Nationale Synode in Dordrecht
Ds. R. W. van Mourik | 2 reacties | 24-10-2013| 13:03
Vraag
Wij willen zaterdag naar de Nationale Synode in Dordrecht gaan. Maar nu krijgen we wat negatieve reacties. Hoor je daar als reformatorische christenen niet thuis? Het is toch juist geweldig om met zoveel (anders)gelovigen samen te zijn in de Naam van Jezus?
Antwoord
Ja, er zullen ongetwijfeld negatieve reacties zijn als het gaat om het bezoeken van de Nationale Synode. Dat zal vooral te maken hebben met het feit dat men de grondbelijdenis van deze synode te oppervlakkig en te weinig reformatorisch vindt. Nu kan er natuurlijk altijd wel kritiek geleverd worden op de manier waarop er geprobeerd wordt om zoveel mogelijk christenen naar deze synode te krijgen. Vaagheid kan veroorzaakt worden door de breedte, en de diepte kan ten koste gaan aan de ruimte die men wil geven aan christenen van allerlei slag.
Toch denk ik dat het goed is om daar te zijn. Zeker om de eenheid te ervaren met christenen in Nederland die niet altijd tot de meest behoudende kerken behoren. Ook al kan er verschil van mening zijn over bepaalde dogmatische zaken, het gaat toch in alles om de verbondenheid met Jezus Christus. Laat dat in deze tijd meer gevoeld mogen worden dan de verschillen onderling. We moeten in deze tijd meer zoeken naar wat ons bindt dan naar wat ons scheidt. Als er geprotesteerd wordt tegen abortus of tegen euthanasie vinden ook vele christenen elkaar. Als er nu door deze Nationale Synode getoond wil worden hoe we als christenen een eenheid vormen tegenover de vloedgolf van secularisatie om ons heen, is het goed om elkaar te vinden in het gemeenschappelijk belijden van de ene Naam tot zaligheid gegeven onder de hemel. Waar Jezus beleden wordt als Zaligmaker mag je je als christen thuisvoelen!
Ds. R. W. van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Waarom steken reformatorische kerken (nog steeds) zo hun kop in het zand als het gaat om het keren van de secularisatie?