Eeuwige marteling
Ds. J.J. van Holten | 1 reactie | 15-05-2014| 15:55
Vraag
Ik heb een vraag over het lot van mensen die niet behouden zijn/worden. Ik geloof dat zij de eeuwigheid zullen doorbrengen gescheiden van God, omdat zij de enige weg tot de Vader niet hebben willen leren kennen (corrigeer me aub als dit genuanceerder ligt). Waar ik echter over twijfel is of zij de eeuwigheid doorbrengen dood, zonder bewustzijn, als zijnde vernietigd, of met bewustzijn omdat hun geest onverwoestbaar is. Ik heb altijd veelal het tweede geloofd, waarbij de verlorenen eeuwig lijden onder het missen van de eeuwige heerlijkheid. Dit zullen zij dan als een marteling beschouwen. Nu ben ik door een preek -beluisterd op internet- dit gaan betwijfelen. Er lijken teksten te zijn in de Bijbel die wijzen op de dood van de gelovigen, de tweede dood zou dan ook echt dood betekenen, geen bewustzijn. Teksten die genoemd werden in de preek zijn Johannes 3:16. God heeft zijn Zoon gezonden om eeuwig leven te geven (het eeuwige leven als een gift aan de behoudenen, impliciet de ongelovigen ontvangen geen eeuwig leven), opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat. Mijn vraag hierbij is wat wordt bedoeld met “verloren”? In King James staat “perish”, maar dit kan zowel “omkomen” als “creperen” betekenen. Wat staat er in de grondtekst? Een andere tekst die mij doet twijfelen is de tekst (ik weet even niet meer waar het staat in de Bijbel) dat het loon der zonde de dood is. Dood dus, klinkt voor mij als niet meer levend, geen eeuwige marteling. Daarnaast hoorde ik in de preek dat er vier namen voor “hel” in de Bijbel staan, maar dat deze allen wijzen op een stortplaats voor de doden. Zo lijkt hel gelijk staan aan de dood. Ik ben me ervan bewust dat er ook veel teksten zijn in de Bijbel die een eeuwige marteling verdedigen, daarnaast zou het misschien kunnen bedenk ik me nu, dat je ook dood kunt zijn, maar toch een bewustzijn hebbende (zoals bijna-dood-ervaringen lijken aan te tonen). Wat vindt u van deze kwestie?
Antwoord
Je vraag is heel herkenbaar. Het is ook een zeer aantrekkelijke gedacht om te veronderstellen dat dood ook echt dood is, in de zin dat er geen bewustzijn zal zijn (zoals een dier bijvoorbeeld). Er zijn zelfs mensen (filosofen) die nog verder gaan en zeggen: Een vergrijp of misdrijf dat je in het tijdelijke hebt begaan kan nooit eeuwig bestraft worden. Dat druist in tegen Gods rechtvaardigheid. De Bijbel spreekt met veel meer woorden over de hemel dan over de hel. Daaruit blijkt heel duidelijk dat de hemel Gods doel met ons mensen is. De hel is slechts bijkomstig als tegenbeeld van Gods heerlijkheid als uiterste consequentie van het ongeloof.
De Bijbel leert ons dat het leven van ons mensen onvergankelijk is. Dat kan ook niet anders want God is de Schepper en Hij is de Onvergankelijke dus is ook wat Hij maakt onvergankelijk. De eigenschappen van God stralen af op zijn werk. Wat God maakt kan nooit los worden gezien van wie Hij is. God heeft de mens geschapen voor de eeuwigheid (naar Zijn eigen beeld en Hij is eeuwig). Dat raken we ook nooit meer kwijt.
De dood zoals daarover wordt gesproken is de straf op de zonde en tast alleen het lichaam aan. De Bijbel spreekt in dat verband van het afsterven aan de zonde. De tweede dood is de definitieve veroordeling waarin ook het lichaam gepijnigd wordt. Dan wordt de tegenstelling tussen gelovigen en ongelovigen definitief (zie ook art 37 van de NGB). Dat is een geweldige troost voor de gelovigen. Zij zullen eeuwig met Christus mogen leven in heerlijkheid. Na de dood wacht hen het nieuw en eeuwige leven. Eerst geestelijk en na de laatste dag, de wederkomst van Christus, ook lichamelijk met een nieuw en verheerlijkt lichaam zullen ze aan Christus gelijk zijn. Maar verschrikkelijk is het vooruitzicht voor de ongelovigen.
Op vele plaatsen leert de Bijbel ons dat de ongelovigen voor eeuwig zullen worden bestraft in de hel. Een plaats waar wening zal zijn en tandengeknars. Zo zegt Jezus het zelf op diverse plaatsen in het Evangelie. Het is een plaats waar de worm niet sterft en waar het vuur nooit wordt geblust. Kenmerk van de hel is dat God daar niet is. Zijn genade niet en zijn vergeving niet. Daar zal het voor eeuwig te laat zijn. Het wenen, de worm en tandenknarsen wordt ons in de Bijbel geschilderd als wroeging over het feit dat er geen geloof was in God en Christus tijdens het leven op aarde in Gods tegenwoordigheid.
We kunnen ook denken aan het bekende verhaal (geen gelijkenis!) van de arme Lazarus en de rijke man. Ook daar is die man zich ten volle bewust van het feit dat hij zijn deel heeft gehad op de aarde en het recht op genade voor eeuwig heeft verspeeld. Dat wordt hem zo ook door Abraham meegedeeld. Kortom de hel wordt ons in de Bijbel getekend als plaats de eeuwige pijn. Hoewel de Bijbel er met terughoudendheid over spreekt moeten we dat uit de veelheid van bewijsplaatsen wel concluderen.
We moeten daarom beseffen wat de hel of de eeuwige straf ten diepste is: Het is de straf die volgt op de afwijzing van Gods genade en liefde zoals we die als mensen op deze wereld hebben ontvangen in alle stoffelijke en geestelijke zegeningen. God straft dus niet op grond van wraakneming of als vergelding, laat staan uit sadisme of genoegen in pijniging van mensen maar omdat Zijn liefde onbeantwoord bleef. Het is ook de afwijzing van het offer van Jezus Christus aan het kruis.
Daarmee zijn natuurlijk niet alle vragen beantwoord. Bijvoorbeeld de vraag als je nu in je leven nooit van Jezus hebt gehoord, word je dan voor eeuwig gestraft? Dat zijn vragen waarop de Bijbel ons geen antwoord geeft. Daarmee hebben we ten diepste ook niets te maken.
Aan Jezus werd eens de vraag gesteld: En iemand zei tegen Hem: Heere, zijn het weinigen, die zalig worden? En Hij zei tegen hen: Strijd u om binnen te gaan door de nauwe poort, want velen, zeg Ik u, zullen proberen binnen te gaan en het niet kunnen, een vraag dus naar het eeuwig wel en wee van anderen. En dan roept Jezus op om vooral voor je zelf die zekerheid te zoeken.
Daarmee wil ik je vraag niet diskwalificeren, want het is een terechte vraag, maar uiteindelijk komt het aan op jouw en mijn persoonlijke zaligheid. Dat te zoeken door het geloof in Christus maakt dat wij niet verloren gaan maar het eeuwige leven zullen ontvangen. Inderdaad als gift en uit enkel genade. Daarom is de prediking van het heden der genade zo ernstig en zo indringend. Heden zo u Zijn stem hoort verhard je niet maar laat je leiden.
Ik hoop dat ik je hierboven wat heb aangereikt waarmee je iets verder komt.
Vriendenlijke groet,
Ds. J. J. van Holten, Bergambacht
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. van Holten
- Geboortedatum:22-12-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Inactief
