Dwanggedachten

Beste vraagsteller,
Dit zijn echt dwanggedachten! Ik hoop dat je weer hulp gaat zoeken! Bij God is vergeving voor elke zonde, als je het belijdt. In 1 Johannes 1 : 9 staat dat God de zonden vergeeft als wij ze belijden! Heel veel sterkte!

Beste vragensteller,

Zelf herken ik je problematiek. Bij mij zijn dwanggedachten begonnen toen er dingen in mijn leven gebeurden waar ik geen grip op heb. Bepaalde piekeringen gingen over in dwanggedachten. Stel dat we geen kinderen krijgen, dan weet ik niet of ik nog wel wil leven. Als mijn man vreemd zou gaan, zou ik drankverslaafde worden en mezelf in coma drinken.
Het zijn vaak gedachten over zaken die nog niet gebeurd zijn. Of zaken waar je erg bang voor bent. Waarschijnlijk ben je erg onzeker of je wel Gods kind bent, omdat de angst voor de hel elke dag terug komt.
Geloof me... er is vergeving, altijd bij Hem geweest. Ook voor jou. Juist voor deze gedachten, omdat het je zo dwars zit. Voor de grootste van de zondaren!! Hij kwam juist voor jou! Ik ben het met AHHK eens dat we onze zonden moeten belijden, maar dat is geen voorwaarde voor vergeving. Want elke dag doen we zonden waar we niet eens last van hebben of die we onbewust doen. Zo zouden er altijd zonden onverzoend blijven. Nee, we mogen ons altijd op Hem verlaten, zelfs als we onze zonden nog niet hebben beleden. Hij vergeeft niet alleen de zonden, maar bedekt ons geheel, staat in onze plaats, 24 uur per dag, Hij geeft een nieuw ik. Het oude ik wordt door Hem bedekt en kan ons niet meer afhouden van de vergeving van de zonden. 'Niets kan ons scheiden van de liefde van God!'

Wat hielp mij goed bij dwanggedachten. Neem ze niet meer serieus. Het zijn maar gedachten en ze zijn nog niet eens waar ook!! We hebben er 30.000 per dag. Veel van deze gedachten zijn raar en slaan nergens op. Niet dat we dan maar mogen denken wat we willen, maar dit is een gedachte die tegen jouw wil in steeds terug komt. Hoe meer aandacht je er aan geeft, hoe groter de gedachte wordt, hoe vaker hij terug komt. Dus zeg: "Hey daar is ie weer, kom maar voorbij!" en voor de rest niet uitdenken, niet boos worden, accepteren dat ie er is, maar direct intensief afleiding zoeken. Ga schoonmaken, sporten, lezen, puzzelen.
Het is niet erg dat je het denkt! Je hoeft er alleen niks mee. En ja.. het zal spanning geven als je geen gehoor gaat geven aan de keuzes of opdrachten. Soms zal je dat heel onrustig maken, maar zet door... wanneer je die top in je onrust bereikt hebt neemt het af. Maar ga niet alsnog de opdracht doen. Zoek veel afleiding! En bid om rust en om Zijn Heilige Geest, want er is er maar één die jou graag wil laten geloven dat er voor deze zonden geen vergeving is, dat is de satan. Hij lacht als jij je heil niet bij de Heere zoekt, maar jezelf verdoemt. Want dat is de plek die hij jou gunt, maar Jezus niet... Hij huilt over elke zondaar die zich niet bekeert en zijn heil niet bij Hem zoekt. Ga dus met een gerust hart naar de genadetroon, Hij vergeeft mild.

Het allerbeste toegewenst!