Te moeilijk over bekering gedacht

Geachte ds. Vergunst u heeft dit bijzonder verwoord!

Als jij x 4. Hoe waar sommige dingen ook zijn, er ontbreekt wel de balans tussen essentiële dingen. Het 'te gemakkelijk' er mee omgaan is namelijk wel degelijk een zorgelijke realiteit. En om dan bv in Romeinen te blijven, hoofdstuk 3, dat ik zelf van nature niet kan en niet eens wil. Om menselijk ‘beslissingsgeloof’ te voorkomen en dat we gaan berusten of vertrouwen in een zelf voorgenomen beslissing, bidden we God liever om genade om te kunnen doen wat u en ik van onszelf niet kunnen. Dat is en blijft namelijk de realiteit, hoe moeilijk ook te accepteren: Tenzij het bovennatuurlijke werk gedaan is hebben we niets, kunnen we niets, zijn we verloren en geestelijk dode zondaren. (Ef 2:1,2& Col 2:13) En wat kan een dode zelf doen? Niks. Alleen God kan levend maken.
Kon Lazerus zelf uit het graf komen? Kon de man van Bethesda nog zelf opstaan? Wij zijn geestelijk aan hen gelijk. Alleen door het bovennatuurlijke, levendmakende werk van Gods Heilige Geest zullen wij ons waarlijk kunnen bekeren en geloven in Christus, Hem aannemen als onze Heiland. Hoevelen zeggen immers niet deze dingen (als jij x 4 ) letterlijk te geloven, en zijn er van overtuigd dat ze het ook menen, maar zijn niet wederom geboren? Hebben dus geen nieuw leven, nieuwe verlangens en geen zekerheid van hun geloof. Maar leven voort in onzekerheid, lauwheid en onwetendheid omdat ze simpelweg in een zelf genomen beslissing alleen berusten of vertrouwen, hoe goed bedoelt ook. Daarin zit de valstrik van de duivel, dat wij gaan berusten in een zelf genomen beslissing in plaats van een bovennatuurlijk werk waarbij een God-Hatende zondaar onmiskenbaar en zichtbaar wordt omgevormd tot een levende heilige.
Jezus zei tegen Nicodemus dat hij wederom geboren moest worden omdat hij anders het Koninkrijk van God niet kon zien, nog ingaan.
We moeten accepteren, voor God belijden, dat wij niets zelf kunnen, niet willen en zelfs God haten. In volledige onbekwaamheid ons op Christus werpen en smeken om genade, een nieuw hart. Want alleen met een nieuw hart komt nieuw leven, ware bekering en een reddend geloof, een leven waarin de kracht van Christus’ opstanding werkzaam is. Tenzij dit een realiteit is in ons leven, dienen we bezorgt te zijn over ons heil.
En dat is geen struikelblokken opwerpen, dat is ook voor een jongen van 18 wijzen op de nieuwe verbondsbelofte vanuit Gods Eigen Woord, (Ezechiël 36, Jeremia 31) die zichtbaar een werkelijkheid zullen zijn in hen die een nieuw hart hebben ontvangen. Onderzoekt dan of deze dingen zijn geschied in uw, jouw leven, en dagelijks een realiteit zijn.

Reformed. Ik wil graag even op je reageren. Wat je zegt is allemaal waar. Alleen God kan levend maken. Ik weet niet of ik u goed begrijp maar uw woorden roepen bij mij het volgende op:
Het is niet de bedoeling dat wij lijdzaam gaan zitten wachten totdat er iets gebeurd. God geeft ons een opdracht: 'zoekt'. En ook staat er: 'wie Mij met heel hun hart zoekt zal Mij vinden'en 'ik zal mij laten vinden' . Daarbij vind ik de vraag van de jongen goed en heb ik vragen bij wat u ; te gemakkelijk' vind.

Vaak stellen gelovigen zoveel eisen aan waar een avondmaalganger aan moet voldoen. Terwijl het juist als versterking bedoeld is. Dat betekend niet dat wij onbevlekt van zonden zijn. Integendeel. Maar de Vader nodigt ons aan tafel om ons te versterken 'opdat de reis ons niet teveel word' . Daarom is het jammer dat veel mensen zich tegengehouden voelt om aan het avondmaal te gaan. We hebben juist zo'n rijk evangelie.

Verder werk ik zelf in het middelbaar onderwijs en kom ik deze vraag vaker tegen. Hier zie ik een taak voor alle gelovigen. Leef het voor. Het is zo belangrijk om onze jongeren jaloers te maken. We hebben zo een rijke God. Hij nodigt ons elk avondmaal weer.. Wie zijn wij om Hem tegen te spreken?

echt vet dat iedereen hier zo diep over nadenkt.

controleer mij op alles hoor, maar zonde besef en alles maakt niet echt vrij. alleen maar depressiever zo leer ik in mijn omgeving.

ik ben een kind van God de almachtige. en ik bak er niet veel van! dat zal mijn hele leven zo doorgaan maar ik ben klaar met het nadenken over hoe slecht ik wel niet ben. mijn hart vind ongelofelijk veel rust bij het feit dat ik niet stil hoef te blijven staan bij het kruis van Jezus maar dat ik een leven van vallen en opstaan kan leiden waarin ik mijzelf elke dag weer aan Hem mag toevertrouwen. God vraagt geen perfecte Christenen (moet Christen dan ook met een hoofdletter trouwens?)maar vraagt om op Hem te vertrouwen. en dan ga ik dus echt niet elke zonde 6 keer tegen het licht houden om er besef van te krijgen.

opdat een ieder die in Hem gelooft; ik geloof, dus ik ben gered! Heer help mij vanaf nu met U te leven. ik ga geheid de mist in maar als ik kijk naar mijn eigen kinderen kan ik mezelf gewoon niet indenken dat u dan nog boos blijft als ik sorry heb gezegd. hehe. dat doen vaders niet.

o ja, Mr Vergunst. erg mooi verteld trouwens!

