Rode Zee en doop

Ds. G.A. van den Brink | 2 reacties | 21-02-2014| 16:15

Voor ds. Van den Brink. Ik lees in het gebed in het doopformulier: “Gij Die naar Uw streng oordeel de ongelovige en onboetvaardige wereld met den zondvloed gestraft hebt, en den gelovigen Noach zijn acht zielen uit Uw grote barmhartigheid behouden en bewaard; Gij Die den verstokten Farao met al zijn volk in de Rode Zee verdronken hebt, en Uw volk Israël droogvoets daardoor geleid, door hetwelk de Doop beduid werd.” “Door hetwelk de doop beduid wordt?” Kunt u mij uitleggen hoe dan?

Beste vragensteller,

Dank voor deze mooie vraag. De analogie van zondvloed en doop treffen we aan in 1 Petr. 3:21. De verwijzingen naar de zondvloed en de Rode Zee komen reeds voor in het doopboekje van Luther uit 1523. Het Nederlandstalige doopformulier heeft een sterk Lutherse achtergrond. Dat blijkt dus onder andere in deze verwijzingen.

De gebeurtenissen van de zondvloed en van de doortocht door de Rode Zee hebben als gemeenschappelijk kenmerk, dat het water allen vernietigt die vijanden zijn van God maar tegelijkertijd Zijn volk bevrijdt. Diezelfde eigenschap heeft ook de christelijke doop. Het maakt radicaal onderscheid tussen hen die bij God behoren en zij die dat niet doen. Het water van de doop verwijst dus enerzijds naar de dodelijke en angstaanjagende eigenschappen van het water. Voor de Joden die geen zeevarend volk waren, gold dit eens te meer. In geestelijk opzicht betekent dit dat wij bevrijd worden uit een vijandige en goddeloze wereld. De oude wereld van voor de zondvloed ging ten onder, evenals Farao en zijn leger. Zo vergaat het een ieder die niet in Christus is. Tegelijk maakt de doop de tweedeling zichtbaar: degenen die wél gedoopt zijn, zijn door het water heen, bevrijd en verlost van het oude bestaan en rijzen op in een nieuw leven.

Wellicht vraag je nu: geldt dit voor ieder die wordt gedoopt? Het antwoord is “nee”. Denk aan Simon de tovenaar (Hand. 8:13,21,23). Maar wat wel zeer belangrijk is, is dat de kerk slechts die mensen mag toelaten tot de doop, van wie ze mag geloven dat zij van het oude zijn bevrijd en voor wie alles nieuw is geworden (2 Kor. 5:17). Dat kunnen volwassenen zijn, dat kunnen ook kinderen zijn. Als er geen grond is om dit oordeel der liefde op iemand van toepassing te achten, zou de kerk er goed aan doen die persoon niet te dopen. Maar als dat oordeel der liefde er wel mag zijn, geeft de verwijzing naar de zondvloed en naar de doortocht door de Rode Zee iedere gedoopte veel reden tot dankbaarheid en vreugde. Het laat ons zien uit wat voor grote nood en dood wij zijn verlost.

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

248 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven