Kleinkindje met slaapproblemen

Onze oudste kreeg dit ook toen ze 13 maanden was. Elke nacht om een uur of 1 wakker en dan brullen tot 4 ofzo. In het begin troost je ze, je haalt ze eruit en heel de nacht in de weer. Daar ben ik mee gestopt. 20 minuten huilen... dan een aai over haar bol, weltrusten zeggen, en ondertussen het kind in bedje laten en weer weggaan. Weer 20 minuten later hetzelfde ritueel en dat zo nachten lang geprobeerd. Maar na 2 maanden was het over en is ze weer heel lekker gaan slapen. Heel consequent hierin zijn en echt doorbijten om ze niet uit bed te halen. Het is vermoeiend, maar het loont en als dreumeslief 's middags een slaapje doet, ga je ook even leggen als het kan! Sterkte ermee!

Bijzonder uitputtend..
Belangrijk dat de moeder zelf ook weer eens voldoende rust krijgt. Als zij oververmoeid is, werkt dat weer uit op alles, zodat je in een cirkel terechtkomt. Mogelijk kunt u als opa of oma ook eens een nacht overnemen van uw dochter. Als het voor haar dragelijker wordt daardoor, zal alles beter kunnen gaan. Verder is het het beste om inderdaad erg consequent te zijn. Het is meestal een tijdelijke fase, maar kan wel bijzonder zwaar zijn. Als u dit kunt verlichten door uw dochter bij te staan zal dat al een patroon kunnen doorbreken.

Ik weet hoe vermoeiend het kan zijn als een kindje 's nachts huilend wakker wordt. Ik wil geen advies geven wat in strijd is met het antwoord van de expert maar wel mijn ervaring delen.
Mijn dochtertje heb ik toen ze net geboren was keurig in haar wiegje gelegd. Als ze 's nachts wakker was en wilde drinken hield ik mezelf wakker/zette de wekker zodat ik haar terug kon leggen als ze sliep. Gevolg: ze werd vaak weer wakker als ik haar in haar eigen bedje legde en ik was op van vermoeidheid. Op het consultatie bureau werd mij verteld dat ik haar een half uur mag laten huilen. Iedere keer als ze 1 minuutje stil is gaat het half uur weer in. Ik heb het 1x geprobeerd maar het ging me door merg en been. Als ik er nu over nadenk kan ik nog steeds boos worden over het advies het van CB. Kindje valt zeer verdrietig en overstuur eindelijk in slaap, dit klopt voor mij gevoelsmatig absoluut niet.
Mijn dochtertje slaapt sinds dat ze twee maanden is in een co-sleeper, als ze 's nachts wakker wordt komt ze lekker bij mij liggen en mag ze drinken wanneer ze wil. Zo slapen we allebei en heb ik geen gestreste baby.

'Niemand heeft nog bestudeerd hoelang het nu precies veilig is om een baby te laten huilen, als dat het überhaupt is. Toch is er een overvloed aan meningen over hoe lang men een baby zou moeten laten huilen om hem te leren zelfstandig te gaan slapen. (Citaat Professor James McKenna – directeur van het Moeder-Baby Gedragskundig Slaaplaboratorium aan de Universiteit van de Notre Dame en gerespecteerd wiegendoodexpert )'

Onze oudste was ook met 14 veel wakker, en veel huilen.
Wij hebben ze zodra ze begon in het camping bedje gelegd zover mogelijk bij ons vandaan, ik stond eerst wel ff bovenaan de trap te luisteren. De eerste nacht heeft ze een half uur gehuild. Iedere nacht was het 5 min. korter. Met één wk sliep ze door. HEt is hard, maar aangezien ik 7 mnd liep van nr 2 'moest' ik wel.

Zeer herkenbaar! En het is zeer vermoeiend, zwaar en bij tijd en wijle frustrerend!
Ik heb eenzelfde ervaring als Mariaa: samen slapen en het kindje onbeperkt laten drinken zorgt voor de meeste nachtrust. Mijn beide kinderen sliepen met die leeftijd naast mij (in een co-sleeper of in het ouderlijk bed). Ik ben op den duur gestopt met op de klok te kijken, te tellen hoe vaak ik wakker werd. Ik heb het leren accepteren. Ik sliep mee toen de oudste nog alleen was / een middagdutje deed en ik ga heel vroeg slapen.

Mijn zoontje is bijna 2.5 jaar en heeft nog nooit doorgeslapen. Iedere nacht komt hij meerdere malen. Vermoeiend, maar het went wel.
Hier helpt het om het te negeren, bij aandacht wordt het nog veel erger. Als hij doorheeft dat hij geen aandacht krijgt dat wordt het minder.
We hebben hem nooit in bed genomen bij ons, dit wil hij trouwens ook niet.
Eerlijk gezegd ben ik er aardig aan gewend.... ik maak me er niet meer druk om. Het is niet anders.

Soms helpt het om een kindje te 'resetten' . Dus een week bij iemand anders laten slapen, zonder de mama. Hierdoor leert het kindje een ander ritme en andere structuur. Huilbaby's worden vaak opgenomen in het ziekenhuis voor korte tijd, ook om ze in een andere structuur te brengen. Dit helpt vaak goed.