Onbewust wedergeboren
Ds. P. van der Kraan | 19 reacties | 02-10-2013| 09:24
Vraag
Afgelopen zondag hoorde ik een preek over Handeling 10. De dominee beweerde in zijn preek dat Cornelius onbewust wedergeboren was. Althans dat was de conclusie die je kon trekken uit hetgeen wat hij zei. Hij zei ongeveer het volgende (met m'n eigen woorden naverteld). Cornelius kende Christus al wel, maar Hij was nog niet aan Zijn hart geopenbaard. Dat klonk voor mij erg dubbel. Cornelius kende Christus wel, maar ook weer niet. Ook beweerde de dominee dat voor het bezoek van Petrus, Cornelius reeds wedergeboren was, alleen wist hij het zelf nog niet. Dat Cornelius een kind van God was, leidde de dominee af uit het tweede vers: "een vroom man, die met heel zijn huis God vreesde, veel liefdegaven aan het volk gaf en voortdurend tot God bad." Hoe moet ik dit zien? Heeft Cornelius zichzelf niet herkend als een wedergeboren persoon of wel? Wanneer hij zichzelf niet herkend als een wedergeboren mens, dan is hij toch nog in zijn doodstaat geweest op dat moment? De bekering/wedergeboorte is toch krachtig Godswerk wat je als mens herkend? Je wordt van dood levend gemaakt. Dat kan toch niet buiten je bewustzijn om gebeuren? Graag zou ik hier wat meer over horen.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Ik ben voor het antwoord op je vraag gaan zoeken en kwam een opinie-artikel in het RD tegen waarin grotendeels het antwoord op jouw vraag is te vinden. Klik bijgaande link aan en lees ook het artikel waarnaar (via die link) verwezen wordt. Dan kun je waarschijnlijk de opmerking die bij jou vragen opriep, wat beter plaatsen.
Ds. P. Van der Kraan
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De onmiddelijke vrucht van de wedergeboorte is de rechtvaardigmaking.
Dus inderdaad, onbewust wedergeboren, menselijkerwijs gesproken, is onmogelijk.
Als een kind tot verstand is gekomen zal het kind ook weten van Christus te zijn, in eenvoudige taal.
Daarvoor weten wij het niet, net als met gehandicapten, maar ik vertrouw daarin op God, dat God die tot zich neemt.
zou het hiermee vergeleken mogen worden misschien?
Ooit een vrouw onbewust zien bevallen? Ik niet.
Zo kan ook Christus niet geboren worden zonder dat je het merkt.
Het is of wel, of niet, en niet misschien wel maar onbewust.
Alles voor dat je Christus mag kennen, is menselijkerwijs gezien verloren.
@jsml:
Omdat het gevaar bestaat dat mensen zeggen dat God wel met hun bezig is, of dat ze wel iets kennen, maar zien is nog geen hebben en dergelijke, en daarmee kan een vals fundament gelegd worden.
Bij God vandaan is alles al zeker.
in de mens moet het toch uitgewerkt worden.
een baby zegt nog geen papa of mama.
als Christus geboren wordt,gaat dat zoals elke geboorte,door het wonder.
mijn vraag was:zou het hier mee vergeleken mogen worden,misschien?
jsml@is verstandiger,niet rusten voor je zekerheid hebt.
@juni:
Mijns inziens kan je de wedergeboorte niet vergelijken met een baby, ook niet dat die nog geen papa of mama kan zeggen.
Als een mens wedergeboren wordt is dat misschien nog te vergelijken met een vrouw die een kind ontvangt, en dat gaat nooit ongemerkt, dat gaat inderdaad door het wonder.
Door te stellen dat het misschien een baby in de genade kan zijn, zou de mogelijkheid overblijven voor een vals fundament, namelijk dat misschien ik of jij wel wedergeboren bent, wie zal het zeggen, maar dat het nog niet geweten wordt omdat het een baby in de genade is, en dat kan natuurlijk niet.
Vanuit God gezien is alles al zeker, maar we kunnen niet vanuit God deze zaken bekijken maar alleen vanuit de mens, en dat betekent dat alles buiten de bewuste kennis van Christus als schuldovernemende borg verloren is.
Dat er toen een eenwording mocht zijn. Zo is het toch ook met een zondaar en Christus? Als we Hem niet hebben, dan hebben we niks! Buiten Jezus Christus is toch geen leven?!
Dus in aansluiting op wat jsml zegt: geen rust voor je zekerheid hebt aan het volbrachten werk van de Heere Jezus Christus.
Het is zeker mogelijk dat mensen op een geleidelijke manier wedergeboren worden, de wedergeboorte gebeurd wel direct maar de beleving is meestal een traject, bij de een langer als bij de ander. Heel soms komt het voor dat mensen direct na dat ze zich bekeerd hebben zich ook een ander mens voelen, Joh. de Heer b.v. Er komt altijd een tijd van zekerheid, God gaat wonderlijke wegen die wij vaak niet begrijpen of herkennen.
Ieder mens krijgt een eigen bedeling, naar karakter, verstand en status. Zullen we God er maar vrij in laten?
Kleine kinderen? Ik ben er van overtuigd dat als zij niet tot de volwassenheid gekomen zijn om zich te bekeren, God weet welke leeftijd, dat ze mogen juichen voor Gods Troon. Christus heeft voor hen geleden.
Zeker worden mensen om hun zonden gestraft als we ons niet tot God bekeren maar dat we God niet serieus genomen hebben zal onze grootste wroeging zijn. Kleine kinderen en gehandicapten hebben niet het verstand om God serieus te nemen. Laat de kinderen tot mij komen zegt God, weet je hoe ik dit opvat? Ze zijn van Mij, bemoei je er niet mee.
Velen kennen de leer der zaligheid niet (meer). Lees de HC, waar begint die mee? Zondag 1: Wat is uw enige troost? Let wel, ENIGE troost. En wat kunnen we leren uit het antwoord? Dat ik niet meer van mezelf ben, maar van Christus ben, Die met zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden heeft betaald en mij uit alle heerschappij des duivels heeft verlost. Wees eens eerlijk, zal een mens dat niet weten?
@jsml het gaat er niet om wat jij denkt of wat ik denkt! Ons verstand is verduisterd, wij zijn boos en verkeerd, ja bedorven dat wij onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.
@Nochtans, 'geleidelijk wedergeboren worden', vergeving van zonden, verlossing van de heerschappij des satans en dan de heiligmaking (afsterving van de zonden); wanneer je dit laatste bedoeld (wederbaring/heiliging), dan is dat bijbels.
'zekerheid', wanneer God bovengenoemde zaken werkt door Zijn Geest, dan ligt daar een volkomen zekerheid in, het is dan onmogelijk om het NIET te geloven.
Wat wil je nu zeggen Edmund???
welja, welja, toemaar.
Nochthans@gmail.com
Wat maakt tijd en plaats dan uit?? De meeste mensen krijgen geen duidelijk briefje uit de hemel. Moeten we niet weten in ons leven afhankelijk te zijn van Hem, in alle dingen het steeds van Hem te verwachten... is dat geen wedergeboorte/bekering... dat ons leven weer op Hem gericht is? En bij de één werkt de Heere dat uit in een Paulus-bekering, de ander wordt als een Timotheüs geleid. Maar beiden konden niet zonder de Heere en Zijn verlossingswerk. Niet omdat ze dat bij verstande wisten maar dat ook zeker zo ervaarden.
Er staan veel voorbeelden in de Bijbel waaruit blijkt dat God ook jonge kinderen al bekeerd. Johannes sprong op in de schoot van zijn moeder toen hij Zijn verlosser ontmoette... denk je dat Johannes zich dat nog kon herinneren toen zijn verstand eenmaal zover was? geloof me, ik denk het niet. Elisabeth zal het hem ongetwijfeld verteld hebben. Nee... jonge kinderen weten niet dat ze wedergeboren zijn, maar ze houden van de Heere en kennen ze hun zonden dan al op die manier zoals wij denken dat het moet? nee... jonge kinderen (ook die de Heere kennen)kunnen ook makkelijk zondigen, in hun onbewuste... daaarom moeten hun ouders ook voor hen bidden.
Wij kunnen als mensen soms het geloof in onze kleinen nog niet zien, net zo min dat wij het geloof in de kleingelovigen niet kunnen zien... God ziet het wel. Sommige mensen durven zichzelf nooit bij het genadeverbond te rekenen, puur omdat ze die vrijmoedigheid missen of wachten op een duidelijk teken uit de hemel. Maar we hebben de hele Bijbel al van Hem gekregen... hoeveel woorden moeten er nog komen?
Uit een onderzoek binnen de ger.gem. is gebleken dat maar 50% van de gemeente elke dag stille tijd voor zichzelf neemt. Is het niet beschamend? Zo goed de weg weten en dat het dan toch bij uiterlijkheden blijft? Zo goed weten dat we Hem persoonlijk moeten kennen, maar geen tijd nemen om Hem ook persoonlijk op te zoeken. En geldt dit onderzoek niet voor alle christenen... wie zichzelf Christen noemt en Hem niet persoonlijk opzoekt zet zijn geloof op een laag pitje, je geloof verdort dan, het vuur gaat uit en er blijft nog een klein gloeiend kooltje achter. Of je bent een naam-christen en doet uiterlijk wel mee, maar je kent Hem niet. Is beiden niet verschrikkelijk? Wat een verachting van het werk van Christus, van de liefde die Hij heeft voor de wereld. (mijzelf inbegrepen, hoor!)
Word daarom werkzaam met de beloften als je geen zekerheid hebt, God zal overkomen... verwacht geen grote zaken die met geweld komen, maar Hij zal in het suizen van een zachte stilte overkomen.
@nochthans: ik neem aan dat jij wel eens een boek hebt moeten leren voor een toets? Heb je daar dan wel eens een samenvatting/uitreksel van gemaakt en die geleerd? Vast wel! Zo moet je de HC zien, een samenvatting van Gods Woord. Om de Bijbelse inhoud goed te kennen, kun je de HC leren. De bijbelteksten staan erbij... het is dus nog na te kijken ook.