Pathologische leugenaar
dr. J. van der Wal | 4 reacties | 01-05-2014| 10:25
Vraag
Mijn ex is een pathologische leugenaar. Hij liegt echt over alles en als dat uit komt legt hij de schuld bij de ander. We hebben samen een dochter van vijf maanden. Ik wil graag weten hoe schadelijk is dat voor haar in haar jeugd om zo'n vader te hebben? Ik zit met mijn handen in het haar, want ik vermoed ook dat hij een alcoholprobleem heeft. Gaat dit vaak samen?
Antwoord
Als we te maken krijgen met mensen die ons bedriegen, schaadt dat het vertrouwen. Als een ouder tegen zijn kind liegt, schaadt dat het vertrouwen in de liegende ouder. Bij jonge kinderen komt daarbij dat ook het vertrouwen in andere volwassenen wordt geschaad. Een ouder is immers een voorbeeldfiguur, die model staat voor andere volwassenen. Dat is wat ik in het algemeen kan antwoorden op dit deel van uw vraag.
Het tweede deel betreft een vermoeden van alcoholmisbruik. Dat is te vaag om daar vervolgens iets over te zeggen. Vaak zie je dat mensen die middelen misbruiken over dat misbruik vaak niet de waarheid spreken. Maar of er een relatie is tussen liegen als algemeen gedragskenmerk en alcoholmisbruik, is mij niet bekend.
Tot zover een antwoord op de vraag. Ik ben zo vrij daar nog iets aan toe te voegen. Het valt me op dat u behoorlijk kritisch, zo niet eenzijdig negatief spreekt over uw eerdere echtgenoot. U schrijft: "Hij liegt echt over alles en als dat uit komt legt hij de schuld bij de ander." Dat is erg sterk en ook eenzijdig uitgedrukt. En hoewel u slechts een vermoeden hebt van alcoholmisbruik, vraagt u al wel naar een verband met veel liegen. Tenslotte spreekt u over schade voor uw kind door de invloed van vader. Er zal ooit een tijd zijn geweest, dat u ook andere, positieve kanten aan uw ex-echtgenoot zag. Zijn die nu dan allemaal weg?
Het is goed en nodig om uw kind te beschermen tegen schadelijk gedrag van anderen. Maar besef wel dat een strijd tussen ouders minstens zo schadelijk is voor de ontwikkeling van een kind. Een kind komt daardoor in de klem van een loyaliteitsconflict. Het durft zich niet goed toevertrouwen aan beiden en daarmee kan ook het zelfvertrouwen zich niet goed ontwikkelen. Mijn advies is dat u in overleg met uw huisarts kijkt of u gebaat bent bent bij een pedagogisch advies over hoe u als ouders in de gegeven omstandigheden het beste kunt omgaan met elkaar, zodat uw kind de ruimte ervaart om van u beiden te houden. Als het ouder wordt, zal uw kind vanzelf ontdekken wat het heeft aan haar vader en moeder en daarin eigen keuzes maken over de omgang met u en de vader.
Dr. J. van der Wal
Dit artikel is beantwoord door
dr. J. van der Wal
- Geboortedatum:31-01-1955
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Dordrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Eleos en divisiemanager De Hoop.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dit familielid van ons wil dus niets meer met hem te maken hebben... Zo'n verbroken relatie laat wel sporen achter! Maar terug wil ze nooit en te nimmer.... Voor een huwelijksrelatie is vertrouwen nodig. Ik denk dat dus niet goed mogelijk is met zo'n persoon en dat het voor een kind ook beter is, om zoveel mogelijk in een veilige situatie op te groeien.
Dr. van der Wal zegt dat liegen veel voorkomt bij een verslaving, dat is mij ook bekend. Ik weet ook niet in hoeverre vastgesteld is dat deze persoon pathologisch leugenaar is en in hoeverre vastgesteld is dat hij verslaafd is en wat er eerder was!?
Maar hoe dan ik ook, ik wens de vraagstelster veel sterkte en wijsheid toe.
Je mag hulp een steun zoeken bij God en de mensen!
Zoals erg vaak heeft het gedrag wat iemand laat zien te maken met het verleden. Niet om daarmee goed te praten wat iemand doet. Echter mis ik erg vaak het in perspectief kunnen plaatsen van dingen. Daardoor gaan we gemakkelijk mensen veroordelen. Zijn mensen die in eerste instantie iets of veel voor ons betekende, op eens niets waard meer. Het is allemaal zo zwart-wit ineens.
Met m'n autisme spectrum stoornis weet ik heel goed wat het is om zwart-wit te denken. Dat kan ik dan ook. Echter door enige vorm van zelfreflectie toe te passen en je ratio te gebruiken, kan je naar het bredere geheel kijken. Niet zelden laten we ons oordeel veel te veel van ons gevoel afhangen. Blijf bij de feiten.
Enfin, dhr. van der Wal, noemt als reden dat de ouders hebben gelogen tegen hun kinderen. Mag ik daarnaast aandragen, dat het ook mogelijk is dat de vraagsteller zich nooit gehoord gevoeld heeft. Dat hij niet serieus genomen werd? Als je dat lange tijd niet hebt gehad, kan je op den duur ook gaan liegen over van alles. Je wordt toch niet serieus genomen. Waarom zou je dan nog open en eerlijk zijn naar anderen, met de kans dat je gekwetst wordt. Ik spreek uit ervaring, maak dit helaas persoonlijk nog regelmatig mee.
Nu wil ik het niet opnemen voor je ex-vriend noch voor jou. Je hebt zorgen over je dochtertje van 5 maanden. Daaruit concludeer ik dat het allemaal nog erg vers is (de scheiding). Zoals dr. van der Wal al aangeeft, zoek alsjeblieft professionele hulp. Blijf er niet mee zitten. Wel hoop ik dat je niet op wraak achtige manier te werk wil gaan, want dat levert niets op. Blijf, hoe moeilijk het ook is, hem zien als de vader van zijn dochtertje, net zo goed als jij dat bent.
Ik wens je in alles Gods onmisbare hulp en leiding toe.
