De weg geweten en niet bewandeld

Ds. A.K. Wallet | 4 reacties | 08-10-2013| 13:56

Voor ds. Wallet. U geeft antwoord op de vraag waar boven staat "de verschrikkelijkheid van de hel." Over een bepaalde zinsnede hieruit zou ik u een vraag willen stellen. Het betreft: Die de weg geweten en niet bewandeld, enz... Nu zit ik in de rechterflank van de ger. gezindte en dit komt nogal regelmatig voor in de preken die ik hoor. Maar in diezelfde preken komt ook heel sterk naar voren, dat wij machteloos en krachteloos zijn tot enig geestelijk goed, dat wij dode zondaren zijn en dat het zo noodzakelijk is dat de Heilige Geest in ons hart komt wonen en werken. En dan komt bij mij de grote vraag, want hiermee wordt dan toch gezegd dat wij die weg niet kunnen bewandelen?! Of wordt met “de weg bewandelen”, bedoeld de weg der middelen, namelijk de kerkgang en het onderzoek van Gods Woord e.d.? Want die andere weg door de enge poort op de smalle weg die tot het Leven leidt, daar kunnen wij onszelf toch niet brengen, zo wordt ons voorgehouden. En dominee, als dit zo is, hoe kunnen wij dan met dubbele slagen geslagen moeten worden?! Concreet voorbeeld: enkele weken geleden gehoord in dezelfde preek: “Wij zijn machteloos en krachteloos” enz, en even later: “U zult van alle gehoorde preken rekenschap moeten afleggen en als het niets heeft uitgewerkt, zult u dieper in de hel wegzinken dan de blindste heiden.” Tegelijk wordt er sterk op aangedrongen om toch geen kerkdienst te verzuimen. Ik word hier zo moedeloos van. Dan denk ik: Ach, was ik die blindste heiden maar. Misschien is de vraag wat warrig, maar samenvattend: wat wordt bedoeld met die weg bewandelen? Is het de geestelijke weg, waar wij onszelf dus niet kunnen brengen of wordt bedoeld de weg der middelen, die wij niet moeten verzuimen? Bij voorbaat dank voor uw antwoord. Van een vaak moedeloze kerkganger.

Beste vrager,

Je vraagt: wat is eigenlijk de weg der middelen en wat betekent het gebruik er van? Als we  het over  middelen hebben dan denken we om het te verduidelijken aan levensmiddelen en geneesmiddelen. Zonder levensmiddelen zullen wij niet in leven blijven. Daarom heten zij ook levensmiddelen. Door het gebruik van deze middelen heeft de HEERE beloofd ons leven te onderhouden. Daartoe laat de HEERE alles ook groeien. Reeds in het paradijs zei de HEERE: Het zij u tot spijze. Zo kennen we ook de geneesmiddelen. Door het gebruik er van kunnen ziekten, onder Gods zegen, bestreden worden. Wij moeten deze middelen wel gebruiken. Weliswaar werden zowel Mozes als Elia 40 dagen zonder eten in  het leven gehouden, maar dit waren uitzonderingen. De algemene regel is dat wij niet zullen leven zonder het gebruik er van.

Niet minder is dat het geval als wij spreken over de weg der middelen te bewandelen in het leven met God. Heel belangrijk is het om onze belijdenis te kennen. Er zijn veel uitwassen die ontstaan omdat het Woord van God niet naar twee kanten wordt gehoorzaamd. Maar onze belijdenis die een korte samenvatting is van Gods Woord wordt helaas niet of zeer selectief gelezen.

Als er éen belijdenisgeschrift is dat spreekt over onze onmacht, dan is het wel De Dordtse leerregels. Maar die spreken ook heel duidelijk over de verantwoordelijkheid van de mens en over de ruimte van zalig worden. Die onmacht wordt ons  niet voorgehouden om ons van Christus af te houden, maar die komt juist aan de orde in het licht van de Zaligmaker, Die spreekt dat Hèm alle macht gegeven is in hemel en op aarde.

Allereerst zijn we onwillig om tot God te gaan. Maar als Hij onze onwil breekt dan krijgen we last van onze onmacht. We gaan dan zien op Christus, Die tot een lamme zei: sta op. Maar hij kan dat toch niet? Nee, maar als Jezus  spreekt dan komt daarin de kracht om op te staan mee. Maar dat vraagt wel geloof. Geloof is de Heere vertrouwen, want Hij kan niet liegen.

Is dat een geloof een voorwaarde? Maar het moet je toch gegeven worden? Het Wóórd is ons gegeven en dan vraagt de Heere dat we op grond van dat Woord tot Hem komen.

Lees vooral de Dordtse leerregels, hoofdstuk 1, paragraaf 16: de middelen gebruiken en verlangen naar de tijd van overvloedige genade. We mogen weten: dat wie bidt, die ontvangt. Lees ook DL, hoofdstuk 3, paragraaf 17: waar staat dat we niet mogen scheiden wat God samengevoegd heeft.  Dat is hier het gebruik van de middelen en de eeuwige zegen die dat meebrengt.

Uit je schrijven begrijp ik dat de waarschuwing de boventoon voert in de prediking en dat de beloften worden genegeerd. Het dient andersom te zijn: de belofte voorop zoals Christus zegt: Komt tot Mij en de waarschuwing volgend als je dat niet doet ( Joh.3:36).
 
Lees ook DL 3: 16: we zijn geen stokken en blokken. We lezen: dit is de weg, wandel in dezelve (Jes. 30:21). Zie ook Efeze 5:2 en 8.

Er is een rijke uitnodiging van de HEERE. De mens is van God afgevallen, maar de HEERE heeft daarna direct het genadeverbond opgericht. Nu kunnen we niet meer op grond van eigen werken zalig worden, maar alleen op grond van het werk van Christus. Het werk der verzoening is door Christus volkomen volbracht.

Ik las nog bij Calvijn n.a.v. Amos 4-6: Als we alleen maar oproepen tot berouw (bekering) en niet laten horen dat God een vergevend God is, dan zal de oproep tot bekering niets uitwerken. Het is:  Zoek de HEERE en leef!! De HEERE belooft leven en trekt daardoor tot Hem. Zij die verloren gaan die de weg geweten hebben en niet bewandeld, zijn zij die ongehoorzaam geweest zijn, zich zijn blijven verzetten. Wee onzer als wij op zo grote zaligheid geen acht geven (Hebr.2:3). Er is vóór alles de belofte van de HEERE, als de drie-enige God.

Te denken is aan de kennis van de ellende. Hoe leren wij onze ellende kennen? Denk aan de HC, zondag 2: waaruit ken u uw ellende? Uit de wet van God. Wat eist die wet? Dat leert ons Christus!!
De Zaligmaker leert ons wie we zijn met het oog op de verlossing. Zo gauw als we de Bijbel open doen, dienen we te bedenken: De zaligmaker komt mij tegemoet. Denk aan Jesaja 45:19: Ik heb nooit gezegd, zoek Mij tevergeefs. En vers.22: Wendt naar Mij toe en wordt behouden alle gij einder der aarde; want IK ben God en niemand meer.

We  mogen de HEERE toch niet wantrouwen? Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht. Dicht bij het Evangelie, de Bijbel  open, is er juist geen reden tot moedeloosheid, maar mag er hoop zijn. God wil dat we het Evangelie horen! Waarom? Hij is niet gekomen om te verderven, maar om te behouden. Op de weg der middelen staat de enge poort. De poort van het leven. Houdt aan , grijpt moed, uw hart zal vrolijk leven (Ps.69). Hij is het die ons Zijn vriendschap biedt. Leg je hand maar in de Zijne en Hij zal je leiden. Dien dan Hem ook met verstand (je opleiding, wil en gevoel).

Hartelijke groeten en Gods zegen toegewenst,
Ds. A. K. Wallet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.K. Wallet

• Geboortedatum:
  17-06-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Schoonrewoerd
• Status:
  Inactief

207 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven