Gemeenschap gehad voor het huwelijk
Ds. W.G. Hulsman | 3 reacties | 23-05-2014| 14:53
Vraag
Mijn vriend en ik hebben gemeenschap gehad voor het huwelijk. Ikzelf heb het grote besef dat dit niet goed was en dat ik nu met een schuld leef. Mijn vriend heeft dat niet, terwijl ik duidelijk tegen hem gezegd hoe de Bijbel hierover denkt. Maar nu dit al geschonden is, kan ik ook niet meer terug. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Moet ik mijn schuld belijden? Mijn vriend heeft nu zo iets van: we zijn nu in de zonden gevallen, we kunnen niet meer terug. Hoe kan ik hem uitleggen dat het niet goed is om hier mee door te gaan?
Antwoord
Het is goed dat je hier een vraag over stelt. Je doet dat natuurlijk omdat je er erg mee in je maag zit. Dat is ook wel begrijpelijk. Want je gaat uit van wat de Bijbel zegt over gemeenschap voor het huwelijk. Bij je vriend weegt dat minder. Hij voelt ook geen schuld.
En hoe nu verder? Praten met elkaar is ontzettend belangrijk. Daarbij is er woord en weerwoord. Het is geen eenrichtingverkeer. Je praat samen bijvoorbeeld over wat in de Bijbel staat over gemeenschap voor het huwelijk. Daarbij kan de geschiedenis van Maria en Jozef aan de orde komen. daarin zie je dat, toen Maria zwanger bleek te zijn, het voor Jozef heel duidelijk was dat het niet door hem kon zijn.
Het is ook heel belangrijk dat je tegenover je vriend aangeeft hoe je het ervaart, dat je gemeenschap gehad hebt, terwijl je dat eigenlijk niet wilde. Je moet ook vertellen hoe moeilijk je het er mee hebt. En ook dat je er een vraag over gesteld hebt op Refoweb. Openheid is erg belangrijk.
Voor je vriend is belangrijk dat hij overtuigd raakt wat de Bijbel zegt over het vooruitgrijpen op het huwelijk. Maar ook is belangrijk voor hem om rekening te houden met jouw gevoelens. Een van de belangrijkste dingen in het huwelijk is juist de gerichtheid op de ander en dat je rekening houdt met de ander. We zijn allemaal geneigd om eerst aan onszelf te denken. Moeilijk is het om dat af te leren. Dat is een levenslange strijd. Maar het is wel wezenlijk voor een relatie. Je kunt niet ieder voor zich je eigen zin doordrijven. Dan groei je uit elkaar en dan krijg je brokken.
Een volgend punt is wat je moet doen met het feit dat je je schuldig voelt. Je vraagt je af of je die zonde moet belijden. Als je daarmee bedoelt dat je het anderen moet vertellen, dan zeg ik nee. Een openbare zonde moet wel in het openbaar beleden worden. Maar niet één die verborgen is. Als een zonde openbaar komt, bijvoorbeeld als zou blijken dat je zwanger bent, dan moet je dat wel belijden. Hoe dat geschiedt is verschillend. Bij ons gebeurt dat in een gesprek van de dominee (soms met een ouderling erbij) met de jongen en meisje die moeten trouwen, waarbij aangedrongen wordt op berouw.
Vooral is echter belangrijk dat je je zonde aan de Heere Jezus belijdt. Heb je daar al aan gedacht? En dan niet die ene zonde alleen, maar al je zonden. Er is zoveel meer, juist ook wat in onze gedachten rondgaat. Ga met je schuld naar de Heere Jezus. Hij roept je en zegt: kom herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
In de eerste Johannesbrief staat, als wij onze zonde belijden, Christus getrouw en rechtvaardig is om ons de zonde n te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. Reeds in de doop is je de vergeving toegezegd. Vraag echter ook of de Heere je wil leiden en dat de Heere je wil helpen om tegen alle zonden te strijden. Praat ook hierover ook met je vriend. Zoek naar eenheid juist in de geestelijke dingen. Dat geeft de diepste verbondenheid.
Hartelijke groet,
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Daarom is het inderdaad heel belangrijk dat jij vertelt hoe jij dit ervaart en voelt! Dat kan hem helpen om het ook op de goede manier te gaan zien.
Ik wens je toe dat je standvastig bent en bidt en dat jullie samen verder kunnen op de goede manier! Als je er niet samen uit komt, is het fijn als je iemand in vertrouwen kan nemen, die met jou/jullie meedenkt en meebidt.
Moedig dat je deze vraag stelt! Ik heb zelf hetzelfde meegemaakt, toen ik 2 jaar verkering had ben ik voor het eerst met mijn vriend naar bed geweest en dit heeft zo'n twee jaar geduurd. Wij waren er echt van overtuigd dat God het niet erg vond dat we seks met elkaar hadden, want we hielden zielsveel van elkaar en we wilden sowieso gaan trouwen. Totdat Gods Geest mij overtuigde met het Bijbelvers: daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten, zijn vrouw aanhangen en zij zullen tot 1 vlees zijn. Jezus zegt dit zelf en later herhaalt Paulus deze woorden. Ik had hier geen weerwoord op en zei tegen God: als U echt wilt dat wij stoppen met het hebben van seks, leg dat verlangen dan ook in het hart van mijn vriend, Heer! Ik heb toen veel met mijn vriend gesproken en veel voor hem gebeden. Nu zijn wij 4 maanden geleden allebei tot levend geloof gekomen en toen heb ik mijn vriend gevraagd of hij ook bereidt was om geen seks meer te hebben totdat we getrouwd zijn. Hij zei ja, want hij wil voor 100? voor God leven en ik ook! Natuurlijk is het soms lastig om de verleiding te weerstaan, maar God is krachtiger dan wat dan ook! Laat je door zijn Geest leiden, dan zal het goed gaan! Bid voor je vriend, gebed is zo krachtig en de motor achter alles! Investeer in jullie relatie op geestelijk gebied, want seks is ook veel meer een geestelijke aangelegenheid dan een lichamelijke. Laat je niet, zoals ik, verleiden door het idee dat het wel prima is on seks te hebben voor het huwelijk, want Gods plan met jullie is zoveel beter dan jullie eigen plan! Richt je op Hem en geef jullie relatie ook aan God, je zult zien dat jullie zonder de seks sterker zullen zijn dan met! Ga op onderzoek in de Bijbel, bijvoorbeeld het verhaal van Boaz en Ruth, Izak en Rebekka, lees Hooglied, kijk naar Jezus en je zult ontdekken dat het zoveel beter is om te wachten op je huwelijk, waar de zegen van God op rust! Dan kan het alleen maar fantastisch worden, toch?! En denk niet dat God boos op je is, omdat je een fout hebt begaan. Hij is een liefdevolle vader die elke dag op jullie staat te wachten, zodat Hij jullie kan overladen met zijn goedheid, liefde en trouw. Hij wil zelfs jullie maagdelijkheid als het ware herstellen, bij God is er altijd een nieuw begin!
Gods rijke zegen toegewenst!
