hoofdstuk 10:25: “En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten, gelijk sommigen de gewoonte hebben, maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet dat de dag nadert.” Dat is dus één van de functies van de gemeente. Elkaar vermanen, dat wil zeggen: onderwijzen en terechtwijzen. Elkaar opscherpen en van elkaar leren. En dat vanwege het grote eindgericht.
En binnen die instelling van God valt ook het belijdenis doen. Paulus zegt in 1 Timótheüs 6:12: “Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen.”
Dus dat is de reden waarom er belijdenis gedaan wordt in tegenwoordigheid van de gemeente. De Heere wil dat we met elkaar meeleven, dat we elkaar onderwijzen, van elkaar leren, onszelf ook laten bestraffen als we dingen zeggen of doen die tegen Gods Woord ingaan. Wij hebben anderen nodig om Gods Woord te leren verstaan, volgens Efeze 2:18-19: “Opdat gij ten volle kondet begrijpen met al de heiligen, welke de breedte, en lengte, en diepte, en hoogte zij, En bekennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot al de volheid Gods.”
Het getuigt van eigenwijsheid en ongehoorzaamheid als je je niet wilt onderwerpen aan deze woorden. Je hebt er de Heere niet in mee en dan is er geen zegen te verwachten.
Mijn vraag aan jou is: waarom stel je deze vraag? Voel je je om bepaalde redenen niet opgenomen in de gemeente? Of heb je moeite met de prediking? En ligt dat allemaal aan de anderen of ligt er bij jou een oorzaak? Immers, iemand die zich helemaal thuis voelt in de gemeente en die onder een zuivere schriftuurlijk-bevindelijke prediking zit, en de ambtsdragers vertrouwt, die zal zo’n vraag niet zo snel stellen. Maar die zal zich onder het opzien en de tucht van de gemeente stellen en die zal zich ook laten onderwijzen en vermanen. Zo zegt David het in psalm 141:5: “De rechtvaardige sla mij, het zal weldadigheid zijn; en hij bestraffe mij, het zal olie des hoofds zijn, het zal mijn hoofd niet breken.” Of ga ik nu toch te ver, en stelde je de vraag gewoon uit nieuwsgierigheid?
Katwijk,
Ds. M. A. Kempeneers
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.A. Kempeneers
- Geboortedatum:05-11-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Katwijk aan Zee
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Onthoud maar goed doet je niet meer weet dan voorheen, niet beter bent dan voorheen. Een welkom in de strijd mocht je belijdenis doen. Wens je hoe dan ook God onmisbare zegen toe, wat je beslissing ook moge worden, jouw ja is dan voor misschien een volle zaal, het is nog altijd een ''zaak'' tussen jou en God of je Hem aanneemt als je eeuwige verlosser.