God tijdens zwangerschap
Ds. J. Bos | 5 reacties | 23-05-2014| 10:28
Vraag
Waarom was God afwezig tijdens mijn zwangerschap? Misschien een hele lastige vraag om te beantwoorden. Maar tijdens mijn zwangerschap lukte het niet om God te bereiken. Ieder gebed kwam niet tot Hem. Ik voelde Zijn aanwezigheid niet meer, terwijl ik enorm ernaar verlangde om mijn blijdschap met Hem te delen. Wel had ik slechts een moment vlak voor de eerste echo, alsof er in mijn hart gezegd werd: “Nu zal je weten dat Ik God ben.” Die echo was toen nog goed. Nu is deze zwangerschap uitgelopen in een miskraam, wat heel erg verdrietig is. Maar ik blijf met de vraag zitten, waarom was God er niet tijdens die zwangerschap? Steeds moet ik hierbij denken aan de uitspraak van Jezus aan het kruis: “Mijn God, Mijn God, Waarom hebt u mij verlaten.” En als dat ene moment vanuit Gods Geest was, waarom die woorden terwijl het toch misging?
Antwoord
Beste vraagster,
Ik heb inderdaad geen pasklaar antwoord op uw vraag. Dat zou, denk ik, heel aanmatigend zijn. Laat ik eerst zeggen dat het voor u heel erg is om het leven, dat u bij u gedragen hebt, weer te moeten afstaan. Daar kan ik op afstand ook maar moeilijk inkomen, al kan ik er iets van meevoelen. Ik moet bij niet te beantwoorden vragen altijd denken aan Deut. 29:29: "De verborgene dingen zijn voor de HEERE onze God, maar de geopenbaarde zijn voor ons en voor onze kinderen, tot in eeuwigheid, om te doen al de woorden dezer wet." God laat Zich vaak niet narekenen. Echter, en dat moeten we maar steeds bedenken, Hij is wel nabij de ziel die tot Hem zucht en Hj troost het hart, dat schreiend tot Hem vlucht!
U schrijft, dat u moeite gedaan hebt om God te bereiken. Ik vraag het maar schuchter: hebt u daarbij wel de goede kant op gekeken? Bent u niet bezig geweest om God te bereiken terwijl u eigenlijk bezig was om het gevoel te bereiken waardoor u zou weten dat God er voor u was? Bent u zo niet meer op uzelf gericht geworden, dan op Hem, Die Zich in Jezus Christus heeft geopenbaard? Ik weet het niet, maar vraag maar of u dat eerlijk bij uzelf wilt nagaan. Want Gods Geest werkt niet in de eerste plaats door ons gevoel, maar door Gods beloftewoord.
U vraagt waarom God er niet was tijdens uw zwangerschap. U bedoelt echter, dat u niet voelde dat God erbij was. Maar lieve onbekende zuster, Gods Woord zegt toch niet dat de rechtvaardige uit zijn of haar gevoel zou leven, maar uit geloof?! En als u schrijft dat de Heere Jezus het heeft uitgeroepen: "Mijn God, Mijn God, waarom hebt u Mij verlaten", dan moet u Zijn positie niet innemen, door te zeggen, zo verlaten voel ik me nu ook, want dat is onmogelijk! Maar dan moet u eens gaan lezen wat op deze woorden volgt in het Avondmaalsformulier: "Opdat ik nimmermeer van God verlaten zou worden!" Bedenk maar steeds dat Gods Geest niet leidt in allerlei dingen om ons met het oog daarop alles te verklaren. Maar de Heere Jezus zegt : "En Die gekomen zijnde zal u in alle Waarheid leiden"! En als we dan vervolgens willen weten welke Waarheid dat is, dan lezen we uit de Mond van de Heere Jezus in Johannes 17: "Heilig hen in Uw waarheid, Uw Woord is de waarheid."
Lieve vraagster, God is ons geen verklaring schuldig. Maar Hij schenkt ons Zijn genade, in en door Jezus Christus! En de HEERE blijft het betuigen: "Werp al uw bekommernis op Mij, want Ik zorg voor u"! En bedenk: "Het is trouw al wat Hij ooit beval.
Ik hoop en bid dat ik enigszins heb mogen helpen.
Hartelijke groet,
Ds. J. Bos
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Bos
- Geboortedatum:24-06-1948
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Naarden
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ds. Bos heeft een bemoedigend antwoord gegeven.
En wanneer het je weer aangrijpt, kunnen de Psalmen zoveel troost bieden.
Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.
Sterkte!
Vergeet nooit dat God bij u is in het gebed maar misschien niet op de manier die u verwacht!
het is heel makkelijk zeggen God was er niet....
Ik hoop dat je door dit alles niet teleurgesteld bent in God, wat ik mij trouwens levendig kan voorstellen. En al zal je dat zijn, God heeft je nooit losgetalen, want Hij is trouw!
Heel veel sterkte de komende tijd samen met je echtgenoot hen om je heen die je lief zijn en mogen sterken, in geloof en in de mensen die jullie zijn
Heb jij ook dat je tijdens je zwangerschap behoorlijke emotie-schommelingen hebt? Nou, ik herken dat wel van toen ik zwanger was van ons kindje. Ik zag soms weinig zitten en voelde me dipperig. Vergeet niet dat hormonen soms erg veel met je kunnen doen.
Het is belangrijk om op die momenten te beseffen dat, ook al érvaar je God niet, Hij er tóch is! Daar kun je je op grond van Gods Woord aan vasthouden. Ben je Zijn geliefde dochter, dan draagt Hij je absoluut en geeft je kracht voor elke nieuwe dag.
Misschien dat Hij juist daarom duidelijk maakte dat Hij God is.. juist ook in dit verdriet is Hij een Helper en Trooster.
Tob niet langer voort, vertrouw op 's Heeren Woord. Vat weer moed, want God is goed en steeds tot hulp bereid!
