Kindjes van ongelovige ouders

Ds. M. M. van Campen | 4 reacties | 15-11-2013| 15:00

Aan ds. M. M. van Campen. In 'Vragen bij erfschuld' laat u in antwoord op een vraag weten niet te geloven in de erfschuld. Mijn vraag is dan waar de doodgeboren kinderen en geaborteerde kinderen van ongelovige ouders zijn. Zij hebben immers geen zonde gedaan? Op basis waarvan worden zij dan geoordeeld? Of mogen deze kinderen dan allemaal naar de hemel?

Kort zou ik kunnen volstaan met te zeggen: dat weet ik niet. Nergens staat in de Bijbel zwart op wit beschreven wat hun status is en waar ze zijn. Er zijn dingen die verborgen zijn en God niet aan ons geopenbaard heeft. Nergens staat dat zulke kinderen verloren gaan, nergens staat dat ze allemaal in de hemel komen, nergens staat dat alléén maar de kleine kinderen van de gelovigen in de hemel komen.

Uw vraag: “óf mogen deze kinderen dan allemaal naar de hemel?”, wil ik beantwoorden met een wedervraag: zou u daar wat op tegen hebben dan? Ik hoop dat ze allemaal bij God in de hemel zullen komen! En ik verwacht het ook wel. Niet op grond van een bijbeltekst, maar kennende een klein beetje het hart van de hemelse Vader (onze God draagt niet de naam Moloch!) en de Geest van de Schrift en de houding van de Heiland t.a.v. de kleinen: Hij roept ze tot Zich, neemt ze in Zijn armen, omhelst ze ( knuffelt ze, zouden wij zeggen) en legt ze de handen op en zegent hen.

-Christus zegt: laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet want van zulken is het koninkrijk van God. Hij bestraft de Zijnen en neemt het hen zeer kwalijk die kinderen verhinderen naar de Heiland te worden gebracht. Christus is de grote Kindervriend. De lijfwacht rondom de troon van God in de hemel, zal bestaan uit... kinderen! Uit de mond der kinderen en zuigelingen gaat God zich lof bereiden. Nooit heeft Christus tegen kleine kinderen en baby’s gezegd: ga weg van Mij gij werkers der ongerechtigheid! Ze kúnnen nog helemaal geen werk der ongerechtigheid doen.

-God zelf is veel barmhartiger dan Zijn geroepen en gezonden knecht Jona wanneer God besluit om Ninevé niet te verwoesten. Eén van de redenen om het niet te doen zijn de vele kleine kinderen die het onderscheid nog niet kennen tussen hun rechter en linkerhand.  Ze konden nog niet lezen of schrijven. Jona vond het gewoon jammer dat de verwoesting niet doorging. Dan ben je als knecht van God toch wel ver van je plek. De kinderen gingen God ter harte! Gods hart is veel groter dan ons hart. Zijn wij nu een Jezuskerk of een Jonakerk? God vroeg aan Jona: “zou Ik niet sparen?”

-De Dordtse Leerregels I,17 spreken teer  over deze dingen. Gelovige ouders mogen tot hun troost weten dat hun jonggestorven kind bij de Heere is. Hun geloof is geen grond, maar gelovige ouders hebben wel die troost. De grond wordt daar gelegd in het genadeverbond.  Maar  hoe zit het dan met kinderen die buiten hun schuld om geboren worden buiten het genadeverbond. Als geloof van ouders niet de grond is van de zaligheid, dan is het ongeloof van ouders ook niet de grond van hun verloren gaan! Niet slechts kinderen der gelovigen, dat onderscheid maakt de Schrift niet. Ik zou een stap verder willen gaan: niet alleen het genadeverbond, maar nog ruimer: het bloed van de Zaligmaker der wereld is de grond! Zij waren zondig en onrein, bedorven van gemoed maar Jezus maakte hen weer rein en wies hen door Zijn bloed. Ze worden in zonde ontvangen en geboren, maar kunnen zich nog niet aan de Heere Jezus in geloof overgeven, noch Hem bewust verwerpen. Maar Jezus heeft ook voor hen Zijn leven gegeven tot in de dood. Zijn offerwerk wordt hun toegerekend. Hun zaligheid is niet vanzelfsprekend  (Remonstranten), maar hun zaligheid ligt wel verzekerd in het verlossend bloed van de Heere Jezus.

-Ook grote Godsmannen als C. H. Spurgeon en J. C. Ryle waren heel ruimdenkend en gunnend in deze tere zaken: Spurgeon zegt in zijn boek “Rondom de Schaapskooi”: “en wij voor ons zijn er van overtuigd dat allen van ons geslacht die in hun jeugd sterven, besloten zijn in het verbond der genade en deel hebben aan de verlossing die in Christus Jezus is. Stellig ontvangen kinderen het niet door aardse geboorte. Geen enkel jong kind wordt zalig omdat het geboren is uit godvruchtige ouders en zo zal ook geen enkel kind worden buitengesloten omdat zijn voorouders atheïsten of afgodendienaars waren! Zij sterven voor een zonde die zij niet bedreven hebben, maar zij zullen ook het eeuwige leven ontvangen door een gerechtigheid die de hunne niet is, de gerechtigheid van Christus die hen heeft vrijgekocht. Ontelbare kindervoetjes trippelen rond in de straten van het Nieuwe Jeruzalem.  Weggerukt van de moederborst, eer zijn werkelijk zonde hadden bedreven, zien zij altijd het aangezicht van onze Vader die in de hemelen is.”

En Ryle zegt bijvoorbeeld in zijn commentaar op Lukas 18: “Het heil van állen die in hun kindsheid sterven may confidently be expected! Hoewel zonde is toegenomen, is de genade meer dan overvloedig geweest. Het aantal van hen in de wereld die sterven voor zij goed en kwaad kennen, is heel groot. Het is niet te veel om te geloven dat een groot deel van de verheerlijkte bewoners van de hemel zal bestaan uit kleine kinderen!”
 
Tenslotte nog een treffend citaat van H. F. Kohlbrugge die ook ruim was in de beschouwing van de jonge kinderen op grond van het genadeverbond. Hij gelooft dat wij “alle kinderen der bondgenoten, bekeerd of onbekeerd, gedoopt of niet gedoopt, wanneer zij in hun jeugd sterven, mogen zalig spreken krachtens het verbond Gods waarin zij geboren zijn” (Zwaag, “Afwachten of verwachten”, p507)
 
Kortom: daar boven juicht een grote schaar van kinderen voor Gods troon!

Ds. M. M. van Campen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. M. van Campen

• Geboortedatum:
  02-03-1965
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rotterdam-Zuid
• Status:
  Inactief

66 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven