Transpersoonlijke therapie

E. (Betsy) Westeneng | Geen reacties | 17-02-2014| 13:04

Wat is transpersoonlijke therapie? Is deze vorm van therapie bijbels verantwoord? Deze vorm van therapie wordt mij door bekenden aangeraden, maar als ik ga kijken op internet wat deze term inhoudt, krijg ik er toch wel een wat vreemd gevoel bij. Zo wordt er gesproken over het weer laten stromen van positieve energie e.d. Moeten we dit occult noemen of is dit onschuldig?

Ik kende de term transpersoonlijke therapie zelf  niet, heb informatie erover opgezocht op internet.
 
Uit de beschrijving haal ik dat enerzijds -in het zogenaamde “helende deel” van de therapie- wordt gewerkt met methoden uit de bekende psychologische stromingen, algemeen gehanteerd door gedrags- en psychotherapeuten. Ook afhankelijk van de specialisaties van de therapeut en diens persoonlijke interesse en bekwaamheid.  Anderzijds is er een “transpersoonlijk deel” van de therapie. Daarin wordt onder andere ook gebruik gemaakt van transpersoonlijke ervaringen, waarin ruimte is voor mystieke, transcendente en spirituele ervaringen. Deze kennis wordt ontleend aan diverse mystieke richtingen, waaronder het hindoeïsme, boeddhisme, soefisme en christendom.
 
Een transpersoonlijk therapeut beschouwt problemen als onderdeel van het leven, ziet deze deze dus als niet op zichzelf staand, maar zoekt naar heling binnen het geheel van de menselijke persoonlijkheid, inclusief diens staan in het leven.  Ja, hij gaat zelfs uit van een gezamenlijk met anderen gedeelde ruimte, waarin we allen een zijn en waarin we in essentie onszelf kunnen vinden.
 
Er is sprake van een brede range aan opleiding en ervaring bij transpersoonlijke therapeuten, mogelijk zal de een meer gebruik maken van meditatie, terwijl bij de ander de nadruk vooral ligt op het geheel van het persoonlijke ervaren van de cliënt.
 
Mijn mening: Om te beginnen is het mijns inziens essentieel of de therapeut voldoende psychologische basisopleiding heeft en wettelijk gerechtigd is tot het doen van therapie. Voorkeur heeft naar mijn mening, dat iemand een erkende kwalificatie heeft en is ingeschreven in het BIG-register (Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg) van de overheid.
 
Ik kan me goed vinden in de visie dat een probleem bezien moet worden in de context van het gehele leven van de cliënt. Een probleem staat niet los van het gehele functioneren van iemand in relatie tot zijn beleven, zijn staan in het dagelijks leven, in relatie tot anderen.
 
Maar daar stopt het wat mij betreft. Wanneer de therapie zich richt op meditatie, op het vinden van onszelf binnen een gemeenschappelijke ruimte, die ieder persoonlijk overstijgt, komen we mijns inziens uit bij een visie die niet meer strookt met de christelijke uitgangspunten. Ik zou dat niet meteen occult noemen, maar het is het aanhangen van andere geloofswaarden dan de christelijke. Als het gaat om het bovenmenselijke is het meest belangrijke immers ons staan in relatie tot God. 
 
Wellicht kan in een persoonlijk gesprek met een therapeut naar zijn persoonlijke visie en uitgangspunten gevraagd worden. Betreft dit alleen een brede visie op problematiek, waarbij ook aandacht wordt geschonken aan de context van de cliënt, dan zou ik het wel aandurven een therapie te starten. Gaat de therapeut uit van andere spirituele en religieuze waarden dan de christelijke en zet hij/zij deze bewust in, dan zou  ik een andere therapeut zoeken.
 
Betsy Westeneng,
psychotherapeut en seksuoloog NVVS

Dit artikel is beantwoord door

E. (Betsy) Westeneng

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven