Christen in islamitische familie

Ds. H. Veldhuizen | 6 reacties | 15-01-2014| 09:18

Ik heb een vraag over een aantal bijbelteksten: Lukas 9:57-62, Lucas 14:25-35, Johannes 12:24-26 en Mattheüs 10:33-39. Uit (o.a) deze bijbelteksten blijkt heel duidelijk dat je er alles voor over moet hebben om de Heere Jezus te volgen. Nu heb ik het volgende probleem. Ik ben zelf nog niet zo lang christen. Ik kom uit een islamitische familie en zij zullen het echt niet accepteren dat ik christen ben geworden. In het minst erge geval verlies ik mijn familie, in het ergste geval mijn leven. Ben ik nu toch verplicht om het aan mijn familie te vertellen? Daarnaast drukt het juist ook zwaar op me om het niet te kunnen vertellen omdat ik me heel erg zorgen maak om ze. Mijn opa en oma zijn al oud. Wat als ze nu overlijden zonder ooit het Evangelie gehoord te hebben? Ben ik daar dan niet verantwoordelijk voor? Ik heb het gevoel alsof ik de grootste schat ter wereld in handen heb maar het niet met ze kan delen. Ik durf het echt niet te vertellen, maar ik wil Jezus ook niet verloochenen!

Beste vriend of vriendin,

Heel erg bedankt voor je vraag. Je komt, schrijf je, uit een islamitische familie en je bent nog niet zo lang geleden christen geworden. Dat betekent een groot probleem voor je. Je leest in de Bijbel dat je er alles voor over moet hebben om de Heere Jezus te volgen, maar als je familie er achter komt dat je christen geworden verlies je in het minst erge geval -schrijf je- je familie en in het ergste geval je leven. Wat moet je nu doen? Je zou het je familie en vooral je opa en oma willen vertellen wat het betekent om de Heere Jezus te kennen, want stel je voor dat ze overlijden zonder ooit het Evangelie gehoord te hebben, maar je durft het echt niet te zeggen. En aan de andere kant wil je Jezus niet verloochenen. Maar ben jij voor je familie en opa en oma niet verantwoordelijk?

Laat ik eerst maar zeggen, beste vriend(in): Wat mooi dat je de Heere Jezus hebt gevonden en dat je Hem als je Heiland wilt volgen. Of eigenlijk moet ik het andersom zeggen: wat mooi dat de Heere Jezus jou heeft gevonden en je Heiland wil zijn. Dat zal je, ook al is er in je hart misschien soms (of vaak) aanvechting en strijd, veel vrede geven. Heeft Jezus niet gezegd: “Vrede laat ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden” (Johannes 14:27). Van harte wens ik je toe dat je dat steeds ervaren mag.

Maar nu je probleem. Moet je er niet alles voor over hebben om de Heere Jezus te volgen? Mijn antwoord daarop is: ja! Maar daar zeg ik meteen bij: dat geldt voor elke christen, ook voor christenen die uit een christelijk gezin komen. Christen zijn betekent dat je je voor de Heere Jezus niet schaamt, ook al is er bijvoorbeeld niemand op je werk of in je omgeving die christen is. Het betekent ook dat je een christelijke levensstijl hebt en echt als christen wilt leven. Maar voor jou geldt het nog meer. Dat je christen bent geworden betekent een stuk eenzaamheid voor je, je kunt niet echt samen bidden zoals je zou willen en niet samen Bijbel lezen. En nog heel veel dingen meer.

Nu noem je een aantal bijbelteksten op waaruit, schrijf je, heel duidelijk blijkt dat je er alles voor over moet hebben om de Heere Jezus te volgen. Zullen we die bijbelteksten eens nagaan? Je moet ze namelijk heel goed in hun verband zien. Eerst Lukas 9:57-62. Daar zegt Jezus tegen iemand die eerst zijn vader wil begraven (dat wil zeggen: zijn oude vader tot zijn dood en begrafenis toe verzorgen): “Laat de doden (d.w.z: mensen die niet in Jezus geloven) hun doden begraven; verkondig u het Koninkrijk van God.” En in vers 61 lezen we dat iemand anders, om Jezus te volgen, niet eerst afscheid mag nemen van zijn huis en familie. Het gaat in dit gedeelte om mensen, discipelen, die door Jezus geroepen worden om het Koninkrijk van God te verkondigen. Die roeping geldt niet iedereen in dezelfde mate. Niet ieder is geroepen om het Evangelie te verkondigen, wel is iedere christen geroepen om voor zijn of haar geloof uit te komen.

Datzelfde geldt ook voor Lucas 14:25-35. Jezus bedoelt daar natuurlijk niet letterlijk dat je, als je een discipel van Hem bent, je ouders, broers, zusters, vrouw en kinderen moet haten (vers 26). Maar Hij bedoelt dat Hèm liefhebben en Hem volgen boven alles moet gaan. Moet je daarbij eens letten op het woordje “zout” in vers 34 en daarbij vergelijken dat Jezus eens heeft gezegd: “U bent het zout van de aarde” (Matth.5:13). Wat is zout? Dat weet je wel: daar moet je niet te veel en niet te weinig van nemen, maar zorgvuldig afgepast, anders gaat het met eten niet goed. Zo is het ook voor een christen in een niet-christelijke omgeving. Hij/zij probeert als het goed is steeds wat ‘zout’ (Evangelie) toe te voegen. Daarbij keert hij/zij natuurlijk niet ineens de hele zoutpot om, want dan gaat het mis. Ik denk dat dat ook voor jou tegenover je familie geldt. Ik kom daar zo nog op terug.
 
En dan Johannes 12:24-26: “Wie zijn leven liefheeft zal het verliezen en wie zijn leven haat zal het behouden” (vers 25). Betekent dat dat je naar je familie moet toestappen en zeggen dat je christen geworden ben, met alle risico’s die dat met zich kan meebrengen? Nee! Het betekent wel dat, als je bijvoorbeeld, zoals in een extreem-moslimland kan gebeuren, met het ‘mes op de keel’ zou moeten kiezen tussen Jezus of Mohammed-en-zijn-leer, dat je dan Jezus niet verloochent, ook al betekent dat je dood. Zo zijn, dat weet je wel, heel veel martelaren, o.a. elf van de twaalf apostelen, de marteldood gestorven. De tekst in Matth.10:33-39 staat in het verband van de uitzending van de twaalf discipelen. Veel van wat in de vorige bijbelgedeelten gezegd wordt, staat hier met wat andere woorden ook.

Je moet dus alle bijbelteksten in zijn verband zien. Zal ik eens een paar bijbelgedeelten noemen die bijvoorbeeld heel andere accenten leggen? Eerst Matth.10:16. Jezus zegt daar: “Wees bedachtzaam (of: voorzichtig) als de slangen en oprecht als de duiven.” Denk daar eens goed over na. Je mag (moet!) dus voorzichtig zijn, je er aan de ene kant niet van afmaken tegenover je familie, maar oprecht zijn tegenover hen en tegelijk bedachtzaam en voorzichtig. Moeilijk natuurlijk. Maar je mag God bidden om wijsheid en dat zúl je vast wel doen ook. Handelingen 9:23-25: Paulus vlucht in een mand uit Damascus en de discipelen helpen hem daarbij. Terwijl hij best in Damascus van zijn geloof had kunnen getuigen en iedereen had kunnen vertellen van zijn bekering op weg naar Damascus (vers 1-19). Maar hij en de discipelen zijn bedachtzaam en voorzichtig, want Paulus zou gedood kunnen worden. Handelingen 17:15-34: Paulus is in Athene. Wat is hij daar voorzichtig! Hij noemt bijvoorbeeld (in de verzen 23-31) de Naam Jezus nog niet. En hij haalt geen Psalmdichters, maar twee heidense dichters aan (vers 28). Hij is dus bedachtzaam, voorzichtig en oprecht. Zou dat ook voor jou niet gelden? En een voorbeeld uit het Oude Testament, 2 Koningen 5:17-19: Naäman is tot bekering en geloof in de God van Israel gekomen en vraagt nu of de Heere hem wil vergeven als hij in de tempel van de afgod Rimmon met zijn heer moet meebuigen. Elisa zegt dan tegen hem: “Ga in vrede” (vers 19).

Wat betekent dat nu voor jou? Ik noem drie dingen die je al of niet zou kunnen doen:

1. Je zegt, wat daar ook de gevolgen van zijn, ronduit tegen je familie dat je christen bent geworden en de Heere Jezus wilt volgen. Je keert als het ware de volle zoutpot om. Resultaat, althans heel waarschijnlijk: je familie accepteert het niet, er ontstaat een grote verwijdering, misschien wel haat, je bent je familie kwijt en eventueel kun je gedood worden. Dus: dat moet je niet doen!

2. Je breekt met het persoonlijke contact met je familie, gaat weg naar een onbekend adres en schrijft of mailt hen. Dat lijkt echter ook een beetje op het omkeren van de hele zoutpot en het gevolg bij je familie zal zijn: onbegrip, ze willen met je praten, je tot andere gedachten proberen te brengen, enz, met alle gevaren die dat met zich kan meebrengen. Dus dat moet je ook niet doen. Bovendien zit jij met de gedachte: had ik niet eerst met hen moeten praten?, enz. Misschien zou die tijd onverhoopt (!) wel een keer kunnen aanbreken als ze je christenzijn gaan merken, maar dat is nu niet aan de orde.

3. Je denkt aan het zout (kleine ‘afgepaste’ beetjes) en aan het bedachtzaam en voorzichtig als de slangen zijn (Matth. 10:16). Ik noem daarbij een paar voorbeelden, zoals het zou kunnen. Je zegt bijvoorbeeld (zonder daarbij te liegen): “Ik ontmoet heel vaak christenen, dat zijn best goede en aardige mensen.” Wat later, bijvoorbeeld een paar dagen later, zeg je: “Ik begrijp niet waarom het verkeerd is om christen te zijn en waarom in sommige landen christenen of moslims die christen werden soms gedood worden.” Weer een paar dagen later: “De christenen, die ik ken, noemen als ze bidden, God Vader. Dat heeft Jezus gezegd; dat staat in het Evangelie. Dat is eigenlijk best mooi om God Vader te noemen.” Een volgende keer zeg je: “Het is best mooi, wat christenen geloven, dat Jezus voor hun zonden gestorven is. Het gaat er bij hen niet om dat je van alles voor God moet doen, maar wat Jezus voor hèn deed.” Natuurlijk krijg je daar steeds reacties op en afhankelijk van die reacties doe je een stapje verder of, als dat op dat moment beter is, zwijg je. Je probeert dus dat ze langzamerhand tot andere gedachten komen. Misschien gaan ze zelf wel vragen over wat christenen van Jezus geloven en mag een christen dat komen vertellen.

Dat is allemaal heel makkelijk geschreven, maar ik begrijp dat dat voor jou allemaal best moeilijk is. Maar nog eens: je mag (en zult!) God bidden om Zijn Heilige Geest en om wijsheid en hulp.

Denk ook aan Jezus’ woorden in Mattheüs 5:14-16: “U bent het licht van de wereld.” Hoé ben je o.a. het licht van de wereld (en voor je familie)? Jezus zegt dat in vers 16. Opvallend is dat Hij het daar niet heeft over praten en getuigen. Maar over je goede werken. D.w.z.: als je familie gaat merken dat je erg veel sympathie voor christenen hebt en misschien gaan vermoeden dat je christen bent of wilt worden, laat dan vooral steeds je ‘goede werken’ zien: dat je vriendelijk bent en blijft, en behulpzaam, en klaar staat voor je opa en oma, enz.

Het laatste wat ik zeg is dit: Weet je dat er een website is van enkele duizenden (!) ex-moslims in ons land die christen werden, waarop je allerlei getuigenissen kunt lezen en ook om adviezen kunt vragen? Die website is: www.IsaRuhAllah.nl. En weet je van de Stichting Gave, die in de Naam van Jezus Christus veel probeert te doen voor allochtonen en o.a. samenkomsten belegt voor allochtonen die christen werden? Je kunt hun adres en activiteiten vinden op internet.

Beste vriend of vriendin, mijn antwoord is lang geworden, maar dat was nodig. Ik hoop dat ik je wat geholpen heb. Van harte wens ik je Gods nabijheid en zegen toe. God sterke je.

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven