Roeping tot het ambt van ouderling
drs. J. Hoekman | 8 reacties | 06-12-2013| 13:23
Vraag
Ik ben belijdend lid van een hervormde gemeente. Ik mag weten van de kracht van Christus' bloed dat reinigt van alle zonden. Als het Heilig Avondmaal in onze gemeente bediend wordt, dan ervaar ik innerlijk de blijdschap om deel te nemen aan Zijn tafel. Al langere tijd voel ik een roeping tot het ambt van ouderling in de gemeente waartoe ik behoor. Ik ervaar het als mijn opdracht mee te helpen aan de opbouw van de gemeente tot eer van God. Ik ervaar dat duidelijk als een roeping van de Heere. Er zijn diverse keren dubbeltallen opgesteld voor vacatures van een ouderling, of uitbreiding met ouderlingen door de groei van de gemeente. Hieraan voorafgaand worden er door gemeenteleden namen ingediend van mensen die naar hun mening geschikt zijn om het ambt van ouderling op zich te nemen. En de kerkenraad stelt vervolgens dubbeltallen op. Maar elke keer sta ik niet op het dubbeltal. Ik weet dat er niets buiten Gods wil omgaat en ik leg deze zaken en de gekozen broeders voor in het gebed. Maar toch worstel ik met het feit dat ik niet verkozen wordt. Hoe moet ik dit zien? Is het simpelweg niet Gods wil dat ik ambtsdrager word of ben ik niet geschikt tot het ambt van ouderling? Is het mijn roeping dan toch niet?
Antwoord
Daar kan ik heel kort over zijn. Is die andere broeder van het dubbeltal niet geschikt, want als u het werd dan werd hij het niet. Dat heeft daar niets mee te maken. Misschien wil de Heere u wel ergens anders in Zijn Wijngaard inzetten. Ik zou tegen u willen zeggen: “Houd uw ogen en oren open en let op de aanwijzingen van de Heere”! En als u wel ouderling wordt, dan is het op Zijn tijd.
Met broederlijke groet,
Ds. J. Hoekman, Ark op Urk
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. Hoekman
- Geboortedatum:27-01-1962
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
maar gaat het je om de functie of de status?
ook zonder bevestiging kan je al gaan leven zoal;s een ouderling betaamt (1 Tim 3)
laat in de praktijk zien hoe God je gebruikt.
is dat Bijbels?jezelf aanbieden?
Misschien help het u,als u kunt vertellen hoe u aan de kracht van Jezus bloed bent gekomen?
een onwaardige worden,valt niet mee he?
pas maar op, Heman bood zichzelf ook aan,en bungelde aan de galg....
kijk het nog eens na,
er is geen dicipel die zich is komen melden.....in mn oude Bijbeltje
wijsheid van Boven toegewenst.
waar komt uw voelen tot vandaan?
lijkt mij veel binnenkamer werk.......
hups, iemand die zich verbeeld een kind van God te zijn, pas maar op je bungelt zo aan de galg.
Dominees melden zichzelf toch ook aan bij de theologische school.
Niemand kan zeggen een kind van God te zijn, want dan verbeeld ik me wat, is dat de ondertoon die ik bij u proef? Wie roemt, roeme in de Heere, maar er moet wel geroemd worden.
Stilletjes in een hoekje blijven zitten iedereen, is dat Gods naam groot maken?
Ik weet van mensen uit mijn gemeente die tot ouderling verkozen werden, die hun verkiezing wel hebben aanvaard, maar dan min of meer noodgedwongen, omdat ze voelden daar niet aan onderuit te kunnen, terwijl hun praktische omstandigheden niet gemakkelijk waren. Als iemand zich getrokken en geroepen weet tot dit ambt, dan is dat veel spontaner en soepeler.
Ik sluit me bij vlokje en Valk aan: stil maar zitten wachten tot iemand je iets gaat vragen, dat lees ik ook niet in de Bijbel.
En om een verlangen naar het ambt van ouderling te vergelijken met de situatie van Haman vind ik helemaal eigenaardig. Kan me niet voorstellen dat dit in je 'oude Bijbeltje staat'. Anders zou ik misschien nog even extra goed lezen. Haman deed alles uit eigenbelang en hij was geen volgeling van God.
Ik zou iedereen die een verlangen heeft om in het ambt te dienen aanraden om dit in de kerkenraad bekend te maken. Je hoeft het niet meteen van de daken te schreeuwen, maar het is heel belangrijk als anderen weten wat je verlangen is, zodat ze er biddend mee om kunnen gaan.
k,ben te kort van stof geweest.
van nabij meegemaakt,dat de persoon liefde tot het ambt kreeg.
hij op weg was naar de broeders.om zich te melden.
onderweg een gesprek kreeg die zei,pas maar op.Heman bood...enz.
dat viel bij de man naar binnen!
Hij terug naar huis.
t,werd knieenwerk.
hij werd een onwaardige in zichzelf.
kreeg oog op de roeping van de dicipelen.
hij zei,o,als ik zelf gegaan was,dan hing ik[van binnen die Heman beleven]
de Heere trok door en maakte de ds. bekend dat janus ....
janus lag op zn knieen te smeken,,Heere dat kan ik niet...onbekwaam tot...
hij kwam op het tweetal,die andere had maar een stem......
met knikkende knieen ging janus,en....de Heere kwam over
janus heeft nooit zichzelf aangemeld,was het wel van plan......
in t.kort over janus,die direct heman verstond,en daar ging ik eigenlijk vanuit,dat het direct begrepen zou worden.
als de Heere de vragensteller erin wil hebben,komt hij er ook.
vlokje, die janus is mij zo tot voorbeeld,daar was ik zo vol van.
dat was toch zo echt!
steeds is janus onbekwaam steeds onbekwamer...ach.
als iemand zich meld op het curatorium door de Heere gestuurd,dan weet de ds. toch,dat de geroepene er aan komt,van de Heere zelf?
iedereen die van binnen wat beleefd wil wel ds. worden,dat is de liefde.
echt geroepen doet de Heere .Daar kan de gene dan ook van vertellen....en...zal de Heere dat dan niet bevestigen? er is toch geen curatorium voor ouderling en diaken?
niemand hoeft het met mij eens te zijn hoor,t,is voor elk wat wils op refoweb.
vlokje, k,zal voortaan proberen duidelijker te zijn.
Maar een beetje moeite met de vergelijking met Haman aan de galg blijf ik wel hebben. Zou God zo rigoreus te werk gaan? Ik voel vooral veel genade bij God.
