Gods stem in je hart
Ds. M. M. van Campen | 4 reacties | 09-01-2014| 14:52
Vraag
Aan ds. Van Campen. In een artikel op CIP zegt u het volgende: "Maar neem eens een kwartier om te bidden en blijf van die vijftien minuten eens vijf minuten stil om over Jezus na te denken. Dan merk je dat Hij tot je gaat spreken. Je hoort dan Zijn stem in je hart. Je merkt dan een soort vertrouwelijkheid en intimiteit met Hem.” Ik heb dit wel vaker gehoord dat mensen op deze manier contact hebben met God. Zou u er misschien iets meer over kunnen zeggen hoe dat in zijn werk gaat? Hoe kan ik dit in mijn relatie met God krijgen? Als je een stem in je hart hoort hoe kun je weten dat het God is? De duivel is toch ook in staat om je dingen in te fluisteren? Hoe komt het dat hier verder nooit over gesproken wordt? Is hier meer over te lezen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
[1] Wij zijn gewend in ons bidden te praten tót God en dat is natuurlijk goed. Van huis uit is mij geleerd dat wanneer je bidt, jij tot de Heere spreekt en als je de Bijbel leest, dan spreekt God tot jou. Het hoort bij elkaar om geestelijke vorderingen te maken net zoals de twee roeispanen van een boot onmisbaar zijn.
[2] Toch is het goed om bidden ook te leren zien als een praten mét God. Geen monoloog van jouw kant, maar een dialoog. We zien dat vaak in de Bijbel: in het Oude Testament vraagt Mozes (Exodus 33): "Toon mij Uw heerlijkheid" en God antwoordt: "Ik zal al Mijn goedheid bij u voorbij laten komen". God en Mozes praten met elkaar alsof ze in dezelfde huiskamer op de bank zaten, zo gewoon, zo vertrouwelijk. Het gebeurde niet op de berg, maar in een gewone tent die Mozes had opgeslagen, speciaal met de bedoeling om daar God te ontmoeten. Daarom noemde hij hem de tent van ontmoeting, Exodus 33:7. Gebed is gesprek tussen God en mens. We vinden dat ook in het Nieuwe Testament: Saulus vraagt: "Wie bent u Heere?" En de Heere antwoordt: "Ik ben Jezus die gij vervolgt". Saulus: "Wat moet ik doen, Heere?" En de Heere antwoordt: "Sta op en ga naar Damaskus" (Hand 9). Dat zijn gebedsgesprekjes met God.
[3] Probeer vanaf nu stilten in je gebeden in te bouwen en let er dan eens op wat er dan gebeurt in je hart. Nu is het nog niet zo makkelijk om de stem van de Heere te onderscheiden, maar Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft. De jonge Samuel hoorde de stem van God Die hem riep in de nacht letterlijk met zijn oren. Ons horen van de stem van God gebeurt meer op de manier van Psalm 27:8 "Mijn hart zegt tegen U, wat U zelf zegt: Zoek mijn aangezicht!". David zegt als het ware: "Het is mijn hart dat spreekt, maar de stem die ik in mijn hart verneem, is eigenlijk Góds stem, die zegt: Zoek mijn aangezicht."
[4] God spreekt soms als ik aan het bidden ben, maar soms ook als ik me ontspan, me voorbereid op de prediking of terwijl ik me van A naar B me begeef. God spreekt d.m.v. een bijbeltekst die je leest of die in je binnenste opkomen (indalende waarheden), door middel van preken, raad van anderen, omstandigheden of d.m.v de stem van de Geest in je hart. Soms zomaar een ingeving (in-spiratie) die God in je gedachten legt en wat zo op je hart blijft liggen dat je er niet meer los van komt.
Ik kreeg eens, zomaar tijdens een ontspannen avondje, een ingeving om een prekenserie te gaan starten over de gevoelens van de Heere Jezus. Ik heb eraan gehoorzaamd en het waren gezegende preken. We hebben geen urim en tumim meer zoals Israel dat had bij hun hogepriester tijdens de woestijnreis. God kan ook spreken door dromen of visioenen: mentale beelden die je voor ogen komen. "Zelfs bij nacht onderwijzen mij mijn nieren", zingt de Psalm.
[5] Het is heilzaam om je ziel eerst stil te laten worden voor God. Geestelijk stille momenten in te bouwen in je binnenkamergebed. Zodat andere stemmen worden uitgeschakeld voordat de stem van God kan doordingen tot jou. Psalm 62: "Waarlijk mijn ziel keert zich stil tot God". God schreeuwt nooit, en daarom moeten we leren luisteren naar het fluisteren van de Geest. Het onrustig innerlijk moet eerst tot rust gebracht worden voordat het zich kan openstellen voor Gods Geest. We lezen in Handelingen 10 dat de Geest tegen de biddende Petrus zei, dat er drie mannen op hem wachtten.
[6] Is het Gods stem of onze eigen stem of mogelijk zelfs de stem van de duivel? Welnu, als de gelovige dichtbij de Heere leeft, kan de duivel daar helemaal niet tussenkomen. We hebben de Bijbel als richtlijn, de Geest geeft je nooit aanwijzingen die tegen het Woord in gaan, wel die tegen je eigen wensen en verlangens in gaan, dat kan wel! Wees daarin wel eerlijk: als ik in mijn hart onrecht op het oog heeft, dan zou de Heere mijn niet hebben gehoord, noch geantwoord. Wees eerlijk en hoe meer ons hart werkelijk bereid is om de wil van God te doen des te duidelijker zal Hij ons antwoord geven op onze gebeden.
Door onze eigen wil zo sterk op de voorgrond te plaatsen, staan we niet meer open voor de stem van de Geest, die weleens anders zou kunnen spreken dan wij wensen. De Geest schreeuwt niet en Hij dringt zich niet op. Waarom zou de Geest tot ons spreken als Hij ziet dat wij toch onze eigen wil doen. Veel christenen die moeite hebben Gods stem te verstaan, zouden zich eens kunnen afvragen of één reden niet zou kunnen zijn dat zij onvoldoende bereid zijn om ook daadwerkelijk te doen wat de Geest van hen zou vragen...
Ds. M.M. van Campen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. M. van Campen
- Geboortedatum:02-03-1965
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rotterdam-Zuid
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat hij schrijft komt wel heel erg overeen met wat ds. van Campen schrijft.
Het zijn niet de zogenaamde 'bekende klanken' die we tegenwoordig zoveel horen, maar anderzijds klinkt het me toch weer bekend (bijbels) in de oren.
Ds. v. Campen en W. Ouweneel zijn het wat dat betreft goed met elkaar eens.
Het boek van Ouweneel gaat in op de vragen die jij stelt, aanbovolen!