Moeder is depressief

E. (Betsy) Westeneng | 22 reacties | 25-11-2013| 09:39

Ik heb een vraag over de situatie bij ons thuis. Het is namelijk zo dat mijn moeder nu al een langere tijd (jaar/anderhalf jaar) heel negatief/depressief is. Wat er precies aan de hand is wil ze niet vertellen en dat is voor ons dus een raadsel. Wij als kinderen hebben er wel constant mee te maken. Alles wat we zeggen vat ze negatief op. Ze geeft ons veel gemene 'steken onder water', ook waar anderen bij zijn. Werkelijk alles doen we verkeerd en vooral zij is de gedupeerde. Zegt ze bijvoorbeeld dat ik nodig eens naar mijn oma moet omdat het lang geleden is. Maak ik een afspraak om naar mijn oma te gaan zegt ze weer dat ik altijd bij mijn oma ben en het thuis zeker niet naar mijn zin heb. Dit is nog maar een heel klein voorbeeld, maar zo gaat het de hele dag door. Vooral voor mijn vader vind ik het heel erg omdat m'n moeder hem echt overal de schuld van geeft. Hij moet alles regelen, van het huishouden, doktersbezoeken tot ouderavonden toe. Vervolgens doet hij dan alles in haar ogen weer verkeerd en dan kan ze daar wel weer meer dan een week boos om zijn. Sociale contacten die ze heeft/had laat ze allemaal verwateren, ook als ik ze bijv. eens stimuleer om naar een vriendin te gaan belt ze dit gerust net voor die tijd weer af. Eigenlijk wordt het alleen maar erger. Vooral voor mijn vader vraag ik me af hoelang hij dit nog vol kan houden. Ze doet hem voortdurend pijn met haar negatieve opmerkingen. En vooral met haar negatieve gedrag ten opzichte van de kerk en alles wat daar mee te maken heeft. Ze gaat ook steeds meer mensen van buitenaf hierin betrekken. Zo denkt ze vaak precies te weten wat andere mensen over haar/ons denken. Dit neemt soms echt bizarre vormen aan. Echt overal zoekt ze wat achter en alles is uiteraard negatief! Voorheen was dit helemaal niet zo en dat is ook de reden waarom ik me nu zoveel zorgen maak. Wij zouden eigenlijk graag zien dat mijn moeder naar een dokter/psychiater gaat om eens te praten over haar problemen en eventueel voor medicatie, maar als we dit voorzichtig naar haar benoemen hebben we pas echt een probleem. Dan willen we van haar af en heeft zij het zeker allemaal weer verkeerd gedaan, wij begrijpen haar ook nooit enz. Ze is al een aantal keer naar de dokter geweest omdat ze slecht slaapt, maar de dokter kan daar niets mee en prikt er niet doorheen wat de werkelijke oorzaak is, want die houdt ze mooi verborgen. Wat kunnen wij hiermee? Als mijn moeder niet mee wil werken kunnen we nergens terecht... En ondertussen gaat hier alles kapot en loopt iedereen op z'n tenen om het thuis een beetje draaglijk te houden!

Je moeder heeft een fors probleem en de overige gezinsleden hebben dat nu ook... Misschien is je moeder zich bewust van wat de oorzaak is, misschien ook helemaal niet. Kennelijk is ze in ieder geval niet in staat om dit te communiceren of is het te belastend.
 
Dit kan niet lang meer zo doorgaan. Ik adviseer je om met enkele gezinsleden samen een gesprek aan te vragen bij de huisarts en de voor jullie belastende situatie voor te leggen. Maak een lijstje met symptomen en gedragingen die je de afgelopen periode hebt gesignaleerd en je reden tot zorg geven. Benoem de belasting die het voor ieder van de gezinsleden geeft. Het is goed om gezamenlijk een plan te bedenken om deze situatie te doorbreken. Daarbij is een medisch deskundige nodig om de risico’s op een eventuele escalatie goed te kunnen inschatten en erger te voorkomen.
 
Betsy Westeneng, psychotherapeut

Dit artikel is beantwoord door

E. (Betsy) Westeneng

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven