Schimmelinfectie Candida (2)

Beste mevrouw Van Beest, ik wil even reageren op vraag en antwoord 'Schimmelinfectie Candida'. De vraag van dit meisje komt me bekend voor. Ik loop zelf ook al een tijdje met deze klachten rond en durf het eigenlijk ook tegen niemand te zeggen. Kunt u mij vertellen hoe het komt dat je het wel/of niet krijgt en of het schadelijker wordt naarmate je er langer mee blijft lopen? En als je er eenmaal vanaf bent, kan het dan niet meer terugkomen? En als ik naar de dokter ga, komen m’n ouders dat zeker ook te weten? Dan kan ik het maar beter vertellen voordat ik ga?

Afscheiding hoort bij de vrouw. Een droge schede is zeer onaangenaam (dit komt o.a. voor in de menopauze als de oestrogeenproductie is gestopt). Het vocht komt uit de vaginawand en deels uit andere slijmklieren. De normaal in de schede aanwezige bacteriën (lactobacillus) zorgen door melkzuurvorming voor een 'zuurmilieu' wat een beschermend effect heeft. Hierdoor kunnen andere bacteriën niet groeien. De hoeveelheid afscheiding wisselt per vrouw en is ook afhankelijk van de cyclusdag (hormonen hebben invloed op de vochtproductie).

Indien er een verstoring van het milieu in de schede optreedt waardoor de zuurgraad verandert, bijv. ten gevolge van een lange menstruatie -of gebruik van antibiotica (waardoor de lactobacillen gedood worden en andere bacteriën kunnen gaan groeien), of overmatig zeepgebruik of het tegenovergestelde; geen goede hygiëne, of bij suikerziekte- kan er een abnormale afscheiding en een vaginitis (ontsteking van de schedewand) ontstaan. Genoemd kan worden: niet- specifieke vaginitis (bacteriële vaginose).

Candida albicans (schimmelinfectie) geeft vaak branderigheid en jeuk en wittige wat brokkelige afscheiding.Deze infecties worden niet onder de geslachtsziekten gerekend omdat ze zonder geslachtsgemeenschap ook voorkomen. Bij geslachtsgemeenschap kunnen ze wel overgedragen worden. De specifieke seksueel overdraagbare ziekten (SOA's) waarvoor geslachtsgemeenschap een voorwaarde is, zijn: trichomnas vaginalis, herpes-simplex vaginalis (virus)infectie, chlamydia trachomatis en nog de ernstige aandoeningen (lues, gonorroe).

Uit deze opsomming moge duidelijk zijn dat om de juiste oorzaak te ontdekken onderzoek onvermijdelijk is om een goede behandeling in te stellen. Helaas komen vaginale infecties (afhankelijk van de oorzaak) wel terug. Dit is nog al eens het geval met candidavaginitis (zeker tijdens zwangerschap). Ik hoop door deze korte introductie wat helderheid gegeven te hebben.

Nu de rest van de vragen: Ernstiger worden bij er lang mee door lopen is niet ongebruikelijk, vooral bij de schimmelinfectie is dit het geval. De klachten (jeuk en brokkelige afscheiding) dringen dan wel tot behandeling. De huisarts heeft een zwijgplicht voor volwassen patiënten. Natuurlijk behoeft niet alles aan ouders verteld te worden, maar ik zou toch voor grote openheid pleiten. Ik denk zo dat dat men afscheiding altijd verbindt met geslachtsgemeenschap. Maar ik heb uitgelegd dat dit niet zo is.
Hopend dat dit voldoende antwoord is.

A. C. van Beest