@Reformed: je zegt 'We moeten accepteren, voor God belijden, dat wij niets zelf kunnen, niet willen en zelfs God haten'.

Ik kan me niet voorstellen dat dat bij ieder mens zo werkt. Vanaf kinds af aan heb ik God nooit gehaat en wilde ik niets anders dan bij Hem horen en Hem volgen. Dankzij Gods genade. Ik heb nooit om een nieuw hart gebeden, omdat mij geleerd is dat ik van kinds af aan al een kind van God ben als ik dat geloof. En dat geloof heeft me altijd gesterkt.

MPVT: Ik heb eigenlijk al geprobeerd in mijn eerste reactie juist datgene van ‘te gemakkelijk’ te verwoorden. Het was bedoelt om een balans te brengen. Zoals ik al aangaf, er zit veel Bijbelse waarheid in wat Ds Vergunst schrijft. Dat is ook niet het punt. De balans is belangrijk, ook en juist voor een jongen (meisje) van 18 die om zich heen kijkt en ziet 100 christenen met 100 verschillende manieren van geloven in God. Die denkt, nou laat ik maar voor die kiezen dat is de meest makkelijke manier, of nou een beetje van deze is ook wel fijn want dat geeft me een veel beter gevoel …. Etc. En dan? Het komt aan op onderscheidingsvermogen waarvan alleen Gods Heilige Geest de goede kan geven. Daarom moeten we (jong en oud) terug naar de Bijbel, de Hele Bijbel, de God van de Hele Bijbel. De zorgelijke werkelijkheid is nu eenmaal dat velen van ons een beeld van God gedogen dat ver beneden het beeld is van wat God van zichzelf geeft in Zijn Woord. Er wordt een (eigen) god voorgesteld vanuit eigen verbeelding. Die naar ons kijkt zoals wij ‘hopen’ of denken dat hij naar ons kijkt, maar die in geen geval met dat beeld overeenkomt wat God van Zichzelf openbaart in de gehele Bijbel. En als het bij ons beeld van God mis gaat, omdat we Zijn Woord niet kennen, niet de moeite nemen om te ontdekken Wie Deze geweldige, machtige God is in wie wij zeggen te geloven en wat Hij voor ons gedaan heeft, dan gaan we met alles in ons leven de mist in. Dat wat u en ik denken van God bepaalt namelijk alles in ons leven, het bepaalt hoe wij denken over onszelf, over zonden, en over de redding die wij nodig hebben. Om een voorbeeld te geven, Als u heel Hoog van God denkt, zo hoog als God van Zichzelf uiteen zet in de Bijbel, dan is het logische gevolg dat u heel laag van uzelf denkt, dat zonden afschuwelijk zijn en dat u steeds meer en beter de noodzaak voor een Goddelijke redding gaat zien die Hij in Christus, Zijn Zoon geschonken heeft. Andersom, als wij een verstoord beeld van God hebben, waarbij wij zelf invulling denken te kunnen geven aan hoe en Wie God is en dus een lager beeld van Hem hebben als Hij van Zichzelf geeft in Zijn Woord, dan leid dit ongetwijfeld tot een verkeerd beeld van onszelf. We zullen hoger en meer van onszelf denken wat weer tot gevolg heeft dat we zonden, voor zover we ze al zien niet als volkomen afschuwelijk beschouwen en dus ook onze noodzaak voor een Goddelijke redding niet inzien. Een kleine redding zal dan voldoende worden geacht; “Ja, ok ik geloof wel, maar weet je, we zijn toch allemaal niet perfect, en God vergeeft mij want ik geloof in Christus, en Hij zegt dat wie in Hem gelooft niet verloren gaat maar behouden wordt, dus ik ben gered.” En hoewel daar waarheid in zit, laat dit tevens onze noodzaak zeer duidelijk zien. Hoe weten u en ik nu dat wij waarlijk geloven? Joh 3:16 is een absolute waarheid maar hoe kunnen wij geloven? Hoe weten wij zeker DAT wij waarlijk geloven? De mens in (door) zijn zondige, gevallen staat is niet in staat om te geloven. Er moet iets gebeuren waardoor wij kunnen geloven. Wat is dat? De mogelijkheid om te geloven. En wie de mogelijkheid heeft gekregen, zal dat ook waarlijk doen. (Joh 6:44) Daarnaast zegt Jezus dat er velen op die dag zullen zeggen “Heere Heere, …” (Matt 7) Maar Hij zal hen wegsturen, omdat Hij hen niet kent. Dat zullen er velen zijn, en dat zijn niet de mensen die leefden zonder geloof in God, dat zijn mensen die hier op aarde zeiden in God te geloven, daarom zullen ze zeggen ‘Heere Heere, ...’
God heeft ons Zijn hele Woord gegeven, van Genesis tot Openbaring wil Hij ons laten zien Wie Hij is, wat Zijn wil is voor ons leven maar ook en juist door de hele Bijbel heen laat Hij ons in een grote verscheidenheid aan manieren zien wat Hij heeft Gedaan om ons te redden en hoe. Opdat wij niet in onwetendheid zouden voortleven maar daadwerkelijk ons steeds meer gaan verheugen in zo’n groot en Heilig God, wie Hij is, wat Hij gedaan heeft. Jezus zei niet voor niets ‘Dit is eeuwig leven, dat zij U kennen, de enige ware God en Jezus Christus Die U gezonden hebt’ (Joh17:3) (Wat door Salomo ook al ervaren en opgeschreven werd ‘De vreze des HEEREN is het begin van wijsheid’ (Spreuken 1 ) En denk er maar is over na; Als wij gered zijn dan is dat niet in eerste plaats om ons ‘hachje’ te redden van een eeuwigheid onder de toorn van God en niet omdat wij een keuze maakten om te gaan geloven. Dat zijn allemaal ik-gerichte dingen. De Bijbel leert ons (o.a. 1 Cor 10:31, Psalm 73:25) dat als wij gered zijn dan heeft God dat gedaan voor Zijn Eigen eer, opdat wij zouden gaan geloven en Hem glorie toe zouden brengen door hier op aarde al tot Zijn eer te leven in alles wat wij doen en straks Hem een eeuwigheid te loven, aanbidden en prijzen. (Sola Gratia – Soli Deo Gloria)
We zijn zo zelfgericht, en beelden ons zoveel in, daar moeten we van verlost worden.
Ik beeld me in geen geval in dat ik al de wijsheid bezit, of een perfect leven leef, maar ik Bid God dat mijn beeld van Hem steeds groter wordt, opdat ik steeds kleiner wordt, dankbaarder, en Hij mij meer zal vervullen. Zodat ik hier al steeds meer aan het beeld van Zijn Zoon, Christus, gelijkvormig gemaakt wordt. Dat is tevens de grootste behoefte van mensen om mij heen.

Atumn: Laat ik aller eerst zeggen dat ik niets over jou persoonlijk nog jouw situatie kan, wil zeggen. Ik geloof echter in de Bijbel en de onfeilbaarheid van de Bijbel. Wat de Bijbel leert over de mens (en ik ga er van uit dat jij hier ook toe behoort ;-), in verhouding tot God, wordt o.a. kort samengevat in Zondag 2 van de HC Vraag 5. Lees ook de Schriftverwijzingen hierbij. Ik wil voorkomen om op jouw openheid in te gaan omdat me dit niet gepast lijkt om hier te doen. Ik hoop dat je wel met bovenstaande wat kan, dat God Zijn Woord in alle waarheid en volheid aan je wil openbaren en je tot een levend geloof mag komen. Zijn Woord is immers de kracht tot Zaligheid (Rom 1:16)! En als je dit reeds hebt ontvangen, dan zal je daarvan ook heerlijke bevestiging van Hem in ontvangen vanuit Zijn Woord en de realiteit van Hem in jou leven.

Hartelijke groet en Gods zegen!

@Reformerd: Bedankt voor je reactie. Ik geloof zeker dat de Bijbel het onfeilbare Woord van God is. En een levend geloof heb ik door Zijn genade en zegen ontvangen.

@Reformed:
"Het was bedoelt om een balans te brengen" enz.

Wat gebeurd er als je een weegschaal in balans houdt? Precies: niks!

"De zorgelijke werkelijkheid is nu eenmaal dat velen van ons een beeld van God gedogen dat ver beneden het beeld is van wat God van zichzelf geeft in Zijn Woord" enz.

Gelovigen én ongelovigen hebben een incompleet beeld van God, we zijn nu eenmaal mensen.
Natuurlijk blijft het nodig Hem steeds beter te leren kennen, maar voor bekering en geloof geldt altijd 'heden zo gij Zijn stem hoort'.
Een ongelovige hoeft niet eerst alle in en outs te weten, die moet zo benaderd worden dat alles uit de kast getrokken wordt om hem te bewegen tot geloof.

Is het echt zo makkelijk? Toen Jezus Levie in het tolhuis zag zitten, zei Hij: 'Volg Mij!' En wat lees je dan? En hij opstaande volgde Hem. Zo makkelijk is het, dit staat in de Bijbel! Is daarmee nu ook alles gezegd? Nee! Op een andere plaats zegt hetzelfde Woord van God: 'en hij (Levie) alles verlatende, volgde Hem.' Kijk dat is de prijs. Alles verlaten! Niet alleen je tolkantoor, je geld je.. vul maar in maar ook dat waar je stiekem je vertrouwen op stelde! Maak het niet moeilijker dan het is. Bekering is horen, opstaan en meegaan. Het koste je alles, maar het is tot eeuwige winst.

Hallo Vraagsteller,

hier een paar teksten:
Mat 13: 44 Het Koninkrijk der hemelen is ook gelijk aan een schat, in de akker verborgen, die iemand vond en verborg; en van blijdschap daarover gaat hij heen en verkoopt alles wat hij heeft, en koopt die akker. 45 Ook is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman die mooie parels zoekt. 46 Toen hij één parel van grote waarde gevonden had, ging hij heen en verkocht alles wat hij had, en hij kocht hem.

Luk 14: 33 Zo kan dan ieder van u die niet alles wat hij heeft, achterlaat, geen discipel van Mij zijn.

Heb. 12: 14 ...leid een heilig leven; wie dat niet doet zal de Heer niet zien.

Deze teksten laten zien, dat het alles kost, als je bij Jezus wilt horen. En wie geen heilig leven leidt, zal de Heer niet zien.
De tekst in Rom. 10 heeft in de context betrekking op Joden. Daar betekende het bekennen van Jezus met je mond dat je uit de Synagoge werd uitgesloten. (Joh 9: 22 ...want de Joden waren al overeengekomen dat, als iemand zou belijden dat Hij de Christus was, hij uit de synagoge geworpen zou worden.)

Als je uit de synagoge werd geworpen kon je aan het hele sociale leven geen deel meer nemen. Je kon geen rein vlees en eten meer kopen; de kinderen gingen in de synagoge naar "school" enz.
Met je mond belijden betekent dus niet een "lippenbelijdenis".
Jezus zegt zelf:
Mat. 7: 21 Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is. 22 Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? 23 Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!
Reageer gerust. Ik communiceer er graag over: emaildfj1@gmail.com

Evantorisch: De balans omdat de Bijbel vaak van meerdere waarheden spreekt die wij beiden hebben te geloven en omarmen. Jezus zegt bijvoorbeeld dat een ieder die in Hem gelooft eeuwig leven heeft (Joh 3) en tegelijk zegt Hij ‘niemand kan tot Mij komen (in mij geloven) tenzij de Vader hem trekt.’ (Joh 6)
Beiden woorden dienen we serieus te nemen, te geloven. Het is onze Heiland (vol van genade en waarheid) die het zegt. De error, de dwalingen en misleidingen ontstaan als wij mensen het ene ‘willen’ geloven/benadrukken ten koste van het andere. Daar gaat het fout.

Het is hetzelfde met het Beeld / Kennis van God.
Jezus zei niet, “…Dat zij U mogen kennen de enige Ware God, maar dat gaat ze toch niet lukken.’
God schenkt wijsheid en vermogen, aan een ieder naar Zijn welbehagen, om Hem te (leren) kennen. God heeft Zichzelf geopenbaard in Zijn Zoon (Joh 1:18, Col 1:15). In die mate dat het voldoende is voor ons om een leven vol geloof, verwondering, dankbaarheid en volle overgave te leven om Wie Hij is en wat Hij gedaan heeft. Want het stopt niet als wij gerechtvaardigd zijn, als we wedergeboren zijn. Dan is het niet ‘Oh, nou, ik ben gered, gelukkig’. Dan begint het ware (eeuwige) leven van volle overgave en ijver voor Zijn Glorie pas! God heeft goede werken voor ons bereid om die te doen tot eer van Hem (Ef 2:10)

We hebben boven alles een compleet Boek met daarnaast veel geschiedenis en talloze middelen, wat velen in de historie van deze wereld nooit (in deze mate) gehad hebben. Aan ons is veel gegeven. En zoals Jezus zei; ‘aan wie veel gegeven is, van die zal veel gevraagd worden’(Luk 12:48)
We dienen ons niet te verschuilen in een bedrieglijke veiligheidszone van uit het verband gehaalde teksten, of hieruit voortvloeiende leerstellingen, een uitverkiezing of te berusten in een beslissings en ik-gericht geloof. We dienen net als de mensen in Berea (Hand 17) te onderzoeken of deze dingen zo zijn en ons met honger naar de volle raad van God (Hand 20:27) uit te strekken en ons dagelijks in omgang met Christus te begeven die voor ons DE openbaring is van God Zelf.

Hier wil ik het graag bij laten, laten we een ieder voor onszelf voortdurend onderzoeken of we werkelijk in het geloof zijn. (2 Cor 13)

Ik stel nergens dat de ene waarheid ten koste moet gaan van de andere.
Het gaat erom welke waarheid iemand op een bepaald moment nodig heeft.
En dan ga je niet tegen iemand die Jezus nog niet kent zeggen dat hij niet tot Hem kan komen tenzij de Vader hem trekt.
Op die manier reik je hem met de ene hand iets aan Joh.3, terwijl je hem met de andere hand tegenhoud Joh.6. (die tekst zei Jezus nádat de menigte Hem in ongeloof had afgewezen)
Wat zoiemand nodig heeft is dat hij inziet dat hij onvoorwaardelijk tot Jezus mag gaan.
Daarna kan zijn kennis over God groeien, en gaat hij ook begrijpen dat God hem getrokken heeft.

Verder moet je niet net doen alsof ik bedrieglijk teksten uit het verband haal.
En ik heb ook nergens gesuggereerd dat het met de wedergeboorte klaar is.
Het lijkt me inderdaad beter het hier maar bij te laten.

Ik hoop dat vraagsteller inziet dat de weg naar Jezus vrij is, en dat hij of zij niet eerst een uitgebalanceerde kennis van de Bijbel en God hoeft te hebben.

@ Reformed, ik vraag me serieus af of God wil dat wij zo geloven als je beschrijft. Ik ben het helemaal met je eens dat God zo groot is, voor ons niet te bevatten. En dat wij dat niet eens volledig snappen en daarom zelfs als we met al ons ongeloof, onwil, onmacht en zonden voor Hem buigen, daarin nog Zijn Heiligheid tekort doen. Het is bijbels ja dat we van ons zelf niet eens willen zoeken naar Hem, en zeker ook de opdracht: bekeert u!
Maar, ik lees niet echt dat de mensen die tot Hem getrokken werden, het zo beleefd hebben als jij beschrijft. Ik denk eigenlijk dat God wil dat we NU gaan geloven in Hem. Niet dat we dan gelijk 'gered' zijn, al kan dat natuurlijk wel, maar ik denk dat Hij ons alles wat nodig is, zal leren. Hij wil toch dat we naar Zijn wet leven? Er mag toch geen dag verloren gaan eigenlijk? Als ik daaraan denk, zou ik wel willen dat Hij me nu Zijn genade wilde geven, zodat ik tot eer van Hem zou kunnen leven.
Ik ben bang dat je met jou denkwijze toch voorwaarden schept, die niet nodig zijn.
Wat vindt je van het onderstaande verhaal? http://www.refdag.nl/opinie/christelijk_geloof_paart_eenvoud_aan_diepte_1_797827
Het laat mij zien dat de Bijbel toepasbaar is voor zoveel mensen en plaatsen en culturen. En dat het geloof eenvoudig is, maar dat er onpeilpaar veel diepte in zit!
Hartelijke groet

Ik zit te denken: als je staat voor God, dan "ben" je nog niet (in Hem). Daarvoor is continue 'conversio' (bekering) nodig.

Justin: In grote lijnen ben ik het volledig eens met de inhoud van dit artikel. Maar eerlijk gezegd doet dat niet af van wat ik hier heb geschreven. Bovendien heb ik meerdere malen letterlijk benoemt dat ik het ook eens ben met wat Ds Vergunst schrijft, wat ik dan vervolgens niet zelf nog letterlijk hoef te herhalen in wat ik daarna schrijf. Dit kan men lezen als men daadwerkelijk leest wat er staat. Ik geloof dat als je dit voorlegd aan Ds Vergunst zelf, dat hij het hier niet mee oneens zal zijn. (Niet omdat ik het geschreven heb, maar omdat de Bijbel het zegt)

In het licht van de vraag (vraagsteller) en genoemde opmerkingen hierin heb ik geprobeerd vanuit de Bijbel een balans te brengen en aan te geven wat ook vandaag de dag de oorzaak/gevolg is van beide kanten, te makkelijk en te moeilijk. Als we gewoon lezen wat de Bijbel zegt, en verlangen naar de volledige raad Gods hierin, de schat in de akker, en niet bv een deel op een moment en een ander deel op een ander moment, of alleen maar focussen op een bepaald gedeelte. Dat deed Jezus niet en dat deed Paulus ook niet. Ja, de schrijver van de Hebreeen brief benoemt het als melk en wilde dat men daar niet bij bleef maar over zou gaan op vast voedsel. Maar daar is hier al geen sprake meer van (als ik lees wat hier allemaal gezegd wordt) (De mensen in zijn tijd wisten bovendien (bijna) helemaal niks van Christus, en zij kregen al de brieven van Paulus toegestuurd! (Kijk naar wat wij inmiddels hebben, weten, etc. Het wordt alleen maar belangrijker om vanaf het begin alles to horen/benoemen opdat we niet verdwaald raken, eigen/zondige wegen gaan)

Justin, mensen die getrokken worden en het niet zo ervaren zoals jij benoemt: Bijbelse voorbeelden, uiteraard pinksteren, maar meer individueel; Lydia 'wiens hart de Heere opende ...' Dan zou je kunnen zeggen, zij diende de Heere al. Ja maar daaraan zien we juist, dat alleen met vernieuwde ogen van verstand, door de Heilige Geest, wij werkelijk gaan verstaan, geloven en behouden worden. En nee, wij moeten niet lijdzaam toezien todat dit gebeurd is, dat deed Lydia duidelijk ook niet. (dat heb ik nergens gezegd nog gesuggereerd. Lees hetgeen ik geschreven heb nog maar volledig na) Wij dienen ons in geloof te bekeren en onder de verkondiging van Zijn Woord te begeven, dat is de door God aangewezen / bevolen manier. We dienen tevens uit te zien, God te smeken om een nieuw hart wat God Zijn kinderen belooft. Want zonder dat levendmakende werk is er niets. En door de rechte verkondiging van het Woord kan/wil de Heilige Geest dit werk doen, ons de ogen openen.
Andere voorbeelden, de Kamerling, de Emmaus gangers, en uiteraard Paulus zelf. En zeg nu asjeblieft niet, 'niet iedereen heeft een Paulus bekering, en hij geloofde/bekeerde zich niet eens in eerste instantie, etc', dat is niet waar het om gaat. Het gaat om het bovennatuurlijke werk wat in al de harten hetzelfde is geweest, wat opzichzelf een mysterie is maar wat we niet moeten verzwijgen omdat het bovennatuurlijk is. Het is immers nog steeds hetzelfde, heeft ook nog steeds dezelfde uitwerking en het is altijd de soevereiniteit van God hierin.
Al het oude wordt nieuw. En dit kan ook over een langere periode bekeken pas zichtbaar worden, dat klopt, het allerbelangrijkste is dat het gebeurd is, en de Bijbel leert ons duidelijk dat dit niet onopgemerkt blijft.

Voor meer recente voorbeelden (en tevens waardevolle Bijbelse getuigenissen) raad ik aan om bv de Hymns (Met verhalen erachter) van o.a Charles Wesley ('And can it be'), August Montague Toplady ('Rock of ages'), Charlotte Elliott ('Just as I am') Isaac Watts (When I survey the wondrous cross) en Robert Murray McCheyne (Wachtwoord der Hervormers!) te lezen. Deze mensen hebben vaak letterlijk beschreven hoe dit 'trekken' van God de Vader ging (gaat), en hoe zij en talloze anderen dit ervaren hebben. Wonderlijk, en ook voor een jongen van 18 die juist over deze meest wezenlijke dingen van dit leven nadenkt en spreekt.

Een groot obstakel is en blijft dat wij trotse zondaars zijn, die niet willen geloven in een God die tegelijkertijd de Rechtvaardige en in Zijn Zoon ook De Rechtvaardiger is. Als wij dat zelf niet geloven, hoe zullen wij anderen dit onderwijzen dan? Niets is van ons, 0%, 100% van Hem, sola gratia. En tegelijk moeten wij komen! Dat is de waarheid. Dit is geen eigen verzinsel, dit is wat God ons leert in Zijn Woord, geschiedenis, eigen leven en in levens om mij heen. En ik onderwijs liever een God van de hele Bijbel, in al Zijn geopenbaarde Glorie, dan eerst de ene helft dan de ander, of helemaal dingen verzwijgen omdat we ze niet kunnen bevatten.
God zei bij monde van de profeet Hosea 'Mijn volk gaat verloren door een gebrek aan kennis'. Dat is nu niet anders in veel gevallen.
Veel kinderen van de reformatie / puriteinen door wie God rijkelijke zegen heeft gegeven en nog geeft, zijn van kinds af aan opgevoed en echt onderwezen met het hele Woord. Maar ook en juist ook met de HC, de WCF (Westminster Confeesie of Faith en bijbehorende catechismus), waarin de complete Heilsgeschiedenis, de leer van de Bijbel, heel fijn/gedetailleerd en begrijpelijk uiteen gezet wordt. Daarom konden zij zo goed en sommigen al heel jong onderscheiden Wie God is, wie zij waren, wat hun redding was, en wanneer dit daadwerkelijk plaatsgevonden had in hun leven.

Justin ik zou het er bij laten :-) voor wat dit onderwerp en platform betreft. Dus mocht je alsnog verder willen spreken (voor anderen uiteraard ook) email.reformed@yahoo.com

Hartelijke groet en Gods zegen toegewenst!

@ reformed, dank voor je uitgebreide reactie. Het beantwoord niet helemaal de dingen die ik schreef. Ik begrijp wel wat je wilt zeggen over hoe God werkt door de Heilige Geest. Dat werk ontken ik zeker niet. Maar je bent wel redelijk voorwaardelijk aan het denken over bekering. Lees je: bekeert u (maar ken eerst de hele bijbel van G tot O)? Ik denk wel dat het omgekeerde waar is: wie onderwezen wordt in de gehele bijbel van jongs af aan, heeft veel meer voedingsbodem om tot geloof te komen. Gelukkig maar! Maar God vraagt m.i. éérst om geloof. Wat we overigens alleen maar door de Heilige Geest kunnen hebben. Met Christus' borgwerk als grond.

Ik ben ook benieuwd of je het genoemde artikel hebt gelezen. Dat geeft wat richting in het denken. Het christelijk geloof is beschikbaar voor de aller eenvoudigste ziel en de meest diepe denker. Het is eenvoudig en diep tegelijk. Als een prachtig uurwerk aan een kerktoren. Iedereen kan zien hoe laat het is. En kan de mooie wijzerplaat bewonderen. Maar ga je in het uurwerk zelf kijken, sta je versteld van de mysterie ervan en heb je vele vragen. er is kennis nodig om in door te dringen. Levend geloof heeft ook vragen en wil ook het uurwerk vanbinnen begrijpen. De Maker zal dat aan de één meer en aan de ander minder Zelf leren. Maar het belangrijkste blijft om te weten hoe laat het is.
Prachtig beeld!

Met liefde en uit bewogenheid dan toch nogmaals terug. En Justin ik had het artikel ook gelezen, zoals ik al aangaf, en heb ook de prachtige illustratie gelezen omtrent het uurwerk! Voor een tweede keer inmiddels ;-).
Maar ik krijg helaas de indruk dat je nog niet of niet volledig gelezen hebt wat ik tot nu toe geschreven heb. Ik heb namelijk geen (aanvullende) voorwaarde(n) gecreëerd.
Maar daarom bood ik je aan om te mailen: mail.reformed@yahoo.com (Daar zit geen (rare) organisatie achter, is gewoon een mailadres van mijzelf) Lees het nog maar is door (wel eerst volledig lezen dus) en mail mij waarin je denkt/vindt dat ik voorwaarden schep. Dan zal ik het je proberen uit te leggen dat dit het niet is, niet wat ik zeg nog wat ik wil suggereren.
Het hele punt waar het om draait, ook en juist in het licht van de vraag van de jongeman, hoe weten hij, jij, ik en al die andere mensen die zeggen te geloven (makkelijk & moeilijk en alles wat er tussen zit) nu zeker DAT wij ook geloven, dat is namelijk het allerbelangrijkste voor ons als wij zeggen te geloven. Talloze mensen, tot diep in onze eigen gelederen, belijden immers met hun mond maar leven praktisch als atheïsten, alsof er geen God is die hen eenmaal ter verantwoording zal roepen, alsof er geen God is Die een duidelijke en goede wil voor hun leven heeft. Alsof er geen God is Die vanuit grondeloze barmhartigheid Zijn Zoon gegeven heeft voor het behoud, reiniging en bevrijding van Slavernij van de zonden voor hen die waarlijk geloven in Hem. En ze doen op deze manier de naam van God zoveel oneer aan! (Rom 2) Want de wereld kijkt naar, luistert naar en spreekt met hen en zegt in het hart en tegen anderen: 'Dat een Christen?!' God heeft er een afschuw van.
Velen (juist ook van deze mensen) sussen hun geweten met vreselijke excuses, ‘Ik Geloof Toch! Maar ik blijf nu eenmaal een zondaar’, ‘Ik doe m’n best hoor’, ‘God is liefde hoor!’ ‘Je hoeft het allemaal niet zo moeilijk te maken hoor, we hoeven niet alles te weten, we hoeven alleen te geloven’, of juist ‘Het moet je maar gegeven worden’, ‘Ik hoop dat ik uitverkoren ben’ .. en men blijft in hun eigen en gezapige, lauwe, ongelovige leven voortleven onder een gruwelijke dekmantel van samengevlochten excuses. Ze zijn duidelijk niet wederom geboren, en velen leven voort in hun oude, geestelijk dode en onwetende leven, met een dood geloof, en vaak ook nog in de veronderstelling/hoop dat er zoiets is als ‘goedkope genade’. Het heeft vaak als diepste oorzaak, we weten niet (meer) Wie God is. En als je het ziet, hoort of leest denk je, zou je het willen uitroepen; “ONTWAAKT gij die slaapt en staat op uit de dood, en Christus zal over u lichten. Ziet dan, hoe u voorzichtig wandelt, niet als onwijzen maar als wijzen”! (Ef 5)
En bovenstaande (voorgaande) is niet (ver)oordelen maar aan de hand van de praktijk laten zien, benoemen, wat de Bijbel ons leert en waar God ons in Zijn hele Woord voor waarschuwt. We roepen zo vaak ‘Ja maar God heeft ons behoud op het oog’ Ja, maar zie dan ook waarvoor Hij je waarschuwt opdat je niet omkomt.(En ik haal hierbij niet iedereen over een kam maar er is bij God geen ‘grijs’ of ‘tussen’ gebied, we zijn behouden, of we zijn het niet.

Lees o.a. mijn eerste reactie nog maar is en lees de (Bijbelse) Hymns ook is werkelijk die ik aangehaald heb en het van harte mee eens ben, dan had je namelijk ook al kunnen lezen dat ik geen (aanvullende) voorwaarden (wil) stel(len).
Wat denk je dat de Hymnwriter wilde zeggen (?) toen hij schreef;
'.. Nothing in my hands I bring,
simply to the cross I cling,
naked come to Thee for dress,
helpless look to Thee for grace,
foul I to the Fountain fly,
wash me Savior or I die.

Ds. Vergunst benoemt ook nog een stukje bijzondere & ware tekst letterlijk uit een ander couplet van deze Hymn, zoek het maar is op!

De illustratie van het uurwerk is prachtig Justin, maar zoals je zelf al benoemde, de tijd is heel belangrijk, zo niet het belangrijkste. Als de klok op 1 of 5 minuten voor twaalf staat, is de binnenkant nog steeds heel mooi, maar heb jij, heb ik, geen tijd meer en is het enige wat telt; ben jij, ben ik, geborgen in het reddende bloed van Jezus Christus, ben je wederom geboren? En aangezien wij geen van allen onze tijd in eigen hand hebben, is het NU de wel aangename tijd, het heden der genade. "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken ...” (2 Pet 1:10) En blijf altijd er naar jagen, niet alsof u het op enig moment ‘gegrepen’ hebt .. ! (Fil 3: 12,13,14) Leef voortdurend alsof het 5 voor 12 is, roep het met de tollenaar uit, en aanschouw de Zaligmaker zoals die ene moordenaar aan het kruis die hulpeloos, ellendig en volledig onbekwaam het uitriep ‘Heere gedenk mij’, die op hetzelfde moment behouden was! Daar aan het kruis, daar werd hij in één en hetzelfde ogenblijk gerechtvaardigd, vergeven, ontving hij geloof, werd hij wederom geboren en begon het eeuwige leven. (was hij door de Vader getrokken tot de Zoon!)

(Met alle respect, liefde en eerbied) maar er wordt gesproken/gedaan alsof ik hier in enige of meerder opzichten 'abracadabra' spreek. En vervolgens wordt gezegd; 'Ik geloof niet in de God waar jij het over hebt' 'jij schept voorwaarden' 'hoe kun je dit zeggen' ‘alles komt dan wel op z’n tijd, als God het wil’ ‘Ik weet niet of God wil dat wij zo geloven’ ‘Dit moet je nu niet zeggen’ .. Etc. Lieve mensen, deze dingen die ik benoemt heb en vanuit de Bijbel in alle oprechtheid heb geprobeerd te brengen, zijn onderdeel van de fundamentele basis beginselen van het Christen zijn, van het algemeen ongetwijfeld Christelijk geloof. Hierna zijn er nog steeds enorme diepten, hoogten en breedten om aan ontdekt te worden waar u in 100 of 1000 levens niet genoeg aan zou hebben al zouden ze u gegeven worden! Ja, we moeten alleen geloven en we zijn gerechtvaardigd door geloof ALLEEN in het bloed van Jezus Christus, en dat niet van uzelf, het is een gift, de genade van God. (Ef 2:8) En dat doet niets af van wat ik hier geschreven heb, sterker nog, het benadrukt de noodzaak die Jezus, Paulus, Discipelen en talloze Godvruchtige mensen in de geschiedenis uit bewogenheid ook benadrukten naar de mensen om hun heen; bent u in het geloof? en hoe weet u dat u in het geloof bent?! Deins hier niet voor terug maar onderzoekt dit! We hoeven niet in onzekerheid voort te leven. Als ik zeg ‘alles komt wel op z’n tijd, als God het wil, ik kan toch niet alles weten ineens’ enzovoort… Dien ik op datzelfde moment goed te onderzoeken of ik mezelf hiermee niet voor de gek houd. Of dit ten diepste niet een excuus is om niet teveel tijd aan de dingen van God te (hoeven) besteden, mijn eigen leventje door willen leven, bang zijn voor uitkomsten van zelfonderzoek. En noem maar op!
Denk daar toch niet licht over, stel het niet uit of ga er niet van uit dat u daar vanzelf of later aan ontdekt wordt. We zijn mensen en blijven mensen, we bedriegen onszelf zo snel, ons hart houdt ons zo makkelijk voor de gek en maakt ons van nature van alles wijs en zelfs opstandig tegen God en Zijn Woord. (Jer 17:9 "Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het wie zal het kennen") Ook en juist misschien ook wel ten aanzien van het geloof. De satan is zo listig en gebruikt zelfs Gods Eigen Woord! (De Waarheid) om te misleiden. Kijk naar wat hij tegen de Heere Jezus zei tijdens de verzoeking. Dat stond letterlijk geschreven, en was waar! En als de Heere Jezus geluisterd had, was het nog steeds waar, maar waren de gevolgen niet te overzien geweest. Christus wist ook dat het waar was wat satan aanhaalde, wat hij misbruikte, maar Hij wist ook dat Hij de wil van Zijn Vader moest doen en niet die van satan. (over omgaan met twee waarheden gesproken)
We kunnen satan de schuld geven die op de meest listige manieren ons verleid, ons dingen influistert, ons het geweten probeert te sussen, juist ons Christenen. Maar door hem de schuld te geven zijn we niet behouden, hebben we geen eeuwig leven. We moeten wederom geboren worden opdat we opstaan in een nieuw leven met Christus in Wiens bloed wij gerechtvaardigd zijn en door Wie wij in staat gesteld worden/zijn te strijden tegen de boze en zijn werken, te leven tot eer van God en in te gaan als gezegenden van de Vader.

Is het goede vrijdag EN pasen geweest in uw, jouw en mijn leven, dat is de vraag. Bent u gestorven EN opgewekt met Christus (Kol 3) en zoekt u nu de dingen die boven zijn? En dan nogmaals tot slot, dit komt alleen door een waar geloof in Jezus Christus, Zijn reddende EN reinigende bloed. Maar zoek geen berusting/bevestiging in een ‘mond’ geloof, een door u gemaakte beslissing, of ga er niet op wachten. Erken dat u niet kan geloven van uzelf (‘Naked come to Thee for dress, Helpless look to Thee for grace’) werp u in deze onbekwaamheid, hulpeloze toestand op Christus (zoals de moordenaar aan het kruis) en smeek God (‘IN De Rots der eeuwen’) om genade, een nieuw hart waarmee u Hem kan dienen en verstaan, pleit op Zijn beloften vanuit Zijn Woord, en zoek in Zijn Woord de bevestiging van het ware geloof in uw leven, Hij is de Getrouwe! Vertrouw niet op wat uw verstand/uw hart u ingeeft, in wat uw ouders zeggen, niet in wat uw omgeving zegt, niet in wat een/uw predikant zegt en niet in wat ik zeg; wat Gods hele Woord zegt, dat is waarheid en leven.