Met vriendin op belijdeniscatechisatie
Ds. A.K. Wallet | 9 reacties | 05-11-2013| 13:12
Vraag
Ik heb al bijna drie jaar verkering met mijn vriendin (beiden 19 jaar) en we zijn van plan niet meer uit elkaar te gaan en met elkaar te gaan trouwen. Mijn vriendin is wel gedoopt maar is voor de rest nauwelijks kerkelijk opgevoed. Ik zelf ben serieus christelijk opgevoed (CGK) en wil ook belijdeniscatechisatie gaan doen. Gelukkig is mijn vriendin erg meegaand en wil samen met mij belijdeniscatechisatie doen over één of twee jaar. Het leek ons verstandig dat ze eerst nog normale catechisatie samen met mij gaat volgen. De bedoeling is dus: samen belijdenis doen, uitschrijven uit haar kerk (hervormde gemeente), inschrijven in mijn kerk en trouwen. Nou is mijn vraag: is het wel verstandig om te wachten met belijdenis te doen om het dan samen met mijn vriendin te kunnen doen, terwijl ik er zelf wel erg naar verlang.
Antwoord
Beste vrager,
Als ik de situatie goed inschat, lijkt mij je aanvankelijk voorstel het beste. Voor je vriendin is het heel belangrijk dat zij nog de gewone catechisatie gaat (blijft) volgen. Als zij er niet bij opgevoed is heeft zij veel onderwijs nodig. Door de catechisaties zal zij ook de preken beter leren begrijpen. Belangrijk is ook dat je het samen doet, zodat je over wat aan de orde was of komt op de catechisatie, met elkaar kunt bespreken.
Je bent nog jong, 19. Het is mooi dat je graag belijdenis wil doen, maar je kunt daarmee ook nog een paar jaar wachten zodat je het samen mag gaan doen. Belijdenis doen is een grote stap, zodat je daar samen naar toe moet leven. Je hebt gekozen voor deze vriendin, zonder kerkelijke achtergrond. Dan is het ook je taak om zoveel als mogelijk is haar de nodige kennis bij te brengen. Zelf daar ook offers voor te brengen (even wachten met belijdenis-doen). Laat je vriendin merken dat je zoveel om haar geeft, dat je haar ook wilt bijstaan en je eigen opties terzijde stelt. Een huwelijk vereist dat je op dezelfde geestelijke lijn zit, samen kunt bidden en samen het van de Heere verwachten. Het gaat tenslotte om een waar geloof.
Een belangrijke vraag is altijd: kun je ook als je getrouwd bent en jezelf zou jong overlijden, je kinderen met een gerust hart aan je vrouw overlaten, ook wat de opvoeding betreft in christelijke stijl? Een goede voorbereiding is daarom een eerste vereiste. De Heere wil werken in de weg van de middelen. Spreek met elkaar over de preken. Het is dan voor jezelf vruchtbaar en voor je vriendin.
Hartelijke groeten en Gods zegen in alles toegewenst,
Ds. A. K. Wallet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.K. Wallet
- Geboortedatum:17-06-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Schoonrewoerd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zeker als je vriendin niet kerkelijk is opgevoed, is het belangrijk dat je sámen naar de kerk gaat, samen catechisatie volgt etc., zodat je er ook samen over na kunt praten en zij zaken die ze niet begrijpt aan jou kan vragen.
Toch heb ik nog wel een vraag aan de vraagsteller, je schrijft: 'gelukkig is mijn vriendin erg meegaand', wat bedoel je daar precies mee?
Gaat je vriendin alleen met jou mee naar de kerk, catechisatie etc. omdat jij dat graag hebt, of heeft zij een oprecht verlangen om Jezus te kennen en te volgen?
Want het belangrijkste fundament voor een huwelijk is toch dat jullie samen Hem volgen.
Gods zegen!
Dus ik hoop met EdW dat je vriendin wel iets meer is als "meegaand".
maar als je dat niet voor jezelf weet,en er wordt van je verlangt dat je belijdenis gaat doen,dan kan je ook ja zeggen op de leer.
zoals een ongedoopte die een keuze maakt voor de kerk waar hij lid wil worden i.p.v. ongedoopt de wereld dienen.
een keuze,verstandelijk dus, omdat de Heere wil,dat we bij een kerk horen
de Heere wil dat we gedoopt zijn.
vragensteller krijgt een fijn antwoord van de ds.
daar ik zelf gedwongen ben,belijdenis te doen,heeft het vele gebeden en geen raad weten,omdat ik geen kind van God ben,en alles ,toen der tijd vele vragen,hele epistels uit mn hoofd heb geleerd,zelfs de Bijbel,zo bang....een enorm dit doen en dat laten.Want anders.....
hopenlijk mag de vriendin van vragensteller er beter voor komen te staan als het zover is!
Wat ik bedoel met meegaand is dat ze met me mee gaat naar de kerk en dat ze geloofd wat er word verteld in de kerk en wat er in de bijbel staat. Niet iedereen heeft een directe ommekeer in zijn leven waardoor die direct een kind van God is. Dus ook zonder dat je al echt tot het ware geloof bent gekomen is de kerk juist de plek waar je moet zijn. Persoonlijk denk ik dat ze nog niet zo ver is om de wereld achter zich te willen laten en Jezus te volgen, daar moet ik heel eerlijk in zijn. Maar ik hoop dat als ze onder de prediking of bij catechisatie is dat ze door het Woord geraakt mag worden. Een oprecht verlangen om Jezus te kennen en te volgen duid al op de wedergeboorte, en juist als dat nog niet aanwezig is, is het goed om haar mee te nemen naar de kerk en catechisatie.
Uiteindelijk is het gelukkig niet aan mij of ze wel of niet onder de verkiezende liefde van God is. Ik hoop daarom dat ik een middel mag zijn van God om haar te betrekken onder Zijn Woord en dat ze door Hem geraakt en getrokken mag worden. 'Ik heb u lief gehad met een eeuwige liefde en daarom heb Ik u getrokken met goedertierenheid.
Dat geld ongetwijfeld natuurlijk ook voor mezelf, we zijn allemaal afhankelijk van Gods genade.
Kijk nu eens op welke vragen je het ja woord geeft? Dat kun je niet zomaar! Dat kan alleen als je een kind van God bent!
Dat belijdenis doen van de leer is een verzinsel van mensen om maar veel belijdende leden te hebben.
Ook ik ben helaas min of meer gedwongen om belijdenis te doen, net als jij, ik weet precies wat je bedoelt.....
De bijbelse lijn is:
Belijdenis, dopen of laten dopen, avondmaal.
Als je belijdenis doet, belijd je ook dat je een kind van God mag zijn, en dus deelneemt aan het heilig avondmaal. Doe je dat niet, kan je onder censuur worden gezet, zo was het in de tijd der reformatie.
Helaas is het nu zoveel anders, iedereen doet belijdenis, iedereen laat kinderen dopen, zonder wat over dat tere en mooie leven met de Heere te kunnen vertellen, ja zelfs openlijk belijden onbekeerd te zijn, erg toch?
En Juni, ik weet eigenlijk zeker dat er nogal verschil in zit als je dit opgedrongen is, bijvoorbeeld door een gedwongen huwelijk ivm zwangerschap, of dat het willens en wetens een keuze is om onbekeerd belijdenis af te leggen!
De Heere is goed!
maar als een kerkeraad niet begrijpt dat je nog geen belijdenis kan doen,maar je wel dwingt omdat je moet.....
geen gedwongen zwangerschap,ik had geen verkering.
moest omdat het zo hoorde!
ten einde raad naar een ander kerkverband geweest,die zei, ds.V zei vroeger als je het met je hart niet kan,wat zou je dan nu doen als je ongedoopt zou zijn,bij de wereld voor de buitenkant,dat is heidens,of laten dopen ook voor de buitenkant,maar wel appart gezet,omdat de Heere de besnijdenis heeft ingezetEn wij niet ongedoopt mogen zijn.
Als men doet of je ziel en zaligheid er vanaf hangt en de Heere wel wil werken in een gedoopte,omdat hij gehoorzaam is aan Hem..voor de buitenkant....
zucht zucht ik kreeg tenminste een antwoord! en ben daar mee naar de ds. gegaan,die mn belijdenis acepteerde.maar mn verdriet nooit heeft begrepen,ik was braaf!!kan nu nog erom huilen dkw
maar ik had liever geen belijdenis gedaan!!!!k,lag ziek wist me geen raad,werd niet begrepen dat ik dat niet kon!!!!dit doen dat laten en God is je genadig,ja zeggen tegen geloof...ach al mn kennis heeft niet geholpen hoor ,al leerde ik alles uit mn hoofd, de schuld voor God om ja te moeten zeggen...en het vanbinnen niet kon!o, dat moeten,vreselijk.
k,vergat nooit om vergeving te vragen om deze daad,aan de Heere,en...of ik Hem persoonlijk mocht leren kennen.in mn gebeden.
waar ik schik van had was een boekje van ds. D.S. van Brummen,daarin werd naar mn hart gesproken..jammer dat ik toen niet leefde,dan zou ik begrepen zijn!!!!
En ik begrijp je ook!
Ik hoop dat de Heere je helpt in alles, ook hierin!
verzameling stichtelijke overdenkingen met een voorwoord van ds.C. Smits
1947
dus ver voor mn tijd jammer!
Dankjewel voor je reactie. Ik begrijp nu beter wat je bedoelt met 'meegaand'.
Ik ben het helemaal met je eens dat tot geloof komen meestal een proces is; en inderdaad is de kerk bij uitstek de plek waar je moet zijn om het Evangelie te horen. Daarom is het super mooi dat je vriendin met jou meegaat naar de kerk, catechisatie enz.
Ik hoop ook dat jullie samen veel over het geloof praten, samen uit de Bijbellezen en samen bidden.
Verder wil ik me van harte aansluiten bij de eerste reactie van dkw, dat het doen van belijdenis als voorwaarde heeft dat je een kind van God bent. En daarin zijn we inderdaad afhankelijk van Gods genade, maar vervolgens hoeven we niet lijdelijk af gaan wachten.
In Joh. 1:12 staat: "Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven." (zie ook Joh. 3:16-17; 5:24 etc.)
God gaf Zijn Zoon, ook voor jou, ook voor je vriendin; de vraag is: vertrouw jij Hem? Vertrouw jij op Zijn Woord en geloof je Hem als Hij zegt dat Hij wil dat jij in Hem gelooft?
