Bekommernissen en muizenissen

N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke | Geen reacties | 23-01-2014| 16:38

Al vanaf jonge leeftijd voel ik een roeping van God. Altijd heb ik hiermee geworsteld! Enerzijds verlangt mijn hart hiernaar; ik weet dat ik anders altijd 'onrustig' zal blijven. Anderzijds wil ik het echt niet. Ik wil mijn eigen wegen kiezen en iets veiligs doen. God laat mij dan wel even met rust, maar altijd zoekt Hij mij weer op met Zijn roepstem, waar ik niet onderuit kan. Ik weet het, maar ik ben bang voor alles. Ik vertrouw niet genoeg op Hem en geef me niet helemaal over. Ik blijf maar met mezelf worstelen of het nu wel echt is en wat ik dan moet gaan doen, terwijl Hij beloofd heeft mij te zullen helpen! Nu sta ik voor een belangrijkste beslissing: ik ga mijn middelbare school afronden en moet een studie kiezen. Maar dit is erg moeilijk voor mij! Wat wil God en wat wil ik? Mijn persoonlijke interesse zou uitgaan naar geschiedenis, maar theologie lijkt mij meer voor de hand liggen. Een baan als Bijbelvertaler zou voor mij een van de meest logische vervolgkeuzes zijn, maar mijn hart ligt daar niet helemaal. In eerdere vragen en antwoorden over zending en roeping las ik duidelijk dat zending en ontwikkelingswerk totaal verschillende dingen zijn en dat de eerste over een persoonlijke roeping gaat, terwijl ontwikkelingswerk voor iedereen is. In mijn geval zou dat dan dus zending zijn. Maar hier ligt voor mij een 'bezwaar'. Ten eerste ben ik vrouw en ten tweede voel ik mij bijzonder aangetrokken tot 'primitieve' stammen in het oerwoud. Het christen worden van deze mensen gaat (ging in het verleden) ten koste van hun eigen cultuur op een manier die ik te ver vind gaan. Eigenlijk wil ik dus het evangelie helemaal niet verkondigen. En mijn hart zou ook kunnen liggen bij landbouw, dus de mensen hiermee helpen; maar dit is ontwikkelingswerk (al zou ik het wel voor een deel kunnen combineren). Maar studies hiervoor in Nederland zijn niet de studies die ik zou willen doen. Ook speelt nog mee dat mijn gezondheid al jaren niet goed is, t.a.v. mijn energieniveau. Ik ben zo'n onwillige en vermoeide vrouw.

Beste “onwillige en vermoeide” jonge vrouw... Zo noem ik je maar even (toch lees ik dat je nog heerlijk  jong bent). Met verbazing heb ik de brief gelezen.  Eerst ga ik alles eens op een rijtje met je zetten.

1. Al vanaf jonge leeftijd voel ik een roeping van God.

Wat een bijzondere genade!  Kijk eens naar de duizenden om je heen, die God niet riep! Jou wel! Daar heb je mee geworsteld, want je schrijft,”ik weet dat ik anders altijd onrustig zal blijven.” Dat is correct. Maar... je wilt toch niet buigen. Hoe kan dat? In Zijn grenzeloze ontferming raakte Hij je aan en jij wilt niet?!
                    
2. Ik wil mijn eigen wegen kiezen en iets veiligs doen.

Noem mij eens een plek waar het veilig is zonder God en in je eigen weg? Met de Heere is het overal veilig, in een ander land, in Nederland. Met mijn God spring ik over een muur en dring ik door een bende, zegt David, en dat is werkelijkheid.

3. God laat mij dan wel even met rust, maar altijd zoekt Hij mij weer op met Zijn roepstem, waar ik niet onderuit kan. Ik weet het, maar ik ben bang voor alles. Ik vertrouw niet genoeg op Hem en geef me niet helemaal over.

Wat een ongelooflijk trouwe Herder. En nog val je niet voor Zijn roepstem? Nog ga je je eigen weg. Je hebt de Heere toch leren kennen? Of ken je Hem niet persoonlijk? Je weet toch hoe Hij is. Pas las ik in Richteren dat er een andere generatie was gekomen die de Heere niet kende... Zijn wonderen, Zijn daden niet had gezien. Maar hoe zit het dan met jou? Hij roept en jij weigert. Besef wel waar je mee bezig bent!

4. Ja, als Hij weer liefdevol nodigt, dan verbreekt het je.

Wie kan onder Zijn roepstem uit? Geef je aan Hem over. Lees de roeping van Jesaja eens in Jesaja 6, die ontroerende,  prachtige woorden. Heere , zie hier ben ik, zend mij. Waarom ben je bang? Bang voor alles, schrijf je... .en je weet niet eens wat de Heere wil dat je doet. Toen Jezus op de berg was voor Hij naar de Vader opvoer, waren er van Zijn discipelen die twijfelden. Hoor wat Hij zegt: Wees niet bang, Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. En ziet! Let er op, vergeet het niet! Ik ben met jullie al de dagen tot de voleinding der wereld. Waar je bent, hoe de situatie ook is, IK ben er. Waarom zul je dan vrezen en bang zijn? Bang zijn voor iets wat er nog lang niet is? Jezus zegt vandaag te leven! Morgen komt wel. Zie slechts op Hem, Gehoorzaam Zijn stem.

5. Ik vertrouw niet genoeg op Hem en geef me niet helemaal over. Ik blijf maar met mezelf worstelen of het nu wel echt is en wat ik dan moet gaan doen, terwijl Hij beloofd heeft mij te zullen helpen!

Lieve kind, wat een warboel is het bij je. Heeft God je geroepen of niet? Hoe weet je dat Hij je geroepen heeft? Bid! Stop met die vragen over waar en onwaar, dat brengt je niets. En de Heere riep, je weet dat, en Hij riep opnieuw en heeft beloofd je te helpen en de weg te wijzen..Val nu eens voor Hem neer en geloof Hem op Zijn Woord. Hij is betrouwbaar! Hij is die Machtige Heiland die mee gaat, waar Hij je ook heen stuurt. God geeft geen briefje... dat gaat zo en zo. Hij wil dat we Hem gehoorzamen en Hem volgen, waar Hij je ook heen zendt. In geloof op Zijn Woord!!! En ik durf je te verzekeren dat het goed gaat, dwars door alles heen. Ik heb het zelf ondervonden, al de jaren van mijn leven. Nee, ik zeg niet dat je geen zorgen zult kennen of ontberingen... Ik zeg dat Hij met je zal zijn, hoe Hij de weg ook leidt. Lees Hebr. 11:... door het geloof ...door het geloof ...en ze gingen, omdat God hen geroepen had en voor hen zorgde.

6. Nu sta ik voor een belangrijke beslissing: ik ga mijn middelbare school afronden en moet een studie kiezen. Maar dit is erg moeilijk voor mij! Wat wil God en wat wil ik?

Ik lees met verbazing dat je de wil van God tegenover jouw wil zet, lieve kind. Hij is de Heere!! Niet mijn wil is bepalend!! Zijn wil!! “Heere, leer mij Uw weg, Uw wil en geeft U mij inzicht in wat ik kiezen moet en... alstublieft een beetje  geloof en vertrouwen.”

7. Mijn persoonlijke interesse zou uitgaan naar geschiedenis, maar theologie lijkt mij meer voor de hand liggen. Een baan als Bijbelvertaler zou voor mij een van de meest logische vervolgkeuzes zijn, maar mijn hart ligt daar niet helemaal.

Als de Heere je echt geroepen heeft ,volg dan en ga niet steeds jouw persoonlijke interesses voorop stellen en de dingen tegenover elkaar zetten. Stop met redeneren! Dat loopt op een teleurstelling uit. God volvoert Zijn plan! En jij mag daar een klein schakeltje in zijn. Wat een wonder. Vorige week hebben we afscheid genomen van onze kleinkinderen. Ze gaan met drie heel kleine kindertjes naar Ecuador in het werk van de Heere. Ze zullen diep de jungle in gaan. Ze hebben hun studies en voorbereidingen  met vreugde gedaan, niet twijfelend. O, er zijn nog heel veel dingen die ze niet weten, maar de Heere is er, Hij leidt. Daar vertrouwen ze rotsvast open dat stralen ze uit.

8. Ten eerste ben ik vrouw en ten tweede voel ik mij bijzonder aangetrokken tot 'primitieve' stammen in het oerwoud. Het christen worden van deze mensen gaat (ging in het verleden) ten koste van hun eigen cultuur op een manier die ik te ver vind gaan. Eigenlijk wil ik dus het evangelie helemaal niet verkondigen.

Heerlijk dat God ook vrouwen inzet. Dat ook zij dienstbaar mogen zijn in de uitbreiding van Zijn Koninkrijk. Je voelt je aan getrokken tot primitieve stammen. Mijn man en ik werken met stammen, soms nog een beetje primitief, maar nooit gaat dat ten koste van hun cultuur. Al is dat helaas in het verleden heel veel gebeurd. Wij verdiepen deze stammen  in Gods Woord en ik kan je vertellen dat het heerlijk is en dat ook nieuwe  stammen tot geloof in de Heere Jezus komen. Ga niet alles naar jouw idee en gedachten uitspitten: ik wil dit niet, ik wil dat niet... maar buig je knieën en volg de Heere. De werkelijkheid is zo anders dan jij denkt. Na een heel leven met de Heere in Zijn werk geleefd te hebben kan ik je vertellen dat we een Machtige Heere hebben, Die er is en was in alle levenssituaties. Die ons leidde en droeg door moeilijkheden en orkanen heen. Hij was de Getrouwe, Die NOOIT liet varen wat Zijn hand begon. Van onze kant krom en kreupel, vol gebrek en tekorten. Ik kon het niet... en toch kon ik het. Omdat Hij me hielp! Ons hielp.

9. Maar studies hiervoor in Nederland zijn niet de studies die ik zou willen doen. Ook speelt nog mee dat mijn gezondheid al jaren niet goed is, t.a.v. mijn energieniveau.

Tot de laatste regel is het kommer en kwel. Wat jammer, de vreugde die de Heere je wil geven zie je niet en duw je weg, tot je voor je gevoel er oud van bent geworden. Gooi asjeblieft je roer om. En dank en loof de Heere dat Hij je nog steeds liefdevol roept. Mensen zouden je al lang als onbruikbaar hebben afgeschreven. Zo doet de Heere nu nooit, wat een wonder. Als er in Nederland geen studies voor jou zijn, wel ga dan naar een land waar je die wel kunt volgen. Keuzes genoeg!

Hopelijk heb je een beetje antwoord op je bekommernissen en muizenissen. Je mag me persoonlijk benaderen als ik je daar mee zou kunnen helpen. Enne....het niet willen en je eigen weg willen gaan is geen reclame voor de Koning der Koningen. Komt niet voort uit geloof.

Ga met God! Hartelijke groeten,
N. J. van Dooijeweert-van der Slikke

Dit artikel is beantwoord door

N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke

• Geboortedatum:
  25-04-1942
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

112 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven